احکام حنوط
مسأله 584 :
بعد از غسل، واجب است ميت را حنوط کنند; يعنى به پيشانى و کف دستها و سر زانوها و سر دو انگشت بزرگ پاهاى او کافور بمالند. و مستحب است به سر بينى ميت هم کافور بمالند و بايد کافور ساييده و تازه باشد و اگر به واسطه کهنه بودن، عطر آن از بين رفته باشد کافى نيست.
مسأله 585 :
در حنوط ميت، مراعات ترتيب بين اعضاى سجود لازم نيست اگرچه احتياط مستحب آن است که اوّل کافور را به پيشانى ميت بمالند.
[102]
مسأله 586 :
بهتر آن است که ميت را پيش از کفن کردن، حنوط نمايند اگرچه در بين کفن کردن و بعد از آن هم مانعى ندارد.
مسأله 587 :
کسى که براى حجّ احرام بسته است اگر پيش از تمام کردن سعى بين صفا و مروه بميرد حنوط کردن او جايز نيست و نيز اگر در احرام عمره پيش از آن که موى خود را کوتاه کند بميرد نبايد او را حنوط کنند.
مسأله 588 :
زنى که شوهر او مرده و هنوز عده اش تمام نشده اگرچه حرام است خود را خوشبو کند، ولى چنانچه بميرد حنوط او واجب است.
مسأله 589 :
احتياط واجب آن است که ميت را با مشک و عنبر و عود و عطرهاى ديگر خوشبو نکنند يا براى حنوط اينها را با کافور مخلوط ننمايند.
مسأله 590 :
مستحب است قدرى تربت حضرت سيدالشهداء(عليه السلام) را با کافور مخلوط کنند ولى بايد از آن کافور به جاهايى که بى احترامى مى شود نرسانند و نيز بايد تربت بقدرى زياد نباشد، که وقتى با کافور مخلوط شد، آن را کافور نگويند.
مسأله 591 :
اگر کافور به اندازه غسل و حنوط نباشد بايد غسل را مقدم بدارند، و اگر براى هفت عضو نرسد پيشانى را مقدم بدارند.
مسأله 592 :
مستحب است دو چوب تر و تازه در قبر همراه ميّت بگذارند.