معامله سلف (آیت الله سید محمد علوی گرگانی)
شرط معامله سلف
مسأله 2127 :
معامله سلف شش شرط دارد: اوّل‌ـ خصوصيّاتي را که قيمت جنس به واسطه آنها فرق مي‌کند معيّن نمايند ولي دقّت زياد هم لازم نيست، همين قدر که مردم بگويند خصوصيّات آن معلوم شده کافي است، پس معامله سلف در نان وگوشت وپوست حيوان ومانند اينها که نمي‌شود خصوصيّاتشان را کاملاً معيّن کرد باطل است؛ دوم‌ـ پيش از آن که خريدار و فروشنده از هم جدا شوند، خريدار تمام قيمت را به فروشنده بدهد يا به مقدار پول آن از فروشنده طلبکار باشد وطلب خود را بابت قيمت جنس حساب کند و او قبول نمايد بشرط آن که وقت اداء دين رسيده باشد و چنانچه مقداري از قيمت آن را بدهد، اگرچه معامله به آن مقدار صحيح است، ولي فروشنده مي‌تواند معامله همان مقدار را به هم بزند؛ سوم‌ـ مدّت را کاملاً معيّن کنند، و اگر مثلاً بگويد تا اوّل خرمن جنس را تحويل مي‌دهم چون مدّت کاملاً معلوم نشده، معامله باطل است؛ چهارم‌ـ وقتي را براي تحويل جنس معيّن کنند که در آنوقت، جنس به قدري کمياب نباشد که فروشنده نتواند آن را تحويل دهد؛ پنجم‌ـ جاي تحويل جنس را معيّن نمايد در صورتي که اختلاف جاها موجب خسارت بشود يا رساندن آن زحمت داشته باشد که موجب غرر بشود ولي اگر از حرفهاي آنان جاي آن معلوم باشد، لازم نيست اسم آنجا را ببرند؛ ششم‌ـ وزن يا پيمانه يا عدد آن را معيّن کنند، ولي بايد مثل بعضي از اقسام گردو وتخم مرغ تفاوت افراد آن به قدري کم باشد که مردم به آن اهميّت ندهند.