نـفـاس
مسأله 508 :
از وقتي که اولين جزء بچه از شکم مادر بيرون مي آيد هر خوني که زن مي بيند، اگر پيش از ده روز يا سرِ ده روز قطع شود خون نفاس است. و زن را در حال نفاس، نفساء مي گويند.
مسأله 509 :
خوني که زن پيش از بيرون آمدن اوّلين جزء بچّه مي بيند نفاس نيست.
مسأله 510 :
لازم نيست که خلقت بچه تمام باشد، بلکه اگر خون بسته اي هم از رحم زن خارج شود و خود زن بداند، يا چهار نفر قابله بگويند که اگر در رحم مي ماند انسان مي شد، خوني که تا ده روز ببيند خون نفاس است.
مسأله 511 :
ممکن است خون نفاس، يک آن، بيشتر نيايد، ولي بيشتر از ده روز نمي شود.
مسأله 512 :
هرگاه شک کند که چيزي سقط شده يا نه، يا چيزي که سقط شده اگر مي ماند انسان مي شد يا نه لازم نيست وارسي کند، و خوني که از او خارج مي شود شرعاً خون نفاس نيست.
مسأله 513 :
توقف در مسجد و رفتن به مسجدالحرام و مسجد پيامبر(صلي الله عليه وآله) و رساندن جايي از بدن به خط قرآن و کارهاي ديگري که بر حائض حرام است، بر نفساء هم حرام است و آنچه بر حائض واجب و مستحب و مکروه است، بر نفساء هم واجب و مستحب و مکروه مي باشد.
مسأله 514 :
طلاق دادن زني که در حال نفاس مي باشد باطل است و نزديکي کردن با او حرام مي باشد و اگر شوهرش با او نزديکي کند احتياط مستحب آن است به دستوري که در احکام حيض گفته شد کفاره بدهد.
مسأله 515 :
وقتي زن از خون نفاس پاک شد، بايد غسل کند و عبادتهاي خود را بجا آورد. و اگر دوباره خون ببيند چنانچه روزهايي که خون ديده با روزهايي که در وسط پاک بوده، روي هم ده روز يا کمتر از ده روز باشد، تمام آن نفاس است. و اگر روزهايي که پاک بوده روزه گرفته باشد بايد قضا نمايد.
مسأله 516 :
اگر زن از خون نفاس پاک شود و احتمال دهد که در باطن خون هست بايد مقداري پنبه داخل فرج نمايد و کمي صبر کند اگر خون در مجري نبود براي عبادتهاي خود غسل کند.
مسأله 517 :
اگر خون نفاس زن از ده روز بگذرد، چنانچه در حيض عادت دارد به اندازه روزهاي عادت او نفاس و بقيه استحاضه است و اگر عادت ندارد تا ده روز نفاس و بقيه استحاضه مي باشد. و احتياط مستحب آن است کسي که عادت دارد از روز بعد از عادت، و کسي که عادت ندارد بعد از روز دهم تا روز هيجدهم زايمان، عبادتهاي خود را طبق احکام استحاضه بجا آورد و کارهايي را که بر نفساء حرام است ترک کند.
مسأله 518 :
زني که عادت حيضش کمتر از ده روز است، اگر بيشتر از روزهاي عادتش خون نفاس ببيند، بايد به اندازه روزهاي عادت خود نفاس قرار دهد و احتياط واجب آن است که تا روز دهم زايمان عبادت را ترک نمايد، پس اگر از ده روز بگذرد به مقدار روزهاي عادتش نفاس است و بقيه استحاضه است و اگر عبادت را ترک کرده بايد قضا کند.
مسأله 519 :
زني که عادت دارد، اگر بعد از زايمان تا يک ماه يا بيشتر از يک ماه پي در پي خون ببيند به اندازه روزهاي عادت او نفاس است و ده روز از خوني که بعد از نفاس مي بيند اگرچه در روزهاي عادت ماهانه اش باشد، استحاضه است، مثلاً زني که عادت حيض او از بيستم هر ماه تا بيست و هفتم آن ماه است، اگر روز دهم ماه زايمان کرد و تا يک ماه يا بيشتر پي در پي خون ديد، تا روز هفدهم ماه نفاس و از روز هفدهم تا ده روز حتي خوني که در روزهاي عادت خود که از بيستم تا بيست و هفتم ماه است مي بيند استحاضه مي باشد، و بعد از گذشتن ده روز، اگر خوني را که مي بيند در روزهاي عادتش باشد، حيض است چه نشانه هاي حيض را داشته باشد يا نداشته باشد و اگر در روزهاي عادتش نباشد اگرچه نشانه هاي حيض را داشته باشد، بايد آن را استحاضه قرار دهد.
مسأله 520 :
زني که در حيض عادت ندارد، اگر بعد از زايمان تا يک ماه يا بيشتر از يک ماه خون ببيند، ده روز اول آن نفاس و ده روز دوّم آن استحاضه است و خوني که بعد از آن مي بيند، اگر نشانه حيض را داشته باشد حيض وگرنه آن هم استحاضه مي باشد.