آميزش
مسأله 320 ـ آميزش در عمره تمتع حتى اگر از روى علم و عمد باشد ظاهراً موجب بطلان عمره تمتع نمى شود. و احتياط آن است که اگر اين عمل پيش از سعى واقع شد عمره را تمام کند و آن را دو مرتبه بجا
(121صفحه)
آورد، و اگر وقت تنگ باشد مى تواند عمره را تمام کرده و سپس حج تمتع بجا آورد. و به احتياط مستحب سال بعد حج را اعاده کند.
مسأله 321 ـ در فرض سابق گرچه حج باطل نمى شود ولى به احتياط واجب بايد کفاره بدهد. و کفاره آن يک شتر يا يک گاو يا يک گوسفند به اختيار خودش مى باشد. اگر چه بهتر است شتر را انتخاب کند.
مسأله 322 ـ اگر در عمره مفرده قبل از سعى آميزش کند بايد عمره را تمام کند و يک شتر کفاره بدهد، و در ماه بعد هم يک عمره مفرده ديگر انجام دهد، و در اين عمره بايد از جايى محرم شود که در عمره قبلى از آنجا محرم شده است، مگر اينکه نتواند به آنجا برود.
مسأله 323 ـ اگر در حج تمتع قبل از وقوف به مشعر از روى علم و عمد آميزش کند هر چند حج او صحيح است، ولى بايد سال بعد يک حج تمتع به عنوان عقوبت انجام دهد، و يک شتر و اگر قدرت نداشت يک گاو کفاره بدهد.
مسأله 324 ـ در فرض سابق بعد از آميزش، زن و
(122صفحه)
شوهر نبايد با هم خلوت کنند تا اعمال و مناسک را تمام کنند. و همين طور در سال بعد اگر از همان راه قصد حج داشته باشند. پس از رسيدن به محل معصيت بايد تا پايان اعمال از هم جدا شوند.
مسأله 325 ـ اگر در حج تمتع بعد از وقوف به مشعر و قبل از تمام شدن شوط سوم طواف نساء آميزش کند. حج او صحيح است ولى بايد کفاره بدهد. و اگر بعد از گذشت شوط سوم طواف نساء آميزش کند کفاره هم ندارد.
مسأله 326 ـ مسائل آميزش بين زن و مرد مشترک است، ولى اگر زن مجبور به آميزش شود. بر زن لازم نيست کفاره بدهد امّا مرد بايد کفاره خود و زن را بدهد، و حج زن ظاهراً صحيح است.
مسأله 327 ـ در مسائلى که گذشت فرقى نمى کند که نزديکى از جلو باشد يا عقب، با همسر دائمى يا موقت خود باشد، يا زنا و وطى به شبهه باشد و همين طور فرقى نمى کند که منى خارج شود يا خير.
مسأله 328 ـ نزديکى دو مرد (لواط) گر چه حرمت
(123صفحه)
نفسى و ذاتى شديدى دارد و موجب حد مى شود، ولى احکام آميزش در احرام را ندارد.