نفاس
مسأله 514 :
خونى که مادر بعد از ولادت بچه - از جهت ولادت - مى بيند اگر پيش از ده روز يا سر ده روز قطع شود ، خون نفاس است ، و همچنين است - بنابر احتياط واجب - خونى که با اولين جزء بچه بيرون بيايد ، و زن را در حال نفاس ، نفساء مى گويند .
مسأله 515 :
خونى که زن پيش از بيرون آمدن اولين جزء بچه مى بيند نفاس نيست .
مسأله 516 :
لازم نيست که خلقت بچه تمام باشد ، بلکه اگر ناتمام نيز باشد - در صورتى که عرفا بگويند زاييده است - خونى که تا ده روز ببيند خون نفاس است ، و در صورت شک در صدق زاييدن به نظر عرف ، آن خون محکوم به احکام نفاس نيست .
مسأله 517 :
ممکن است خون نفاس يک آن بيشتر نيايد ، ولى بيشتر از ده روز نمى شود .
مسأله 518 :
هرگاه شک کند که چيزى سقط شده يا نه ، يا چيزى که سقط شده بچه است يا نه ، لازم نيست وارسى کند ، و خونى که از او خارج مى شود شرعا خون نفاس نيست ، هر چند احتياط استحبابى وارسى کردن است .
مسأله 519 :
رساندن جايى از بدن به خط قرآن و اسم مبارک ذات خداوند متعال و ساير اسماء حسنى بر نفساء حرام است ، و همچنين است - بنابر احتياط واجب - ساير کارهايى که بر حائض حرام است ، و آنچه بر حائض واجب است بر نفساء هم واجب مى باشد .
مسأله 520 :
طلاق دادن زنى که در حال نفاس است باطل است ، و نزديکى کردن با او حرام است، ولى اگر شوهرش با او نزديکى کند کفاره ندارد .
مسأله 521 :
وقتى زن از خون نفاس پاک شد به طورى که در باطن فرج هم خون نباشد ، بايد غسل کند و عبادتهاى خود را به جا آورد ، و اگر دوباره خون ببيند ، چنانچه روزهايى که خون ديده با روزهايى که در وسط پاک بوده روى هم از ده روز تجاوز نکرده باشد ، در صورتى که در حيض عادت داشته و روزهايى که در وسط پاک بوده در بين دو خون در ايام عادت باشد ، تمام آن دو خون و پاکى در وسط نفاس است ، مثلا " اگر عادت او شش روز بوده و دو روز در وسط شش روز پاک بوده ، تمام آن شش روز نفاس است ، و در غير اين صورت روزهايى را که خون ديده نفاس و در روزهايى که پاک بوده بنابر احتياط واجب جمع کند بين تروک نفساء و اعمال طاهره .
مسأله 522 :
اگر زن از خون نفاس پاک شود و احتمال دهد که در باطن خون هست ، بنابر احتياط بايد مقدارى پنبه داخل فرج نمايد و کمى صبر کند ، که اگر پاک است براى عبادتهاى خود غسل کند .
مسأله 523 :
اگر خون نفاس زن از ده روز بگذرد ، چنانچه در حيض عادت دارد ، به اندازهء روزهاى عادت او نفاس و بقيه استحاضه است ، و اگر عادت ندارد تا ده روز نفاس و بقيه استحاضه مى باشد . و احتياط مستحب آن است که کسى که عادت دارد از روز بعد از عادت ، و کسى که عادت ندارد بعد از روز دهم تا روز هيجدهم زايمان کارهايى که بر نفساء حرام است ترک کند ، و اعمال مستحاضه را به جا آورد .
مسأله 524 :
زنى که عادت حيضش کمتر از ده روز است ، اگر بيشتر از روزهاى عادتش خون ببيند ، بايد به اندازه ء روزهاى عادت خود نفاس قرار دهد ، و بعد از آن بنابر احتياط واجب يک روز عبادت را ترک نمايد ، و در بقيه تا ده روز مخير است احکام مستحاضه را جارى يا اين که عبادت را ترک نمايد . و اگر خون از ده روز بگذرد ، بايد روزهاى بعد از عادت را استحاضه قرار دهد و عبادتهايى که در آن روزها به جا نياورده قضا نمايد ، مثلا زنى که عادت او شش روز بوده اگر بيشتر از شش روز خون ببيند ، بايد شش روز را نفاس قرار دهد و روز هفتم بنابر احتياط واجب نيز عبادت را ترک کند ، و در روز هشتم و نهم و دهم مخير است بين اين که عبادت را ترک کند يا کارهاى استحاضه را به جا آورد ، و اگر بيشتر از ده روز خون ببيند ، از روز بعد از عادت او استحاضه مى باشد .
مسأله 525 :
زنى که در حيض عادت دارد ، اگر بعد از زاييدن تا يک ماه يا بيشتر پى در پى خون ببيند ، به اندازه ء روزهاى عادت او نفاس است ، و خونى که بعد از از نفاس تا ده روز مى بيند - اگر چه در روزهاى عادت ماهانه اش باشد - استحاضه است ، مثلا زنى که عادت حيض او از بيستم هر ماه تا بيست و هفتم آن است ، اگر روز دهم ماه زائيد و تا يک ماه يا بيشتر پى در پى خون ديد ، تا روز هفدهم نفاس و از روز هفدهم تا ده روز - حتى خونى که در روزهاى عادت خود که از بيستم تا بيست و هفتم است مى بيند - استحاضه مى باشد ، و بعد از گذشتن ده روز اگر خونى را که مى بيند در روزهاى عادتش باشد حيض است ، چه نشانه هاى حيض را داشته يا نداشته باشد ، و همچنين است اگر در روزهاى عادتش نباشد ولى نشانه هاى حيض را داشته باشد، و اما اگر نه در روزهاى عادتش باشد و نه نشانه هاى حيض را داشته باشد ، استحاضه است .
مسأله 526 :
زنى که در حيض عادت عدديه ندارد ، اگر بعد از زايمان تا يک ماه يا بيشتر پى در پى خون ببيند ده روز اول نفاس است و ده روز دوم استحاضه مى باشد ، و خونى که بعد از آن مى بيند اگر نشانهء حيض را داشته باشد يا در وقت عادتش باشد حيض ، و اگر نداشته باشد آن هم استحاضه مى باشد .