زکوة فطره
مسأله 1989 :
کسى که موقع غروب شب عيد فطر بالغ وعاقل است وفقير نيست وبناب راحتياط ولو هشيار نباشد ، بايد براى خودش وکسانى که نان خور او هستند ، هر نفرى يک صاع که تقريبا سه کيلو است گمئک يت جو يا خرما يا کشمش يا برنج يا ذرت ومانند اينها به مستحق بدهد ، واگر پول يکى از اينها را هم بدهد کافى است . / صفحة 341 /
مسأله 1990 :
کسى که مخارج سال خود وعيالاتش را ندارد وکسى هم ندارد که مخارج سال او وعيلاتش را بگذارد فقير است ودادن زکوة فطره بر او واجب نيست . 1991 - انسان بايد فطره کسانى را که در غروب شب عيد فطر نان خور او حساب مى شوند بدهد ، کوچک باشند يا بزرگ ، مسلمان باشند يا کافر ، دادن خرج آنان بر او واجب باشد يا نه ، در شهر خود او باشند يا در شهر ديگر .
مسأله 1992 :
اگر کسى را که نان خور او است ودر شهر ديگر است وکيل کند که از مال او فطره خود را بدهد ، چنانچه اطمينان داشته باشد که فطره را مى دهد ، لازم نيست خودش فطره او را بدهد .
مسأله 1993 :
فطره مهمانى که پيش از غروب شب عيد عطر با رضايت صاحبخانه وارد شده ونان خور او حساب مى شود ، بر او واجب است .
مسأله 1994 :
فطره مهمانى که پيش از غروب شب عيد فطر بدون رضايت صاحبخانه وارد مى شود ومدتى نزد او مى ماند ، بنا بر احتياط ، واجب است وهمچنين است فطره کسى که انسان را مجبور کرده اند که خرجى او را بدهد .
مسأله 1995 :
فطره مهمانى که بعد از غروب شب عيد فطر وارد مى شود ، بر صاحبخانه واجب نيست اگر چه پيش از غروب او را دعوت کرده باشد ودر خانه او هم افطار کند .
مسأله 1996 :
اگر کسى موقع غروب شب عيد فطر ديوانه باشد زکوة فطره بر او واجب نيست واگر يهوش باشد بنا بر احتياط واجب بايد فطره بدهد .
مسأله 1997 :
اگر پيش از غروب بچه بالغ شود ، يا ديوانه عاقل گردد ، يا فقير غنى شود ، در صورتى که شرايط واجب شدن فطره را دارا باشد ، بايد زکوة فطره را بدهد . / صفحة 342 /
مسأله 1998 :
کسى که موقع غروب شب عيد فطر : زکوة فطره بر او واجب نيست ، اگر تا پيش از ظهر روز عيد شرطهاى واجب شدن فطرة در او پيدا شود . مستحب است زکوة فطره را بدهد .
مسأله 1999 :
کافرى که بعد از غروب شب عيد فطر مسلمان شده ، فطره بر او واجب نيست . ولى مسلمانى که شيعه نبوده ، اگر بعد از ديدن ماه شيعه شود ، بايد زکوة فطره را بدهد .
مسأله 2000 :
کسى که فقط به اندازه يک صاع که تقريبا سه کيلو است گندم ومانند آن دارد ، مستحب است زکوة فطره را بدهد وچنانچه عيالاتى داشته باشد وبخواهد فطره آنها را هم بدهد مى تواند به قصد فطره ، آن يک صاع را به يکى از عيالاتش بدهد واو هم به همين قصد به ديگرى بدهد وهمچنين تا به نفر آخر برسد ، وبهتر است نفر آخر چيزى را که مى گيرد به کسى بدهد که از خودشان نباشد واگر يکى از آنها صغير باشد ، ولى او بجاى او مى گيرد .
مسأله 2001 :
اگر بعد از غروب شب عيد فطر بچه دار شود ، يا کسى نان خور او حساب شود ، واجب نيست فطره او را بدهد . اگر جه مستحب است فطره کسانى را که بعد از غروب تا پيش از ظهر روز عيد نان خور او حساب مى شود بدهد
مسأله 2002 :
اگر انسان نان خور کسى باشد وپيش از غروب نان خورکس ديگر شود ، فطره او بر کسى که نان خور او شده واجب است مثلا اگر دختر پيش از غروب به خانه شوهر رود ، شوهرش بايد فطره او را بدهد .
مسأله 2003 :
کسى که ديگرى بايد فطره او را بدهد ، واجب نيست فطره خود را بدهد .
مسأله 2004 :
اگر فطره انسان بر کسى واجب باشد واو فطره را ندهد بر خود انسان واجب نمى شود . / صفحة 343 /
مسأله 2005 :
اگر کسى که فطره او بر ديگرى واجب است خودش فطره را بدهد از کسى که فطره بر او واجب شده ساقط نمى شود .
مسأله 2006 :
زنى که شوهرش مخارج اور انمى دهد ، چنانچه نان خور کس ديگر باشد ، فطره اش بر آن کس واجب است واگر نان خور کس ديگر نيست در صورتى که فقير نباشد ، بايد فطره خود را بدهد .
مسأله 2007 :
فطره طفلى که از مادر يا دايه شير مى خورد ، بر کسى است که مخارج مادر يا دايه را مى دهد ، ولى اگر مادر يا دايه مخارج خود را از مال طفل بر مى دارد فطره طفل بر کسى واجب نيست .
مسأله 2008 :
انسان ار جه مخارج عيالاتش را از مال حرام بدهد بايد ، فطره آنان را از مال حلال بدهد .
مسأله 2009 :
اگر انسان کسى را اجير نمايد وشرط کند که مخارج او را بدهد . بنا بر احتياط واجب بايد فطره او را هم بدهد وچنانچه شرط کند که مقدار مخارج او را بدهد ، مثلا پولى براى مخارجش بدهد ، واجب نيست فطره او را بدهد .
مسأله 2010 :
اگر کسى بعد از غروب شب عيد فطر بميرد ، بايد فطره را وعيالاتش را از مال او بدهند واگر پيش از غوب بميرد ، واجب نيست فطره او وعيالاتش را از مال او بدهند .