استفتائات وقوف به مشعر الحرام
«990» س - عدّه‌اى در شب دهم ذيحجه عازم مشعر بودند، از افرادى که آنجا بودند سوال نمودند مشعر کجا است؟ جواب دادند اينجا است، اطمينان پيدا کردند که مشعر است، نيت بيتوته و قصد وقوف کردند، بعد که وقت اضطرارى مشعر هم گذشته بود معلوم شد مشعر نبوده، آيا نسبت به باقى اعمال حج و سال آينده وظيفه چيست؟
ج - احتياطا اين حج را اتمام کنند، و بعد از آن، اعمال عمره مفرده انجام دهند، و در صورت استقرار حج يا بقاء استطاعت، سال بعد، حج را اعاده کنند.
«991» س - اگر به گفته مدير گروه که مى‌گويد درک وقوف اختيارى مشعر براى او مشکل است و نمى‌تواند آن را درک نمايد، اعتماد کند و وقوف اختيارى را ترک نمايد آيا اشکالى ندارد؟
ج - اگر براى خود شخص يقين يا اطمينان از گفته مدير حاصل شده، کفايت مى‌کند.
«992» س - خدمه‌اى که بازنها قبل از طلوع فجر به منى مى‌روند، ولى خود را قبل از طلوع آفتاب به مشعر مى‌رسانند و وقوف رکنى مشعر را درک مى‌کنند، آيا نيابت آنان صحيح است يا نه؟
ج - اگر از ذوى الاعذار که عارض شده بر او عذر صدق کند حج نيابى او صحيح است و همچنين حج از ذمه منوب عنه ساقط مى‌شود ولى در اجرت بايد مصالحه شود گر چه احتياط در مورد دوم که اعاده حج بر منوب عنه باشد مطلوب است.
«993» س - کسى که نمى‌دانسته وقوف اختيارى مشعر بين طلوعين است، پس از آن وقوف اضطرارى را درک کرد، وظيفه او چيست؟
ج - اگر جهل او قصورى و عذرى باشد نه تقصيرى، و ترک وقوف اختيارى از روى عذر شده باشد، مانع ندارد.
«994» س - شخصى وقوف عرفات و مقدارى از وقوف ليلى مشعر را درک کرده و عمداً قبل از طلوع فجر رفته است به منى، براى بردن اثاث و کار ديگرى، و قصد داشته است که مجدداً به مشعر برگردد ولى در منى خوابش برده وظيفه، چنين حاجى چيست؟
ج - با فرض اينکه ترک اختيارى مشعر عمدى نبوده، در فرض مرقوم، اضطرارى کافى است و از نيابت هم صحيح است اگر شب نيت وقوف کرده باشد.