( تيمم ).
1/654 - در هـفـت مورد به جاى وضو و غسل بايد تيمم کرد : اول آنکه تهيه آب به قدر وضو يا غسل ممکن نباشد.
مسأله 655 :
اگـر انسان در آبادى باشد , بايد براى تهيه آب وضو و غسل , به قدرى جستجو کند که از پيدا شدن آن نـاامـيد شود و اگر انسان در بيابان باشد بايد در راه و در جاهاى نزديک به محل توقفش از آب جستجو کند و احتياط لازم آن است که چنانچه زمين آن پست و بلند يا به جهت زيادى درختان راه آن دشوار است , در هـر يـک از چـهار طرف به اندازه پرتاب يک تير در قديم که با کمان پرتاب مى کردند در جستجوى آب برود و الا در هر طرف به اندازه پرتاب دو تير جستجو نمايد.
مسأله 656 :
اگـر بعضى از چهار طرف هموار و بعض ديگر پست و بلند باشد , در طرفى که هموار است به اندازه پرتاب دو تير و در طرفى که هموار نيست به اندازه پرتاب يک تير جستجو کند.
مسأله 657 :
در هر طرفى که يقين دارد آب نيست , در آن طرف جستجو لازم نيست .
مسأله 658 :
کـسى که وقت نماز او تنگ نيست و براى تهيه آب وقت دارد , اگر يقين يا اطمينان دارد در محلى دورتر از مقدارى که بايد جستجو کند آب هست بايد براى تهيه آب به آنجا برود مگر رفتن به آنجا زحمت و مشقت داشته باشد يا آن قدر دور باشد که عرفا شخص را فاقد آب بشمارند , و اگر گمان دارد آب در آنجا هست رفتن به آن محل لازم نيست .
مسأله 659 :
لازم نـيست خود انسان در جستجوى آب برود , بلکه مى تواند کسى راکه به گفته او اطمينان دارد بفرستد و در اين صورت اگر يک نفر از طرف چند نفر برود کافى است .
مسأله 660 :
اگـر احـتـمـال دهد که داخل بار سفر خود يا در منزل يا در قافله آب هست , بايد به قدرى جستجو نمايد که به نبود آب اطمينان کند , يا از پيدا کردن آن نااميد شود.
مسأله 661 :
اگـر پيش از وقت نماز جستجو نمايد , و آب پيدا نکند و تا وقت نماز همانجا بماند , چنانچه احتمال دهد که آب پيدا مى کند , احتياط مستحب آن است که دوباره در جستجوى آب برود.
مسأله 662 :
اگـر بعد از داخل شدن وقت نماز جستجو کند و آب پيدا نکند و تا وقت نماز ديگر در همانجا بماند , چنانچه احتمال دهد که آب پيدا مى شود , احتياط مستحب آن است که دوباره در جستجوى آب برود.
مسأله 663 :
اگر وقت نماز تنگ باشد , يا از دزد و درنده بترسد , يا جستجوى آب به قدرى سخت باشد که نتواند تحمل کند , جستجو لازم نيست .
مسأله 664 :
اگـر در جـستجوى آب نرود تا وقت نماز تنگ شود , اگر چه معصيت کرده در صورتى که چنانچه مى رفت آب پيدا مى کرد ولى نمازش با تيمم صحيح است .
مسأله 665 :
کـسـى که يقين دارد آب پيدا نمى کند , چنانچه دنبال آب نرود و با تيمم نماز بخواند , و بعد از نماز بفهمد که اگر جستجو مى کرد آب پيدا مى شد بنابر احتياط لازم است وضو گرفته و نماز را اعاده نمايد.
مسأله 666 :
اگـر بعد از جستجو , آب پيدا نکند و مايوس از پيدا شدن آن شود و با تيمم نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد در جايى که جستجو کرده آب بوده نماز او صحيح است .
مسأله 667 :
کـسـى کـه يقين دارد وقت نماز تنگ است , اگر بدون جستجو با تيمم نماز بخواند و بعد از نماز و پـيـش از گذشتن وقت بفهمد که براى جستجو وقت داشته , احتياط واجب آن است که دوباره نمازش را بخواند.
مسأله 668 :
اگـر بعد از داخل شدن وقت نماز , وضو داشته باشد و بداند که اگر وضوى خود را باطل کند تهيه آب براى او ممکن نيست يا نمى تواند وضو بگيرد , چنانچه بتواند وضوى خود را نگهدارد بنابر احتياط واجب نبايد آن را باطل نمايد.
ولى مى تواند با عيال خود نزديکى کند , اگر چه بداند که از غسل متمکن نخواهد شد.
مسأله 669 :
اگـر پـيش از وقت نماز وضو داشته باشد و بداند که اگر وضوى خود را باطل کند تهيه آب براى او ممکن نيست , چنانچه بتواند وضوى خود را نگهدارد , احتياط واجب آن است که آن را باطل نکند.
مسأله 670 :
کـسـى کـه فـقـط بـه مـقدار وضو يا به مقدار غسل آب دارد و مى داند که اگر آن را بريزد آب پيدا نـمى کند , چنانچه وقت نماز داخل شده باشد , ريختن آن حرام است , و احتياط واجب آن است که پيش از وقت نماز هم آن را نريزد.
مسأله 671 :
کـسى که مى داند آب پيدا نمى کند چنانچه بعد از داخل شدن وقت نماز وضوى خود را باطل کند يا آبى که دارد بريزد اگر چه خلاف کرده ولى نمازش با تيمم صحيح است , و لکن احتياط مستحب آن است که قضاى آن نماز را نيز بخواند.