احکام روزه مسافر
مسأله 1723 :
مـسافرى که بايد نمازهاى چهار رکعتى را در سفر دو رکعت بخواند , نبايد روزه بگيرد , و مسافرى کـه نـمـازش را تمام مى خواند , مثل کسى که شغلش مسافرت , يا سفر او سفر معصيت است , بايد در سفر روزه بگيرد.
مسأله 1724 :
مسافرت در ماه رمضان اشکال ندارد , ولى براى فرار از روزه مسافرت مکروه است .
و هم چنين است مطلق سفر قبل از روز بيست و چهارم در ماه رمضان مگر اين که سفر براى حج يا عمره يا به جهت ضرورتى باشد.
مسأله 1725 :
اگر غير روزه رمضان روزه معين ديگرى بر انسان واجب باشد , چنانچه به اجاره يا مانند آن واجب شـده بـاشد يا روز سوم از روزهاى اعتکاف باشد , نمى تواند در آن روز مسافرت کند , و اگر در سفر باشد , چنانچه ممکن است بايد قصد کند که ده روز در جايى بماند و آن روز را روزه بگيرد , ولى اگر روزه آن روز بـه نـذر واجـب شده باشد , ظاهر آن است که سفر در آن روز جايز است و قصد اقامه واجب نيست هر چند بهتر آن است که تا ناچار نشود مسافرت نکند و اگر در سفر است قصد اقامت نمايد.
مسأله 1726 :
اگـر نـذر کند روزه مستحبى بگيرد , و روز آن را معين نکند , نمى تواند آن را در سفر به جا آورد , ولـى چنانچه نذر کند که روز معينى را در سفر روزه بگيرد بايد آن را در سفر بجا آورد , و نيز اگر نذر کند روز معينى را چه مسافر باشد يا نباشد , روزه بگيرد , بايد آن روز را اگر چه مسافر باشد , روزه بگيرد.
مسأله 1727 :
مـسـافر مى تواند براى خواستن حاجت سه روز در مدينه طيبه روزه مستحبى بگيرد , و احوط اين است که آن سه روز روزهاى چهارشنبه و پنج شنبه و جمعه باشد.
مسأله 1728 :
کسى که نمى داند روزه مسافر باطل است , اگر در سفر روزه بگيرد , و در بين روز مسأله را بفهمد , روزه اش باطل مى شود , و اگر تا مغرب نفهمد روزه اش صحيح است .
مسأله 1729 :
اگـر فراموش کند که مسافر است , يا فراموش کند که روزه مسافر باطل مى باشد , و در سفر روزه بگيرد , روزه او باطل است .
مسأله 1730 :
اگـر روزه دار بعد از ظهر مسافرت نمايد , بايد بنابر احتياط روزه خود را تمام کند , و اگر پيش از ظـهـر مـسافرت کند , چنانچه از شب نيت سفر داشته باشد , نمى تواند آن روز را روزه بگيرد , بلکه اگر از شـب هـم نـيت نداشته باشد نمى تواند بنابر احتياط آن روز را روزه بگيرد , ولى در هر صورت نبايد پيش از رسيدن به حد ترخص چيزى را که روزه را باطل مى کند انجام دهد و گرنه کفاره بر او واجب مى شود.
مسأله 1731 :
اگر مسافر در ماه رمضان چه آن که قبل از فجر در سفر بوده و چه آن که روزه بوده و سفر نمايد , چـنانچه پيش از ظهر به وطنش برسد يا به جايى برسد که مى خواهد ده روز در آنجا بماند , چنانچه کارى که روزه را باطل مى کند انجام نداده , بايد آن روز روزه را بگيرد , و اگر انجام داده روزه آن روز بر او واجب نيست .
مسأله 1732 :
اگـر مـسـافـر بعد از ظهر به وطنش برسد , يا به جايى برسد که مى خواهد ده روز در آنجا بماند , نمى تواند آن روز را روزه بگيرد.
مسأله 1733 :
مـسـافـر و کسى که از روزه گرفتن عذر دارد , مکروه است در روز ماه رمضان جماع نمايد , و در خوردن و آشاميدن کاملا خود را سير کند.