احکام نماز (آیت الله سید عبدالکریم موسوی اردبیلی)
احکام نماز
نماز مهم‌ترين اعمال دين است که اگر مورد قبول درگاه خداوند متعال واقع شود، عبادت‌هاى ديگر نيز قبول مى‌شوند و اگر نماز پذيرفته نشود، اعمال ديگر نيز قبول نمى‌شوند. همان گونه که اگر انسان هر شبانه روز پنج نوبت در نهر آبى شستشو کند چرکى در بدن او باقى نمى‌ماند، نمازهاى پنجگانه نيز انسان را از گناهان و پليدى‌ها پاک مى‌کنند. سزاوار است که انسان نماز را در اوّل وقت بخواند و کسى که نماز را کم ارزش و سبک مى‌شمارد، مانند کسى است که نماز نمى‌خواند. خداوند در ابتداى سوره بقره نماز را از ويژگى‌هاى پرهيزگاران و سبب برخوردارى از هدايت قرآنى و در سوره مؤمنون مراقبت بر انجام نماز و خشوع در هنگام نماز را از ويژگى‌هاى مؤمنان بر شمرده است و پيامبر اکرم صلى‌الله‌عليه‌و‌آله‌وسلم فرموده: کسى که به نماز اهميت ندهد و آن را سبک شمارد، سزاوار عذاب آخرت است. روزى حضرت در مسجد تشريف داشتند؛ مردى وارد و مشغول نماز شد و رکوع و سجود خود را به طور کامل بجا نياورد. حضرت فرمودند: اگر اين مرد در حالى که نمازش به اين نحو است از دنيا برود، به دين من از دنيا نرفته است! پس انسان بايد مراقب باشد که با عجله و شتابزدگى نماز نخواند و در حال نماز به ياد خدا و با خضوع، خشوع و وقار باشد و متوجه باشد که با چه کسى سخن مى‌گويد و خود را در مقابل عظمت و بزرگى خداوند متعال بسيار کوچک و ناچيز ببيند. همچنين نمازگزار بايد توبه و استغفار نمايد و گناهانى را که مانع قبول شدن نمازند، مانند حسد، کبر، غيبت، خوردن مال حرام، آشاميدن مسکرات و ندادن خمس و زکات، بلکه هر معصيتى را ترک کند. همچنين سزاوار است اعمالى را که ثواب نماز را کم مى‌کند،
(142)
بجا نياورد، مثلاً در حال خواب‌آلودگى و خوددارى از ادرار به نماز نايستد و در هنگام نماز ه آسمان نگاه نکند و نيز اعمالى را که ثواب نماز را زياد مى‌کند بجا آورد، مثلاً انگشترى نمازهاى واجب