مسائل متفرّقه زکات فطره
مسأله 2092 :
انسان بايد زکات فطره را به قصد قربت يعني براي انجام فرمان خداوند عالم بدهد و موقعي که آن را مي دهد، نيّت دادن فطره نمايد.
مسأله 2093 :
اگر پيش از ماه رمضان فطره را بدهد صحيح نيست و احتياط واجب آن است که در ماه رمضان هم فطره را ندهد. ولي اگر پيش از ماه رمضان يا در ماه رمضان به فقير قرض بدهد و بعد از آنکه فطره بر او واجب شد، طلب خود را بابت فطره حساب کند مانعي ندارد.
مسأله 2094 :
گندم يا چيز ديگري را که براي فطره مي دهد بايد به جنس ديگر يا خاک مخلوط نباشد يا اگر مخلوط است چيزي که مخلوط شده بقدري کم باشد که قابل اعتنا نباشد و اگر بيش از اين مقدار باشد در صورتي صحيح است که خالص آن به يک صاع برسد.
مسأله 2095 :
اگر فطره را از چيز معيوب بدهد کافي نيست، ولي اگر جايي باشد که خوراک غالب آنان معيوب است اشکال ندارد.
مسأله 2096 :
کسي که فطره چند نفر را مي دهد، لازم نيست همه را از يک جنس بدهد و اگر مثلا فطره بعضي را گندم و فطره بعضي ديگر را جو بدهد کافي است.
مسأله 2097 :
کسي که نماز عيد فطر مي خواند بنابر احتياط واجب بايد فطره را پيش از نماز عيد بدهد ولي اگر نماز عيد نمي خواند مي تواند دادن فطره را تا ظهر تأخير بيندازد.
مسأله 2098 :
اگر به نيّت فطره مقداري از مال خود را کنار بگذارد و تا ظهر روز عيد به مستحق ندهد هر وقت آن را مي دهد نيّت فطره نمايد.
مسأله 2099 :
اگر موقعي که دادن زکات فطره واجب است، فطره را ندهد و کنار هم نگذارد احتياط واجب آن است که بعداً بدون اين که نيّت اداء و قضا کند بقصد قربت بدهد.
مسأله 2100 :
اگر فطره را کنار بگذارد، نمي تواند آن را براي خودش بردارد و مال ديگري را براي فطره بدهد.
مسأله 2101 :
اگر انسان مالي داشته باشد که قيمتش از فطره بيشتر است، چنانچه فطره را ندهد و نيّت کند که مقداري از آن مال براي فطره باشد اشکال دارد.
مسأله 2102 :
اگر مالي را که براي فطره کنار گذاشته از بين برود، چنانچه دسترسي به فقير داشته و دادن فطره را تأخير انداخته، بايد عوض آن را بدهد و اگر دسترسي به فقير نداشته ضامن نيست.
مسأله 2103 :
اگر در محلّ خودش مستحق پيدا شود، احتياط واجب آن است که فطره را بجاي ديگر نبرد، و اگر بجاي ديگر ببرد و تلف شود، بايد عوض آن را بدهد.