8 - استعمال بوى خوش :
مسأله 137 - استعمال بوى خوش از قبيل زعفران وعودوعنبر ومشک وورس به خوردن وبوئيدن وماليدن بربدن , بر محرم حرام است , وهمچنين پوشيدن لباسى که اثرى از بوى خوش در او باشد, واحوط اولى اجتناب ازهر بوى خوشى است .
مسأله 138 - خـوردن مـيـوه هاى خوشبو مانند سيب وبه عيبى ندارد, ولى اولى اين است که از بوئيدن آنها هنگام خوردن خوددارى شود.
مسأله 139 - بر محرم واجب نيست که هنگام سعى بين صفا ومروه در صورتى که عطر فروشى آنجا باشد, بينى خود را از بوى خوش ببندد, ولى احتياط لازم اين است که در غير حال سعى , بينى خود را از هر بوى خوشى ببندد, وبوئيدن خلوق کعبه که يک نوع عطر است عيبى ندارد.
مسأله 140 - هـرگاه محرم عمدا مقدارى بوى خوش استعمال کند, کفاره اش بنابر مشهور يک گوسفند است ,ولى ثبوت کفاره در غير خوردن , محل اشکال است هرچند احوط کفاره دادن است .
مسأله 141 - احتياط واجب اين است که محرم بينى خود را از بوى بد نگيرد, بلى تند رفتن از جهت خلاصى از بوى بد عيبى ندارد.