عدّه وفات
مسأله 2151 :
زنى که همسرش از دنيا رفته بايد چهارماه و ده روز عدّه نگه دارد، خواه ازدواج دائم باشد يا موقّت، شوهرش با او نزديکى کرده باشد يا نه، حتّى زن يائسه نيز بايد عدّه وفات نگه دارد و اگر باردار است بايد تا هنگام وضع حمل عدّه
[416]
نگه دارد، ولى اگر پيش از گذشتن چهارماه و ده روز فرزندش به دنيا آيد بايد تا چهارماه و ده روز از مرگ شوهر عدّه را ادامه دهد.
مسأله 2152 :
زن در مدّت عدّه وفات بايد از پوشيدن لباسهاى زينتى و کشيدن سرمه در چشم و کارهاى ديگرى که زينت حساب مى شود خوددارى کند.
مسأله 2153 :
هرگاه زن يقين کند همسرش از دنيا رفته و عدّه وفات نگه دارد و بعداً شوهر کند، چنانچه معلوم شود شوهر او بعد مرده است، بايد از شوهر دوم جدا شود و احتياط واجب آن است که اگر باردار است به مقدارى که در عدّه طلاق گفته شد براى شوهر دوم عدّه طلاق نگه دارد و بعد از آن براى شوهر اوّل چهار ماه و ده روز عدّه وفات نگه دارد و اگر باردار نيست براى شوهر اوّل عدّه وفات نگه دارد و بعد براى شوهر دوم عدّه طلاق.
مسأله 2154 :
ابتداى عدّه وفات در صورتى که شوهر غايب باشد و فوت کند از موقعى است که زن از مرگ شوهر باخبر مى شود.
مسأله 2155 :
هرگاه زن بگويد عدّه من تمام شده از او قبول مى شود، به شرط آن که مورد اتّهام نباشد، بلکه احتياط واجب آن است که مورد وثوق باشد.