مسائل متفرقهء زکات فطره
مسأله 2041 :
انسان بايد زکات فطره را به قصد قربت - چنان که در وضو گذشت - و با اخلاص بدهد ، و موقعى که آن را مى دهد نيت دادن فطره نمايد .
مسأله 2042 :
اگر پيش از ماه رمضان فطره را بدهد صحيح نيست ، ولى بعد از داخل شدن ماه رمضان مى تواند بدهد ، و احتياط آن است که در ماه رمضان هم ندهد ، و مى تواند پيش از ماه رمضان به فقير قرض بدهد ، و بعد از آن که فطره بر او واجب شد ، طلب خود را بابت فطره حساب کند .
مسأله 2043 :
گندم يا چيز ديگرى را که براى فطره مى دهد ، بايد با جنس ديگر يا خاک مخلوط نباشد ، و چنانچه مخلوط باشد ، اگر خالص آن به يک صاع - که تقريبا سه کيلوگرم است - برسد و جدا کردن آن زحمت و خرج نداشته باشد ، يا آنچه مخلوط شده به قدرى کم باشد که عرف مردم آن را گندم خالص بدانند ، اشکال ندارد .
مسأله 2044 :
اگر فطره را از جنس معيوب بدهد ، بنابر احتياط واجب کافى نيست .
مسأله 2045 :
کسى که فطره ء چند نفر را مى دهد ، لازم نيست همه را از يک جنس بدهد ، مثلا اگر فطره ء بعضى را گندم و فطره ء بعضى ديگر را جو بدهد ، کافيست .
مسأله 2046 :
کسى که نماز عيد فطر مى خواند ، بنابر احتياط واجب فطره را پيش از نماز عيد بدهد ، ولى اگر نماز عيد نمى خواند ، مى تواند دادن فطره را تا ظهر تأخير بيندازد .
مسأله 2047 :
اگر به نيت فطره مقدارى از مال خود را کنار بگذارد و تا ظهر روز عيد به مستحق ندهد ، هر وقت آن را مى دهد ، نيت فطره نمايد .
مسأله 2048 :
اگر موقعى که دادن زکات فطره واجب است ، فطره را ندهد و کنار هم نگذارد ، بعد - بنابر احتياط واجب - به نيت آنچه شارع مقدس از او خواسته فطره را بدهد .
مسأله 2049 :
اگر فطره را کنار بگذارد ، نمى تواند آن را براى خودش بردارد و مالى ديگر را براى فطره بگذارد .
مسأله 2050 :
اگر انسان مالى داشته باشد که قيمتش از فطره بيشتر است ، چنانچه فطره را ندهد و نيت کند که مقدارى از آن مال براى فطره باشد که مشترک باشد بين خودش و فطره اشکال دارد ، ولى اگر بخواهد همهء آن را به فقير بدهد اشکال ندارد .
مسأله 2051 :
اگر مالى را که براى فطره کنار گذاشته از بين برود ، چنانچه دسترسى به فقير داشته و دادن فطره را تأخير انداخته ، بايد عوض آن را بدهد ، و اگر دسترسى به فقير نداشته و در حفظ آن کوتاهى نکرده ضامن نيست .
مسأله 2052 :
اگر در محل خودش مستحق پيدا شود ، احتياط واجب آن است که فطره را به جاى ديگر نبرد ، و اگر به جاى ديگر ببرد و تلف شود ، بايد عوض آن را بدهد