احکام نبش قبر (آیت الله سید محمد صادق روحانی)

" نبش قبر "

مسأله 650 :

نبش قبر مسلمان ، يعنى شکافتن قبر او اگر چه طفل يا ديوانه باشد حرام است

ولى اگر بدنش از بين رفته وخاک شده باشد اشکال ندارد

مسأله 651 :

نبش قبر امامزاده ها وشهداء وعلماء وصلحاء اگر چه سالها بر آن گذشته باشد حرام است

مسأله 652 :

شکافتن قبر در چند مورد حرام نيست : اول آنکه ميت در زمين غصبى دفن شده باشد ومالک زمين راضى نشود که در آنجا بماند

دوم آنکه کفن يا چيز ديگرى که با ميت دفن شده غصبى باشد وصاحب آن راضى نشود که در قبر بماند ، وهمچنين است اگر چيزى ازمال خود ميت که به ورثه او رسيده با او دفن شده باشد وورثه راضى نشوند که آن چيز در قبر بماند

ولى اگر وصيت کرده باشد که دعا يا قرآن يا انگشترى را با او دفن کنند

براى بيرون آوردن اينها نمى توانند قبر را بشکافند مگر آنکه زائد بر ثلث باشد وورثه راضى نشوند به ماندن آن در قبر

سوم آنکه ميت بى غسل يا بى کفن دفن شده باشد

يا بفهمد غسلش باطل بوده

يا به غير دستور شرع کفن شده يا در قبر او را رو به قبله نگذاشته‌اند

چهارم آنکه براى ثابت شدن حقى بخواهند بدن ميت را ببينند

پنجم آنکه ميت را در جايى که جايز نيست يا بى احترامى به اوست مثل قبرستان کفار يا جايى که کثافت وخاکروبه مى ريزند دفن کرده باشند

ششم آنکه براى يک مطلب شرعى که اهميت آن از شکافتن قبر بيشتر است

قبر را بشکافند

مثلا بخواهند بچه زنده را از شکم زن حامله‌اى که دفنش کرده اند بيرون آورند

هفتم آنکه بترسند درنده اى بدن ميت را پاره کند

يا سيل او را ببرد

يا دشمن بيرون آورد

هشتم آنکه قسمتى از بدن ميت را که با او دفن نشده بخواهند دفن کنند

ولى احتياط واجب آن است که آن قسمت از بدن را طورى در قبر بگذارند که بدن ميت ديده نشود

/ صفحة 116