عده زنی که شوهرش مرد(عده وفات) (آیت الله سید علی محمد دستغیب)

عدّه زنى که شوهرش مرده‌

مسأله 2608 :

زنى که شوهرش مرده اگر آبستن نباشد بايد تا چهار ماه و ده روز عدّه نگه دارد يعنى از شوهر کردن خوددارى نمايد اگرچه يائسه يا صيغه باشد يا شوهرش با او نزديکى نکرده باشد. و اگر آبستن باشد بايد تا موقع زاييدن عدّه نگه دارد، ولى اگر پيش از گذشتن چهار ماه و ده روز بچّه‌اش به دنيا آيد بايد تا چهار ماه و ده روز از مرگ شوهرش صبر کند و اين عدّه را «عدّه وفات» مى‌گويند.

مسأله 2609 :

زنى که در عدّه وفات مى‌باشد، حرام است لباس اَلوان بپوشد و سرمه بکشد و همچنين کارهاى ديگرى که زينت حساب شود بر او حرام مى‌باشد.

مسأله 2610 :

اگر زن يقين کند که شوهرش مرده و بعد از تمام شدن عدّه وفات، شوهر کند، چنانچه معلوم شود شوهر او بعداً مرده است، بايد از شوهر دوم جدا شود و در صورتى که آبستن باشد، به مقدارى که در عدّه طلاق گفته شد، براى شوهر دوم عدّه طلاق و بعد براى شوهر اوّل عدّه وفات نگهدارد و اگر آبستن نباشد، براى شوهر اوّل عدّه وفات و بعد براى شوهر دوم عدّه طلاق نگه دارد.

مسأله 2611 :

اگر شوهر غائب باشد و فوت کند ابتداى عدّه وفات از موقعى است که زن از مرگ شوهر مطّلع شود.

مسأله 2612 :

اگر زن بگويد عدّه‌ام تمام شده، با دو شرط از او قبول مى‌شود:

اوّل: آن که مورد تهمت نباشد.

دوم: از طلاق يا مردن شوهرش به قدرى گذشته باشد که در آن مدّت، تمام شدن عدّه ممکن باشد.

مسأله 2613 :

اگر زنى را که حامله نيست طلاق رجعى دهند و قبل از اتمام عده طلاق، شوهر وفات کند، زن بايد از زمان مرگ شوهر عدّه وفات نگه دارد.