Skip Navigation Linksخانه موضوعات عبادات امر به معروف و نهی از منکر شرایط امر به معروف و نهی از منکر شرايط امر و نهي كننده اصرار بر گناه آیا برای سقوط وجوب امر و نهی، تنها یقین به ترک گناه و عدم استمرار بر آن معتبر می باشد یا اینکه به اطمینان، احتمال، شک و یا عدم علم نیز می توان استناد کرد؟

آیا برای سقوط وجوب امر و نهی، تنها یقین به ترک گناه و عدم استمرار بر آن معتبر می باشد یا اینکه به اطمینان، احتمال، شک و یا عدم علم نیز می توان استناد کرد؟

آیا برای سقوط وجوب امر و نهی، تنها یقین به ترک گناه و عدم استمرار بر آن معتبر می باشد یا اینکه به اطمینان، احتمال، شک و یا عدم علم نیز می توان استناد کرد؟

پاسخ

  • امام، خویی، تبریزی و وحید: اگر از معصیت کار علامتی که موجب گمان بر ترک گناه است دیده شود و همچنین اگر در پافشاری و ترک وی شک داشته باشد، امر و نهی واجب نیست.. [1]
  • فاضل و نوری: اگر گمان دهد یا احتمال عقلایی بدهد که وی پافشاری بر گناه ندارد، امر و نهی واجب نیست. [2]
  • بهجت: اگر بر پافشاری علم نداریم و نشانه ای از ترک و پشیمانی از وی دیده شود، امر و نهی واجب نیست. [3]
  • سیستانی: اگر احتمال عقلایی بر ترک بدهد یا نشانه ای بر ترک گناه در او باشد، امر و نهی واجب نیست. [4]

    • منابع:

    1. امام: تحریرالوسیلة، ج 1، کتاب الامر بالمعروف و النهی عن المنکر، شرائط وجوبهما، الشرط الثالث، م 2؛ خویی، تبریزی و وحید: منهاج الصالحین، ج 1، کتاب الامر بالمعروف و النهی عن المنکر، شرائط وجوبهما، الشرط الثالث.
    2. فاضل: رساله، م 2904، شرط سوم؛ نوری: رساله، م 2789، شرط سوم.
    3. بهجت: رساله، م 1608، شرط سوم.
    4. سیستانی: منهاج الصالحین، ج 1، کتاب الامر بالمعروف و النهی عن المنکر، شرائط وجوبهما، الشرط الثالث.

    این موضوعات را نیز بررسی کنید:

    Powered by TayaCMS