احکام تخلى ( بول و غائط کردن )
مسأله 57 :
واجـب اسـت انسان وقت تخلى و مواقع ديگر, عورت خود را از کسانى که مکلفند, اگرچه مثل خواهر و مادر با او محرم باشند, و همچنين از ديوانه و بچه هاى مميز که خوب و بد را مى فهمند, بپوشاند, ولى زن و شـوهـر و کـسانى که در حکم آنها هستند مثل کنيز و مالکش لازم نيست عورت خود را از يکديگر بپوشانند.
مسأله 58 :
لازم نـيست با چيز مخصوصى عورت خود را بپوشاند.
و اگر مثلا با دست هم آن را بپوشاند کافى است .
مسأله 59 :
موقع تخلى بايد طرف جلوى بدن يعنى شکم و سينه رو به قبله وپشت به قبله نباشد, و مراد از قبله جهتى است که در حال علم واختيار بايد نماز به آن طرف خوانده شود.
مسأله 60 :
اگر موقع تخلى طرف جلوى بدن کسى رو به قبله يا پشت به قبله باشد و عورت خود را از قـبـلـه بگرداند, کفايت نمى کند, اگر جلوى بدن او رو به قبله يا پشت به قبله نباشد, احتياط واجب آن است که عورت را رو به قبله يا پشت به قبله ننمايد.
مسأله 61 :
احـتـياط مستحب آن است که طرف جلوى بدن در موقع استبراء که احکام آن بعدا گفته مى شود, و موقع تطهير مخرج بول و غائطرو به قبله و پشت به قبله نباشد.
مسأله 62 :
اگر براى آنکه نامحرم او را نبيند, مجبور شود رو به قبله يا پشت به قبله بنشيند.
بايد رو بـه قبله يا پشت به قبله بنشيند.
و نيز اگر ازراه ديگر نا چار باشد که رو به قبله يا پشت به قبله بنشيند مانعى ندارد.
مسأله 63 :
احتياط مستحب آن است که بچه را در وقت تخلى رو به قبله يا پشت به قبله ننشانند.
ولى اگر خود بچه بنشيند, جلوگيرى از اوواجب نيست .
مسأله 64 :
در چهار جا تخلى حرام است : اول در کوچه هاى بن بست , در صورتى که صاحبانش اجازه نداده باشند.
دوم در ملک کسى که اجازه تخلى نداده است .
سوم در جائى که براى عده مـخـصـوصـى وقف شده است مثل بعضى از مدرسه ها.
چهارم روى قبر مؤمنين درصورتى که بى احترامى به آنان باشد, و همچنين هر جائى که تخلى موجب هتک حرمت يکى از مقدسات دين يا مذهب شود.
مسأله 65 :
در سه صورت مخرج غائط فقط با آب پاک مى شود: اول آنکه با غائط نجاست ديگرى مثل خون بيرون آمده باشد.
دوم آنکه نجاستى از خارج به مخرج غائط رسيده باشد.
سوم آنکه اطراف مخرج بيشتر از مقدار معمول آلوده شده باشد.
و در غير اين سه صورت مى توان مخرج را با آب شست و يا به دستورى که بعدا گفته مى شود, با پارچه و سنگ و مانند اينها پاک کرد, اگرچه شستن با آب بهتراست .
مسأله 66 :
مخرج بول با غير آب پاک نمى شود.
و در کر و جارى اگر بعد از برطرف شدن بول يک مـرتبه بشويند کافى است , ولى با آب قليل بنابر احتياط واجب بايد دو مرتبه شست و بهتر آن است که سه مرتبه شسته شود.
مسأله 67 :
اگر مخرج غائط را با آب بشويند, بايد چيزى از غائط در آن نماند.
ولى باقى ماندن رنگ و بـوى آن مـانـعـى ندارد, و اگر در دفعه اول طورى شسته شود که ذره اى از غائط در آن نماند, دوباره شستن لازم نيست .
مسأله 68 :
با سنگ و کلوخ و مانند اينها اگر خشک و پاک باشند مى شود مخرج غائط را تطهير کرد, و چنانچه رطوبت کمى داشته باشند که به مخرج نرسد اشکال ندارد.
مسأله 69 :
احـتياط واجب آن است که سنگ يا پارچه اى که غائط را با آن برطرف مى کنند, سه قـطـعـه بـاشد و اگر با سه قطعه برطرف نشود,بايد به قدرى اضافه نمايند تا مخرج کاملا پاکيزه شود, ولى باقى ماندن ذره هاى کوچکى که ديده نمى شود اشکال ندارد.
مسأله 70 :
پاک کردن مخرج غائط با چيزهائى که احترام آنها لازم است مانند کاغذى که اسم خدا و پـيـغـمـبـران بـر آن نـوشـته شده حرام است .
و بنابر احتياط با استخوان و سرگين مخرج پاک نمى شود.
مسأله 71 :
اگر شک کند که مخرج را تطهير کرده يا نه , لازم است تطهير نمايد اگرچه هميشه بعد از بول يا غائط فورا تطهير مى کرده .
مسأله 72 :
اگر بعد از نماز شک کند که قبل از نماز, مخرج را تطهير کرده يا نه , در صورتى که احـتـمـال بـدهد که پيش از شروع به نماز ملتفت بوده نمازى که خوانده صحيح است , ولى براى نمازهاى بعدى بايد تطهير کند.