تيمم
در هفت مورد بجاى وضو و غسل بايد تيمم کرد: اول - آن که تهيه آب بقدر وضو يا غسل ممکن نباشد.
مسأله 655 :
اگر انسان در آبادى باشد, بايد براى تهيه آب وضو و غسل بقدرى جستجو کند که از پيدا شدن آن نا اميد شود و اگر در بيابان باشد, چنانچه زمين آن پست و بلند است , بايد درهر يک از چـهـار طرف به اندازه پرتاب يک تير قديمى ((1)) که باکمان پرتاب مى کردند, و اگر زمين آن پست وبلند نيست , بايد در هرطرف به اندازه پرتاب دو تير, جستجو نمايد.
مسأله 656 :
اگـر بعضى از چهار طرف هموار وبعض ديگر پست و بلند باشد بايددر طرفى که هـمـوار اسـت به اندازه پرتاب دوتير و در طرفى که هموار نيست , به اندازه پرتاب يک تير جستجو کند.
مسأله 657 :
درهرطرفى که يقين دارد آب نيست ,درآن طرف جستجولازم نيست .
مسأله 658 :
کسى که وقت نماز او تنگ نيست و براى تهيه آب وقت دارد, اگريقين يا اطمينان دارد, در مـحلى دورتر ازمقدارى که بايد جستجو کند آب هست ,بايد براى تهيه آب برود ولى اگر گمان دارد آب هست , رفتن به آن محل لازم نيست .
مسأله 659 :
لازم نيست خود انسان در جستجوى آب برود.
بلکه مى تواند کسى را که به گفته او اطمينان دارد بفرستد.
بنابراين اگر يک نفر از طرف چند نفر برودکافيست .
مسأله 660 :
اگـر احـتـمال دهد که داخل بار سفر خود يا در منزل , يا در قافله آب هست , بايد بقدرى جستجو نمايد که به نبودن آب يقين کند, يا از پيدا کردن آن نااميد شود.
مسأله 661 :
اگـر پيش از وقت نمازجستجو نمايد و آب پيدا نکند و تا وقت نمازهمانجا بماند, چـنـانچه احتمال دهد که آب پيدا مى کند, احتياط مستحب آن است که دوباره در جستجوى آب برود.
مسأله 662 :
اگر بعد از داخل شدن وقت نماز جستجو کند و آب پيدا نکند و تاوقت نماز ديگر درهمانجا بماند, چنانچه احتمال دهد که آب پيدا مى شود, احتياطمستحب آن است که دوباره در جستجوى آب برود.
مسأله 663 :
اگر وقت نماز تنگ باشد, يا از دزد و درنده بترسد, يا جستجوى آب بقدرى سخت باشد که نتواند تحمل کند, جستجو لازم نيست .
مسأله 664 :
اگر در جستجوى آب نرود تا وقت نماز تنگ شود, معصيت کرده ولى نمازش با تيمم صحيح است .
مسأله 665 :
کسى که يقين دارد آب پيدا نمى کند, چنانچه دنبال آب نرود و باتيمم نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد که اگر جستجو مى کرد آب پيدا مى شد,نمازش باطل است .
مسأله 666 :
اگـر بعد از جستجو, آب پيدا نکند و با تيمم نماز بخواند و بعد ازوقت بفهمد, در جـايى که جستجو کرده آب بوده , نماز او صحيح است و اگر دروقت فهميد احتياط, اعاده نماز با وضو است .
مسأله 667 :
کسى که يقين دارد وقت نماز تنگ است , اگر بدون جستجو با تيمم نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد که براى جستجو وقت داشته , احتياط واجب آن است که دوباره نمازش را بخواند و اگر وقت گذشته قضا نمايد.
مسأله 668 :
اگر بعد از داخل شدن وقت نماز, وضو داشته باشد و بداند که اگروضوى خود را بـاطـل کـند, تهيه آب براى او ممکن نيست , يا نمى تواند وضو بگيردچنانچه بتواند وضوى خود را نگهدارد, نبايد آن را باطل نمايد ولى مى تواند با زوجه خود نزديکى نمايد هر چند بداند بعدا امکان غسل براى او فراهم نخواهد شد.
مسأله 669 :
اگر پيش از وقت نماز, وضو داشته باشد و بداند که اگر وضوى خودرا باطل کند, تـهـيه آب براى او ممکن نيست , چنانچه بتواند وضوى خود را نگهدارد, احتياط مستحب آن است که آن را باطل نکند و تا ممکن است رعايت اين احتياطرا بنمايد.
مسأله 670 :
کسى که فقط به مقدار وضو, يا به مقدار غسل آب دارد و مى داند که اگر آن را بريزد آب پـيدا نمى کند, چنانچه وقت نماز داخل شده باشد, ريختن آن حرام است و احتياط مستحب آن است که پيش از وقت نماز هم آن را نريزد و تاممکن است اين احتياط را مراعات نمايد.
مسأله 671 :
کسى که مى داند آب پيدا نمى کند, اگر بعد از داخل شدن وقت نمازوضوى خودرا باطل کند, ياآبى را که دارد بريزدمعصيت کرده , ولى نمازش باتيمم صحيح است , اگرچه احتياط مستحب آن است که قضاى آن نماز رابخواند.