روزه های حرام و مکروه (امام خمینی (ره))

روزه‌هاى حرام و مکروه

مساله 1739 :

روزه عيد فطر و قربان حرام است، و نيز روزى را که انسان نمى‌داند آخر شعبان است‌يا اول رمضان، اگر به نيت اول رمضان روزه بگيرد، حرام مى‌باشد.

مساله 1740 :

اگر زن به واسطه گرفتن روزه مستحبى حق شوهرش از بين برود، و همچنين اگر شوهر او را از گرفتن روزه مستحبى جلوگيرى کند، بنابر احتياط واجب بايد خوددارى کند.

مساله 1741 :

روزه مستحبى اولاد اگر اسباب اذيت پدر و مادر يا جد شود، جايز نيست، بلکه اگر اسباب اذيت آنان نشود، ولى او را از گرفتن روزه مستحبى جلوگيرى کنند، احتياط واجب آن است که روزه نگيرد.

مساله 1742 :

اگر پسر بدون اجازه پدر روزه مستحبى بگيرد، و در بين روز پدر او را نهى کند، بايد افطار کند.

مساله 1743 :

کسى که مى‌داند روزه براى او ضرر ندارد، اگرچه دکتر بگويد ضرر دارد،بايد روزه بگيرد. و کسى که يقين يا گمان دارد که روزه برايش ضرر دارد، اگرچه دکتر بگويد ضرر ندارد، بايد روزه نگيرد، و اگر روزه بگيرد، صحيح نيست، مگر آن که به قصد قربت بگيرد و بعد معلوم شود ضرر نداشته.

مساله 1744 :

اگر انسان احتمال بدهد که روزه برايش ضرر دارد و از آن احتمال ترس براى او پيدا شود، چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد، نبايد روزه بگيرد،و اگر روزه بگيرد صحيح نيست، مگر آن که به قصد قربت گرفته باشد و بعد معلوم شود ضرر نداشته.

مساله 1745 :

کسى که عقيده‌اش اين است که روزه براى او ضرر ندارد، اگر روزه بگيرد و بعد از مغرب بفهمد روزه براى او ضرر داشته، بايد قضاى آن را بجا آورد.

مساله 1746 :

غير از روزه‌هايى که گفته شد، روزه‌هاى حرام ديگرى هم هست که در کتابهاى مفصل گفته شده است.

مساله 1747 :

روزه روز عاشورا و روزى که انسان شک دارد روز عرفه است‌يا عيد قربان،مکروه است.