شک در عدد شوطها

شک در عدد شوطها

مسأله 315 : اگر براى طواف کننده شک در عدد شوطها و يا در صحّت آنها پس از فارغ شدن از طواف يا پس از گذشتن از محل مشکوک حاصل شود ، مانند اينکه حصول شک پس از منتفى شدن صدق عرفى پى در پى بودن آن باشد ، يعنى اينکه اگر پس از حصول شک بخواهد يک شرط ـ مثلاً ـ بر طواف خود اضافه کند عرف اين شرط را با شوطهاى سابق يک عمل يگانه به حساب نمى آورد ، و مانند اينکه شک بعد از اشتغال به نماز طواف حاصل شود ، در هر دو صورت توجهى به شک خود نکند .

مسأله 316 : اگر يقين کند هفت شوط انجام داده ولى احتمال ميدهد شوط اضافى نيز انجام داده ، مانند اينکه احتمال دهد به شک خود نکند و طواف صحيح است ، مگر اينکه اين شک قبل از تمام شدن آخرين شوط براى او حاصل شود ، که در اين صورت بنابر اظهر طواف باطل است ، و احوط تمام نمودن آن شوط بقصد رجاء است ( يعنى بقصد اين که شايد اين شوط در واقع بر او واجب باشد ) و سپس طواف را دوباره انجام دهد .

مسأله 317 : اگر در پايان شوط و يا وسط آن شک بين سه و چهار يا بين پنج و شش ، و يا غير آن از صورتهاى شک که کمتر از هفت شوط باشد ، براى او پيدا شود ، طواف باطل است ، و بلکه بنابر احتياط اگر شک در پايان شوط بين شش و هفت باشد ، باز هم باطل است . و همچنين است اگر هر دو احتمال کمبود و زيادى را بدهد ، مانند اينکه شک کند که آخرين شوط ششم يا هفتم يا هشتم بوده است .

مسأله 318 : اگر شک بين شش و هفت حاصل شود ، و بنا را به علت ندانستن حکم شرعى بر شش بگذارد و طواف را تمام کند ، و اين ندانستن ادامه داشته باشد تا زمانيکه وقت تدارک ـ به هر علتى که باشد ـ بگذرد ، بعيد نيست که طواف صحيح باشد .

مسأله 319 : براى طواف کننده جايز است در شمارش عدد شوطهاى خود بر شمارش کسى که همراه او طواف ميکند اعتماد کند ، در صورتى که آن شخص يقين به شماره آنها داشته باشد .

مسأله 320 : اگر در طواف مستحبى شک در عدد شوطها نمايد ، بنابر را بر کمتر بگذارد، يعنى اگر بين سه و چهار شک کند ـ مثلاً ـ بنا را بر سه بگذارد ، و طواف صحيح است.

مسأله 321 : اگر طواف را در عمره تمتع عمداً با دانستن حکم شرعى يا ندانستن ، ترک نمود و نتوانست آن را و بقيه اعمال عمره تمتع را تا قبل از ظهر روز عرفه به انجام رساند ، عمره اش باطل ميشود ، و بنابر احوط در صورت ندانستن حکم شرعى بايد شک شتر نيز کفاره بدهد ، و تمام آنچه ذکر شد در اين مسأله در اوّل مسائل طواف گذشت .

و همچنين است ترک طواف عمداً در حج ، در صورتى که نتواند جبران کند ، يعنى اينکه حج باطل ميشود ، و بنابر احتياط در صورت ندانستن حکم شرعى يک شتر نيز بايد کفاره بدهد .

مسأله 322 : اگر طواف را از روى فراموشى ترک نمود ، پس اگر قبل از گذشتن وقت يادش آمد ، بايد آن را جبران کند ، و بنابر اظهر بعد از آن سعى را نيز اعاده کند . و اگر بعد از گذشتن وقت يادش آمد ، مانند آنکه طواف عمره تمتع را فراموش کند تا وقوف در عرفات ، و مانند آنکه طواف حج را تا تمام شدن ماه ذى الحجّة فراموش کند ، واجب است آن را قضاء نمايد ، و بنابر احوط و اولى سعى را نيز پس از آن اعاده نمايد . و اگر در وقتى يادش آمد که خود نمى توانست آن را قضاء نمايد ، مانند اينکه پس از برگشتن به وطن يادش بيايد ، بايد نائب جهت انجام آن بگيرد .

مسأله 323 : اگر طواف را فراموش کند تا آنکه بوطنش برگشت و با زن خود ، نزديکى نمود واجب است يک قربانى به منى بفرستند ، در صورتى که طواف حج را فراموش کرده باشد ، و اگر طواف عمره باشد به مکّه بفرستد ، و کفايت ميکند که قربانى ، گوسفند باشد .

مسأله 324 : اگر طواف را فراموش کند و در وقتى يادش بيايد که بتواند خود آن را قضاء نمايد ، واجب است آن را قضاء نمايد اگر چه از احرام بيرون رفته باشد ، و نيازى به تجديد احرام نيست .

آرى اگر بعد از بيرون رفتن از مکّه يادش بيايد بايد جهت برگشتن به مکّه احرام ببندد ، مگر در حالاتى که در مسأله (141) بيان شد .

مسأله 325 : آنچه بر محرم حرام بوده و حلال شدنش متوقف بر انجام دادن طواف بوده ، براى کسى که طواف را فراموش کده جايز نيست ، تا اينکه طواف را خودش و يا نائبش انجام دهد .

مسأله 326 : اگر محرم نتواند خود شخصاً طواف را انجام دهد حتى با کمک ديگرى ، چه به علت مرض يا شکستگى عضوى از بدن و يا مانند آنها ، واجب است او را طواف دهد، اگر چه به وسيله بغل کردن او بر دوشهايش يا گارى و مانند آن باشد ، و احوط اولى آن است که به طورى او را طواف دهد که پاهايش به زمين کشيده شود ، و اگر توانائى طواف حتى به اين صورت هم نداشته باشد ، واجب است که از طرف او طواف نمايند ، به اينکه کسى را نائب گرفتن داشته باشد ، و اگر نداشته باشد ، مانند شخص بيهوش ، بايد ولىّ او يا ديگرى آن را از طرف او بجا آرود .

و همچنين است نماز طواف ، که اگر خود محرم بتواند انجام دهد بايد خود بجا آورد ، و اگر نتواند بايد نائب بگيرد تا آن را از طرفش انجام دهد .

و حکم زنى که در عادت ماهانه است و زنى که هنوز خون پس از زايمان او قطع نشده ، قبلاً در شرائط طواف بيان شد .