مسأله ۴۰۵.:
در چهار سوره قرآن، آیه سجده هست: آیه ۱۵ سوره سجده» ، آیه ۳۷ سوره «فصلت» ، آیه ۶۲ سوره «نجم و آیه 19 سوره «علق» . هر کس یکی از این چهار آیه را بخواند یا گوش فرا دهد، پس از تمام شدن آیه، فورا باید سجده کند و اگر آن را فراموش کرده، هر وقت یادش آمد، باید سجده نماید.
مسأله ۴۰۶.:
هرگاه کسی آیه سجده را بخواند و خواندن دیگری را گوش فرا دهد - یعنی استماع كند - دو سجده بر او واجب است و اگر به گوش او برسد، بدون آنکه درصدد گوش دادن آن باشد، یک سجده کافی است، هرچند احتیاط مستحب، دو بار سجده نمودن است.|
مسأله ۴۰۷.:
در حال سجدہ تلاوت، اگر خود آیه سجده را بخواند یا به خواندن دیگری گوش فرا دهد، باید بعد از سر برداشتن از سجده قبلی، دوباره سجده کند.
مسأله ۴۰۸.:
شنیدن اختیاری آیه سجده، از کسی که قصد خواندن قرآن ندارد، سجده ندارد؛ نیز گوش فرا دادن به ضبط صوت، موجب سجده نمی شود؛ ولی گوش دادن به صدای قاری قرآن که مستقیم از رسانه پخش میشود، سجده دارد.
مسأله ۴۰۹.:
گوش دادن به قرائت نابالغ و نامحرم سجده دارد؛ ولی گوش دادن به خواندن کودک غیر ممیز و انسان خوابیده یا دیوانه، سجده ندارد.
مسأله ۴۱۰.:
خواندن یا گوش دادن به ترجمه آیه سجده، سبب وجوب سجده نمیشود.
مسأله ۴۱۱.:
واجب است که سجدہ تلاوت، طوری باشد که عرفا آن را سجده گویند و بنا بر احتیاط واجب، پیشانی بر چیزی گذاشته شود که سجده بر آن صحیح است. رعایت سایر شرایط سجده نماز، مانند قبله،او هم طهارت، ستر عورت و... لازم نیست.
مسأله ۴۱۲.:
در سجده آیه قرآنی، ذکر واجب نیست، چنانکه تشهد و تسلیم و مانند آن، واجب نیست. هرچند ذکر سجدۂ تلاوت، مستحب است و به هرذکری می توان اكتفا نمود؛ ليكن بهتر است که گفته شود: «لا إله إلا الله حقا حقا، لا إله إلا الله إيمانا و تصديقة، لا إله إلا الله عبودية و رقا، جدت لک یا رب تعبدا و رقا لا مستنكفة ولا مستكبرة بل أنا عبد ذلیل ضعیف خائف مستجير» یا گفته شود: أعوذ برضاك من سخطك و بمعافاتك عن عقوبتك و أعود بك منك، لا أحصى نائا علي؛ أنت كما أثنيت على نفسك». .