چند مسأله مورد نياز در حجّ و عمره
مسأله 1085) وقتى از طرف قاضى مکّه روز عيد اعلام مى‌شود، متابعت از آنها حتّى اگر انسان علم بر خلاف آن داشته باشد، لازم است، خواه اختلاف ميان روزى که به عنوان عيد اعلام شده با واقع يک روز باشد يا دو روز.
مسأله 1086) در مواردى که حرج و مشقّت موجب تغيير وظيفه اوّلى مکلّف است، ملاک حرج و مشقّت شخصى است و ملاک، تشخيص خود مکلّف است، و اگر از گفته ديگران هم براى او اطمينان حاصل شود که کارى براى او حرجى است مى‌تواند به مقتضاى اطمينان خود عمل کند.
مسأله 1087) حاجى بايد در مسايل مربوط به حجّ همچون احکام شرعى ديگر يا مجتهد باشد يا از مجتهد تقليد کند و يا به احتياط عمل کند و اگر کسى اعمال حجّ را بدون تقليد انجام دهد در صورتى حجّش صحيح است که اعمال را مطابق با فتواى کسى که بايد از او تقليد کند انجام داده باشد.
مسأله 1088) کسى که اعمال حجّ تمتّع را به طور کامل انجام داده چند مسأله مورد نياز در حجّ و عمره
اگر بخواهد از مکّه بيرون برود و برگردد، براى برگشتن لازم نيست محرم شود خواه از وقتى که براى عمره تمتّع محرم شده يک ماه گذشته باشد يا نگذشته باشد.
مسأله 1089) در هر يک از اعمال عمره و حجّ هرگاه پس از آن که وارد عمل بعدى که مترتّب بر عمل قبل است بشود شک کند که آيا عمل قبلى را بجا آورده يا نه، يا شک کند آن را درست انجام داده يا نه، به شکّ خود اعتنا نکند.
مسأله 1090) اگر کسى در حرم به مال گم شده‌اى برخورد کرد، بنابر احتياط واجب بايد از برداشتن آن خوددارى کند، خواه بهاى آن کمتر از يک درهم يعنى 6/12 نخود نقره سکّه دار باشد يا بيشتر.
مسأله 1091) در غير از حرم مى‌توان مال گم شده‌اى را که بهاى آن کمتر از يک درهم (6/12 نخود نقره سکّه‌دار) است در صورتى که صاحب آن معلوم نباشد به قصد تملّک برداشت؛ ولى بنابر احتياط واجب بايد از قصد تملّک مال گم شده در حرم حتّى اگر بهاى آن کمتر از يک درهم باشد اجتناب نمود و بنابر احتياط واجب مالى که بهاى آن برابر با 6/12 نخود نقره غير مسکوک باشد نيز همين حکم را دارد.
مسأله 1092) اگر کسى در حرم مال گمشده‌اى را که بهاى آن کمتر از يک درهم است برداشت و قصد تملّک آن را نکرد در صورتى که صاحبش پيدا شد بايد به او برگرداند و اگر تلف شد ضامن نيست، مگر آن که در نگهدارى آن کوتاهى کرده باشد. و اگر قصد تملّک آن را کرده باشد نيز بنابر احتياط همين حکم را دارد.
مسأله 1093) اگر در حرم يا غير حرم مال گمشده‌اى را برداشت در صورتى که بهاى آن يک درهم يا بيشتر باشد جايز نيست آن را تملّک نمايد و اگر تملّک کند مالک نمى‌شود بلکه بايد تا يک سال اعلام کند و صاحبش را جستجو نمايد. چنانچه پس از يک سال اعلام، صاحب مال پيدا نشد مخيّر ميان دو کار است: 1 - مال را براى صاحبش نگهدارى کند، در اين صورت اگر مال تلف شود در صورتى ضامن است که در نگهدارى آن کوتاهى کرده باشد وگرنه ضامن نيست. 2 - از طرف صاحبش صدقه بدهد؛ در اين صورت هرگاه صاحب مال پيدا شود و به صدقه دادن آن راضى نشود، يابنده مال بايد عوض آن را به صاحب مال بدهد.(22)