نيّت زکات
مسأله 2030 :
انسان بايد زکات را به قصد قربت يعنى براى انجام فرمان خداوند عالم بدهد و در نيّت معيّن کند که آنچه را مى دهد زکات مال است، يا زکات فطره. ولى اگر مثلا زکات گندم و جو بر او واجب باشد، لازم نيست معيّن کند چيزى را که مى دهد زکات گندم است يا زکات جو.
مسأله 2031 :
کسى که زکات چند مال بر او واجب شده، اگر مقدارى زکات بدهد و نيّت هيچکدام آنها را نکند، چنانچه چيزى را که داده هم جنس يکى از آنها باشد زکات همان جنس حساب مى شود و اگر همجنس هيچ کدام آنها نباشد، به همه آنها قسمت مى شود. پس کسى که زکات چهل گوسفند و زکات پانزده مثقال طلا بر او واجب است، اگر مثلا يک گوسفند از بابت زکات بدهد و نيّت هيچ کدام آنها را نکند، زکات گوسفند حساب مى شود، ولى اگر مقدارى نقره بدهد به زکاتى که براى گوسفند و طلا بدهکار است تقسيم مى شود، همچنين است اگر گوسفند را به عنوان بدل يا قيمت بدهد باز تقسيم مى شود.
مسأله 2032 :
اگر کسى را وکيل کند که زکات مال او را بدهد چنانچه وکيل وقتى که زکات را به فقير مى دهد، از طرف مالک نيّت زکات کند کافى است.
[324]
مسأله 2033 :
اگر مالک يا وکيل او بدون قصد قربت، زکات را به فقير بدهند و پيش از آنکه آن مال از بين برود، خود مالک نيّت زکات کند، زکات حساب مى شود.