حدّ قذف
سوال 12 :
- حکم کسى را که بدون دليل به عيال خود (که ساليان دراز در منزل او زحمت کشيده) تهمتهاى ناروا از قبيل زانى و غيره بزند از نظر شرعى مشخّص نموده و جرم آن را معلوم داريد؟
جواب:
- جائز نيست، و اگر نزد حاکم شرع ثابت شود که نسبت زانى به او داده و نتواند إثبات کند حدّ شرعى دارد.
سوال 13 :
- اگر شخصى بر أثر ناراحتى زياد کتبا به فردى فحش بدهد (مثلا در نامه بنويسد: فلان تخم حرام ولد الزنا به من ظلم کرده است) و قصدش هم اين باشد که کسى بفهمد، آيا چنين فحشى از نظر شرع مقدّس باعث حدّ قذف و يا
استفتاءات، ج3، ص: 452
ستفتاءات ج3 459 أحکام قصاص ..... ص : 459
تعزير مى‌شود يا خير؟
جواب:
- در فرض سوال تنها کتابت، قذف محسوب نيست و حدّ يا تعزير ندارد.
سوال 14 :
- در صورتى که به شهادت يک شاهد يا بيشتر براى قاضى علم حاصل شود، آيا باز شهود که شرائط شهادت در آنان جمع نيست، بايد حدّ قذف بخورند يا نه؟
جواب:
- در فرض مذکور حدّ قذف ساقط است.
سوال 15 :
- اگر کسى عمل خلاف شرعى را به کسى نسبت بدهد و دليلى يا شهودى بر گفتارش نداشته باشد و بعد معلوم شود تهمت زده است، آيا حدّ شرعى دارد يا خير؟ اگر دارد چه مقدار است؟ در غير اين صورت حکم شرعى مسأله چيست؟
جواب:
- "تهمت" تعزير دارد، مگر به حدّ قذف برسد که حدّ شرعى دارد. و تعزير يا حدّ بايد به نظر حاکم شرع باشد.
سوال 16 :
- جوانى دخترى را عقد کرده، و قبل از اين که دختر را به خانه بياورد (تحت تأثير عواملى) سوء ظن برايش حاصل شده که دختر باکره نيست، لذا مسأله را به طور پنهانى با پدر دختر مطرح مى‌کند، پدر هم از اين کار ناراحت شده و نهايتا کار به دادگاه مى‌کشد تا بالأخره جوان به وسيله پزشک متخصّص مى‌فهمد که سوء ظنش بيجا بوده است، لذا پشيمان شده و از پدر دختر تقاضاى تشکيل زندگى با دختر وى را مى‌نمايد؛ ولى پدر دختر از اين کار ممانعت نموده
استفتاءات، ج3، ص: 453
و مى‌گويد تا حکم شرعى در مورد پسر اجراء نشود به هيچ وجه راضى به ازدواج نمى‌شود؛ استدعاء دارد بفرمائيد آيا پدر دختر چنين حقّى را دارد؟
جواب:
- اگر عقد واقع شده، شوهر مى‌تواند زن خود را به منزلش ببرد و پدر دختر حقّ مزاحمت ندارد، و رسيدگى به اتّهام- اگر باشد- موکول به دادگاه است و ربطى به پدر دختر ندارد.
استفتاءات، ج3، ص: 454