احکام دفن میت (آیت الله جعفر سبحانی)

احکام دفن

مسأله 528 :

واجب است ميّت را طورى در زمين دفن کنند، که بوى او بيرون نيايد و درندگان هم نتوانند بدنش را بيرون آورند و اگر ترس آن باشد که جانور، بدن او را بيرون آورد بايد قبر را با آجر و مانند آن محکم کنند.

مسأله 529 :

ميّت را بايد در قبر به پهلوى راست طورى بخوابانند که جلوى بدن او رو به قبله باشد.

مسأله 530 :

اگر زن کافره بميرد و بچه در شکم او مرده باشد، چنانچه پدر بچه، مسلمان باشد، بايد زن را در قبر به پهلوى چپ، پشت به قبله بخوابانند که روى بچه به طرف قبله باشد بلکه اگر هنوز روح هم به بدن او داخل نشده باشد، بنابر احتياط واجب بايد به همين دستور عمل کنند.

مسأله 531 :

دفن مسلمان، در قبرستان کفّار و دفن کافر در قبرستان مسلمانان جايز نيست.

مسأله 532 :

دفن مسلمان در جايى که بى احترامى به او باشد، مانند جايى که خاکروبه و کثافت مى ريزند، جايز نيست.

مسأله 533 :

ميّت را نبايد در جاى غصبى دفن کنند و همچنين دفن کردن در جايى که

صفحه 198

براى غير دفن کردن وقف شده است ـ مانند مساجد و مدارس ـ مگر اين که قبلاً جايى براى اين کار استثناء شود.

مسأله 534 :

دفن ميّت در قبر مرده ديگر جايز نيست مگر اين که جسد مرده از بين رفته باشد.

مسأله 535 :

چيزى که از ميّت جدا مى شود، اگرچه مو و ناخن و دندانش باشد بايد با او دفن شود و اگر موجب نبش شود احتياط آن است که جدا دفن شود. و دفن ناخن و دندانى که در حال زندگى از انسان جدا مى شود، مستحب است.

مسأله 536 :

اگر بچه در رحم مادر بميرد و ماندنش در رحم براى مادر خطر داشته باشد بايد به آسان ترين راه او را بيرون آورند و چنانچه ناچار شوند که او را قطعه قطعه کنند اشکال ندارد، ولى بايد اين کار به وسيله شوهرش اگر اهل فن است يا زنى که اهل فن باشد انجام گيرد و اگر ممکن نيست، مرد محرمى که اهل فن باشد و اگر آن هم ممکن نشود مرد نامحرمى که اهل فن باشد بچه را بيرون بياورد و در صورتى که آن هم پيدا نشود کسى که اهل فن نباشد مى تواند بچه را بيرون آورد.

مسأله 537 :

هرگاه مادر بميرد و بچه در شکمش زنده باشد بايد به وسيله کسانى که در مسأله پيش گفته شد از هر طرفى که بچه سالم بيرون مى آيد بچه را بيرون آورند و دوباره بدوزند ولى اگر بين پهلوى چپ و راست در سالم بودن بچه فرقى نباشد احتياط واجب آن است که از پهلوى چپ بيرون آورند.

مستحبات دفن

مسأله 538 :

پس از رفتن کسانى که تشييع جنازه کرده اند، مستحب است ولىّ ميّت يا کسى که از طرف ولى اجازه دارد، دعاهايى را که دستور داده شده، به ميّت تلقين کند.

مسأله 539 :

بعد از دفن، مستحب است صاحبان عزا را سرسلامتى دهند ولى اگر مدتى گذشته است که به واسطه سرسلامتى دادن، مصيبت يادشان مى آيد، ترک آن بهتر است و نيز

صفحه 199

مستحب است تا سه روز براى اهل خانه ميّت غذا بفرستند و غذاخوردن نزد آنان و در منزلشان مکروه است.

مسأله 540 :

مستحب است انسان در مرگ خويشان، مخصوصاً در مرگ فرزند، صبر کند و هر وقت ميّت را ياد مى کند إنّا للّهِ و إنّا إلَيْهِ راجِعونَ بگويد و براى ميّت قرآن بخواند و سر قبر پدر و مادر از خداوند حاجت بخواهد و قبر را محکم بسازد که زود خراب نشود.

مسأله 541 :

جايز نيست، انسان در مرگ کسى صورت و بدن را بخراشد و به خود لطمه بزند.

مسأله 542 :

پاره کردن يقه در مرگ غير پدر و برادر جايز نيست.

مسأله 543 :

اگر مرد در مرگ زن يا فرزند يقه يا لباس خود را پاره کند يا اگر زن در عزاى ميّت صورت خود را بخراشد به طورى که خون بيايد يا موى خود را بکند، بايد يک بنده آزاد کند، يا ده فقير را طعام دهد و يا آنها را بپوشاند و اگر نتواند بايد سه روز روزه بگيرد بلکه اگر خون هم نيايد بنابر احتياط واجب، به اين دستور عمل نمايد.

مسأله 544 :

احتياط واجب آن است که در گريه بر ميّت صدا را خيلى بلند نکنند.