احکام تخلى
مسأله 57 :
واجب است انسان وقت تخلى و مواقع ديگر , عورت خود را از کسانى که مکلفند , اگر چه مثل خواهر و مـادر بـا او محرم باشند , و همچنين از ديوانه و بچه اگر مميز باشند يعنى خوب و بد را بفهمند بپوشاند ولى زن و شوهر لازم نيست عورت خود را از يکديگر بپوشانند.
مسأله 58 :
لازم نيست با چيز مخصوصى عورت خود را بپوشاند.
و اگر مثلا با دست هم آن را بپوشاند کافى است .
مسأله 59 :
مـوقـع تـخـلى بايد بنابر احتياط لازم طرف جلوى بدن يعنى شکم و سينه رو به قبله و پشت به قبله نباشد.
مسأله 60 :
اگـر مـوقـع تـخلى طرف جلوى بدن کسى رو به قبله يا پشت به قبله باشد , و عورت خود را از قبله بگرداند کفايت نمى کند , و اگر جلوى بدن او رو به قبله يا پشت به قبله نباشد , احتياط آن است که عورت را رو به قبله يا پشت به قبله ننمايد.
مسأله 61 :
احـتـياط مستحب آن است که طرف جلوى بدن در موقع استبراء که احکام آن بعدا گفته مى شود , و موقع تطهير مخرج بول و غايط , رو به قبله و پشت به قبله نباشد.
مسأله 62 :
اگـر براى آن که نامحرم او را نبيند مجبور شود رو به قبله يا پشت به قبله بنشيند , بنابر احتياط لازم بايد پشت به قبله بنشيند و اگر ممکن نباشد بايد رو به قبله بنشيند.
و همچنين است اگر از جهت ديگر ناچار باشد که رو به قبله يا پشت به قبله بنشيند.
مسأله 63 :
احتياط مستحب آن است که بچه را در وقت تخلى رو به قبله يا پشت به قبله ننشانند.
ولى اگر خود بچه بنشيند , جلوگيرى از او واجب نيست .
مسأله 64 :
در چـهـار جـا تخلى حرام است : ( اول ) در کوچه هاى بن بست در صورتى که صاحبانش اجازه نداده باشند.
( دوم ) در ملک کسى که اجازه تخلى نداده است .
( سوم ) در جايى که براى عده مخصوصى وقف شده است مثل بعضى از مدرسه ها.
( چـهارم ) روى قبر مؤمنين در صورتى که بى احترامى به آنان باشد و همچنين هر جايى که تخلى موجب هتک حرمت يکى از مقدسات دين يا مذهب شود.
مسأله 65 :
در سه صورت مخرج غايط فقط با آب پاک مى شود.
( اول ) آن که با غايط نجاست ديگرى مثل خون بيرون آمده باشد.
( دوم ) آن که نجاستى از خارج به مخرج غايط رسيده باشد.
( سـوم ) آن کـه اطـراف مـخرج بيشتر از مقدار معمول آلوده شده باشد , و در غير اين سه صورت مى توان مخرج را با آب شست و يا به دستورى که بعدا گفته مى شود , با پارچه و سنگ و مانند اينها پاک کرد , اگر چه شستن با آب بهتر است .
مسأله 66 :
مخرج بول با غير آب پاک نمى شود.
و در کـر و جـارى اگـر بـعـد از برطرف شدن بول يک مرتبه بشويند کافى است , ولى با آب قليل احتياط مستحب آن است که دو مرتبه شسته شود و سه مرتبه شستن بهتر است .
مسأله 67 :
اگر مخرج غايط را با آب بشويند , بايد چيزى از غايط در آن نماند.
ولـى باقى ماندن رنگ و بوى آن مانعى ندارد و اگر در دفعه اول طورى شسته شود که ذره اى از غايط در آن نماند , دوباره شستن لازم نيست .
مسأله 68 :
بـا سـنگ و کلوخ و پارچه و مانند اينها اگر خشک و پاک باشند مى شود مخرج غايط را تطهير کرد , و چنانچه رطوبت کمى داشته باشند که به مخرج نرسد اشکال ندارد.
مسأله 69 :
مخرج غايط را اگر يک مرتبه با سنگ و کلوخ يا پارجه کاملا پاکيزه نمايد کفايت مى کند , ولى بهتر آن است که سه مرتبه انجام دهد.
بـلکه با سه قطعه هم باشد و اگر با سه مرتبه پاکيزه نشود بايد به قدرى اضافه نمايد تا مخرج کاملا پاکيزه شود , ولى باقى ماندن ذره هاى کوچکى که ديده نمى شود اشکال ندارد.
مسأله 70 :
پـاک کردن مخرج غايط با چيزهايى که احترام آنها لازم است مانند کاغذى که اسم خدا و پيغمبران بر آن نوشته شده حرام است .
و پاک شدن مخرج با استخوان و سرگين محل اشکال است .
مسأله 71 :
اگـر شـک کـنـد که مخرج را تطهير کرده يا نه , لازم است تطهير نمايد , اگر چه عادتا بعد از بول يا غايط فورا تطهير مى کرده .
مسأله 72 :
اگر بعد از نماز شک کند که قبل از نماز , مخرج را تطهير کرده يا نه نمازى که خوانده صحيح است , ولى براى نمازهاى بعدى بايد تطهير کند.