احکام کفالت
مسأله 2375 :
کفالت آن است که انسان متعهد شود هر وقت طلبکار بدهکار را خواست به او تسليم کند ، و به کسى که اين طور متعهد مى شود کفيل مى گويند .
مسأله 2376 :
کفالت در صورتى صحيح است که کفيل به هر لفظى - اگرچه عربى نباشد - يا به عملى به طلبکار بفهماند که من متعهدم هر وقت بدهکار خود را بخواهى به تو تسليم کنم ، و طلبکار يا ولى او هم قبول نمايد .
مسأله 2377 :
کفيل بايد عاقل و بالغ باشد ، و بايد سفيه و مفلس نباشد در صورتى که مستلزم تصرف در مال باشد ، مگر با اذن يا اجازه ء ولى سفيه و طلبکاران مفلس ، و او را بر کفالت بنا حق اکراه نکرده باشند ، و بتواند کسى را که کفيل او شده حاضر نمايد .
مسأله 2378 :
يکى از پنج چيز کفالت را به هم مى زند : اول : کفيل بدهکار را به طلبکار تسليم نمايد ، يا بدهکار خودش را تسليم کند ، يا شخص ديگرى او را تسليم نمايد و طلبکار هم قبول کند . دوم : طلب طلبکار داده شود . سوم : طلبکار از طلب خود بگذرد ، يا به ديگرى به بيع يا صلح يا حواله و مانند اينها منتقل کند . چهارم : بدهکار بميرد . پنجم : طلبکار کفيل را از کفالت آزاد کند .
مسأله 2379 :
اگر کسى به زور يا به حيله اى بدهکار را از دست طلبکار رها کند ، چنانچه طلبکار دسترسى به او نداشته باشد ، کسى که بدهکار را رها کرده بايد او را به طلبکار تسليم کند ، و اگر تسليم نکرد بايد طلب او را بپردازد .