احکام نجاسات
سوال 266 :
آيا خون پاک است؟ ج: اگر از حيوانى باشد که خون جهنده دارد، نجس است.
سوال 267 :
آيا خونى که بر اثر کوبيدن شديد سر به ديوار در عزاى امام حسين «عليه السلام» از سر انسان جارى و به سر و صورت شرکت کنندگان در مراسم عزادارى پاشيده مى‌شود، پاک است يا خير؟ ج: خون انسان در هر صورت نجس است.
سوال 268 :
آيا اثر کم رنگ خون که بعد از شستن بر لباس باقى مى‌ماند، نجس است؟ ج: اگر عين خون نباشد و فقط رنگ آن باقى مانده باشد که با شستن از بين نمى‌رود، پاک است.
سوال 269 :
لکه خونى که گاهى در تخم مرغ يافت مى‌شود، چه حکمى دارد؟ ج: محکوم به طهارت است، ولى خوردن آن حرام است.
سوال 270 :
عرق جنب از حرام و عرق حيوان نجاست خوار چه حکمى دارد؟ ج: عرق شتر نجاست خوار نجس است، ولى عرق حيوانات ديگر نجاست خوار و همچنين عرق جنب از حرام بنا بر اقوى پاک است، لکن احتياط واجب اين است که با عرق جنب از حرام نماز خوانده نشود.
سوال 271 :
آيا قطرات آبى که از بدن ميّت قبل از غسل با آب خالص و بعد از غسل با آب سدر و کافور بر زمين مى‌ريزد، پاک هستند يا خير؟ ج: تا زمانى که غسل سوم کامل نشده باشد، بدن ميّت محکوم به نجاست‌است.
سوال 272 :
پوستى که گاهى از لبها، دستها و يا پاها جدا مى‌شود، محکوم به طهارت است يا نجاست؟ ج: پوست نازکى که خود بخود از دستها، لبها، پاها و ساير قسمت‌هاى بدن جدا مى‌شود، محکوم به طهارت است.
سوال 273 :
شخصى در جبهه‌هاى جنگ در وضعيتى قرار گرفت که مجبور به کشتن خوک و خوردن آن شد، آيا رطوبت بدن و آب دهان وى محکوم به نجاست است؟ ج: عرق بدن و آب دهان شخصى که گوشت حرام و نجس خورده، نجس نيست. ولى هر چيزى که با وجود رطوبت، با گوشت خوک برخورد کرده، محکوم به نجاست است.
سوال 274 :
با توجه به اين که در نقاشى و نقشه‌کشى از قلم مو استفاده مى‌شود و نوع خوب و مرغوب آن غالبا از موى خوک ساخته شده و از کشورهاى غير اسلامى وارد و در دسترس همگان بخصوص مراکز تبليغى و فرهنگى قرار مى‌گيرد، استفاده از اين قلم موها چه حکمى دارد؟ ج: موى خوک نجس است و استفاده از آن در امورى که مشروط به طهارت است، جايز نيست. ولى استفاده از آن در امرى که مشروط به طهارت نيست، اشکال ندارد و اگر معلوم نباشد که قلم مو از موى خوک ساخته شده است يا خير، استفاده از آن حتى در امورى هم که مشروط به طهارت است، اشکال ندارد.
سوال 275 :
آيا خوردن گوشتى که از کشورهاى غير اسلامى وارد مى‌شود حلال است؟ حکم آن از جهت طهارت و نجاست چيست؟ ج: تا تذکيه شرعى آن احراز نشود خوردن آن حرام است، ولى از نظر طهارت، اگر يقين به عدم تذکيه نباشد پاک است.
سوال 276 :
در مورد چرم و اجزاى حيوانى که از بلاد غير اسلامى تهيه شده، نظر مبارک را مرقوم فرمائيد. ج: اگر احتمال دهيد که حيوان ذبح اسلامى شده، پاک است و اگر يقين داريد که ذبح اسلامى نشده، محکوم به نجاست است.
سوال 277 :
اگر لباس جنب با منى نجس شود، اولا حکم دست زدن به آن با وجود رطوبت چيست؟ ثانيا: آيا جايز است جنب لباسهاى خود را براى آب کشيدن به کس ديگرى بدهد؟ آيا شخص محتلم بايد نجس بودن لباسهايش را به کسى که مى‌خواهد آنها را بشويد، اطلاع دهد؟ ج: منى نجس است و اگر با رطوبت مسريه با چيزى برخورد نمايد، آن را نجس مى‌کند. و آگاه کردن کسى که لباس را مى‌شويد از نجاست لباس، لازم نيست. ولى صاحب لباس تا يقين به طهارت آن حاصل نکند، نمى‌تواند آثار طهارت بر آن مترتب سازد.
سوال 278 :
اينجانب پس از بول، استبراء مى‌کنم که همراه آن مايعى خارج مى‌شود که بوى منى مى‌دهد، آيا نجس است؟ وظيفه من نسبت به نماز چيست؟ ج: اگر به منى بودن آن يقين نداريد و خروج آن همراه با علامتهاى شرعى خروج منى نيست، حکم منى ندارد و پاک است.
سوال 279 :
آيا فضله پرندگان حرام گوشت؛ مانند کلاغ و زاغ و عقاب و طوطى نجس است؟ ج: فضله پرندگان حرام گوشت نجس نيست.
سوال 280 :
در رساله‌هاى عمليه آمده است که مدفوع حيوانات و پرندگان حرام گوشت نجس است آيا مدفوع حيوانات حلال گوشت مانند، گاو، گوسفند و مرغ نجس است يا خير؟ ج: مدفوع حيوانات حلال گوشت از پرندگان و غيره و همچنين مدفوع پرندگان حرام گوشت پاک است.
سوال 281 :
اگر نجاستى در اطراف يا داخل کاسه دستشوئى باشد و آن جا با آب کريا قليل شسته شود ولى عين نجاست باقى بماند، آيا آن قسمتى که عين نجاست در آن نيست و آن آب به آنجا رسيده، پاک است يا نجس؟ ج: مکانى که به آن آب نجس نرسيده باشد، محکوم به طهارت است.
سوال 282 :
آيا اگر مهمانى يکى از اثاثيه‌هاى ميزبانش را نجس کند، مطلع کردن ميزبان واجب است؟ ج: اطلاع دادن در غير از خوردنى و آشاميدنى و ظرفهاى غذا، لازم نيست.
سوال 283 :
آيا چيز پاکى که با متنجس برخورد نموده، نجس است يا خير؟ در صورت نجس بودن، تا چند واسطه نجس است؟ ج: چيزى که با عين نجس تماس يافته و نجس شده است، اگر باز با چيزى که پاک است تماس پيدا کند و يکى از آنها تر باشد، آن چيز پاک را نجس مى‌کند، و باز اين چيزى که بر اثر ملاقات با متنجس نجس شده است، اگر با چيز پاکى برخورد نمايد، بنابر احتياط واجب آن را نجس مى‌کند، ولى اين متنجس سوم هيچ چيزى را با ملاقات خود نجس نمى‌کند.
سوال 284 :
آيا هنگام استفاده از کفشى که از پوست حيوان غير مذکّى ساخته شد، هميشه واجب است که پاها قبل از وضو شسته شوند؟ عده‌اى مى‌گويند که در صورت عرق کردن پا در کفش، شستن آن واجب است، و تجربه شده که پا در هر کفشى به مقدار کم يا زياد، عرق مى‌کند. نظر جنابعالى در اين باره چيست؟ ج: اگر يقين دارد که کفش او از پوست حيوانى است که تذکيه نشده است و احراز شود که پا در کفش‌هاى مذکور عرق کرده، شستن پاها براى نماز واجب است، ولى در صورت شک در عرق کردن پاها يا شک در تذکيه حيوانى که کفش از پوست آن دوخته شده است، محکوم به طهارت است.
سوال 285 :
کودکى که هميشه خود را نجس مى‌کند، دست‌تر، آب دهان و باقيمانده غذايش چه حکمى دارد؟ کودکانى که دست‌تر خود را بر پاهايشان مى‌گذارند، چه حکمى دارند؟ ج: تا زمانى که يقين به نجاست آن حاصل نشده، حکم به پاکى مى‌شود.
سوال 286 :
من مبتلا به بيمارى لثه هستم و طبق دستور پزشک بايد هميشه آن را مالش دهم، اين کار باعث سياهى بعضى از قسمت‌هاى لثه‌ام مى‌شود مثل اين که خونى در داخل آن جمع شده باشد. هنگامى که دستمال کاغذى روى آن مى‌گذارم رنگ دستمال قرمز مى‌شود، لذا اقدام به شستن دهانم با آب کر مى‌کنم، ولى خون منجمد، مدت زمانى باقى مى‌ماند و با شستن از بين نمى‌رود. بعد از قطع آب کر، آيا آبى که وارد دهان شده و به آن قسمت‌ها رسيده و سپس از دهان خارج شده، محکوم به نجاست است يا اين که جزء آب دهان محسوب مى‌شود و محکوم به طهارت است؟ ج: محکوم به طهارت است، هر چند احتياط اجتناب از آن است.
سوال 287 :
سوال من اين است که آيا غذائى که خورده‌ام و با اجزاى خون منجمد شده در لثه تماس پيدا کرده، نجس است يا خير؟ در صورت نجس شدن، آيا فضاى دهان بعد از فرو بردن غذا، نجس باقى مى‌ماند؟ ج: غذا در فرض مزبور محکوم به نجاست نيست و فرو بردن آن اشکال ندارد و فضاى دهان پاک است.
سوال 288 :
مدتى است که شايع شده لوازم آرايشى را از ناف جنين که هنگام تولد از او جدا مى‌کنند و يا از جنين مرده مى‌سازند. ما گاهى از اين لوازم استفاده کرده و حتى گاهى رژلب خورده مى‌شود، آيا اينها نجس هستند؟ ج: شايعه دليل شرعى بر نجس بودن لوازم آرايشى نيست، و تا نجاست آنها از راه شرعى احراز نشود، استفاده از آنها اشکال ندارد.
سوال 289 :
از هر لباس يا پارچه‌اى هنگام شستن، پرزهاى ريزى مى‌ريزد که اگر به طشت نگاه کنيم آنها را مى‌بينيم. وقتى که طشت پر از آب و متصل به آب شير است، اگر لباس را داخل طشت فرو ببريم آب از اطراف آن سرازير مى‌شود. به علت وجود اين تارها و پرزهاى ريز در آبى که از طشت به بيرون مى‌ريزد، از آن آب احتياط کرده و همه جا را تطهير مى‌کنم. و يا وقتى لباسهاى نجس بچه‌ها را بيرون مى‌آورم، همه جاهائى را که لباسها را در آنجا در آورده‌ام حتى اگر خشک هم باشد آب مى‌کشم زيرا فکر مى‌کنم تارها و پرزهاى ريز در آنجا افتاده‌اند. آيا اين احتياط لازم است؟ ج: لباسى که براى آب کشيدن در ظرفى گذاشته مى‌شود و آب لوله‌کشى روى آن ريخته شده و سراسر آن را فرا مى‌گيرد، لباس و ظرف و آب و پرزهائى که از لباس جدا شده و بر روى آب ديده مى‌شود و همراه آب به بيرون مى‌ريزد، همگى پاک هستند. پرزها يا غبارى هم که از لباس نجس جدا مى‌شود پاک هستند، مگر اين که يقين حاصل شود که از قسمت نجس جدا شده‌اند، و به مجرد شک در اصل جدا شدن آن از لباس نجس يا نجس بودن محل آن، احتياط لازم نيست.
سوال 290 :
مقدار رطوبتى که باعث سرايت از چيزى به چيز ديگر مى‌شود، چقدر است؟ ج: ملاک رطوبت مسريه اين است که به مقدارى باشد که رطوبت هنگام برخورد از جسم مرطوب به جسم ديگر سرايت کند.
سوال 291 :
لباسهائى که به خشکشوئى‌ها داده مى‌شود از نظر طهارت چه حکمى دارد؟ لازم به تذکّر است که اقليتهاى دينى (يهود ونصارى و...) هم لباسهاى خود را براى شستشو و اتو کردن به اين خشکشوئى‌ها مى‌دهند و مى‌دانيم که صاحبان اين مکانها براى شستن لباسها از مواد شيميائى استفاده مى‌کنند. ج: اگر لباسهائى که به خشکشوئى‌ها داده مى‌شود از قبل نجس نباشند، محکوم به طهارت هستند، و تماس آن با لباسهاى پيروان اقليتهاى دينى (اهل کتاب) باعث نجاست نمى‌شود.
سوال 292 :
آيا لباسهائى که با لباسشوئى تمام اتوماتيک شسته مى‌شود، پاک مى‌گردد يا خير؟ نحوه کار اين لباسشوئى‌ها به اين صورت است که در مرحله اول که لباس با آب مخلوط با پودر لباسشوئى شسته مى‌شود، مقدارى از آب و کف پودر بر شيشه درب لباسشوئى و نوار پلاستيکى اطراف آن پاشيده مى‌شود، و در مرتبه دوم آب غساله شستشو کشيده شده ولى کف پودر، درب و نوار پلاستيکى اطراف آن را به طور کامل مى‌پوشاند. در مراحل بعدى ماشين لباسشوئى لباسها را در سه نوبت با آب قليل مى‌شويد و از آن پس آب غساله بيرون کشيده مى‌شود، اميدواريم توضيح بفرمائيد، لباسهائى که به اين ترتيب شسته شده‌اند، پاک هستند يا خير؟ ج: اگر بعد از زوال عين نجاست، آب متصل به لوله در داخل ماشين لباسشوئى به لباسها و همه قسمت‌هاى داخل ماشين برسد و از آن جدا و خارج شود، محکوم به طهارت است.
سوال 293 :
اگر آب بر زمين يا در حوض يا حمامى که لباس در آن شسته مى‌شود، ريخته شود و قطراتى از آن آب به لباس ترشح کند، آيا لباس نجس مى‌شود يا خير؟ ج: وقتى که آب بر مکان يا زمين پاکى بريزد، ترشح ناشى از آن هم پاک است و اگر شک داشته باشيم که آن مکان پاک است يا نجس، باز هم ترشح آن، پاک است.
سوال 294 :
آبى که از ماشين‌هاى حمل زباله شهرى در خيابان مى‌ريزد و گاهى بر اثر شدت باد به لباس مردم پاشيده مى‌شود، محکوم به طهارت است يا نجاست؟ ج: آب مزبور محکوم به طهارت است، مگر اين که فردى يقين پيدا کند که آن آب بر اثر برخورد با نجس، نجس شده است.
سوال 295 :
آيا آبهائى که در چاله‌هاى موجود در خيابان‌ها جمع مى‌شود، پاک است يا نجس؟ ج: اين آبها محکوم به طهارت هستند.
سوال 296 :
رفت و آمدهاى خانوادگى با اشخاصى که به طهارت و نجاست در خوردن و آشاميدن و مانند آن اهميت نمى‌دهند، چه حکمى دارد؟ ج: به طور کلّى در مورد طهارت و نجاست، حکم دين اسلام اين است که هر چيزى که يقين به نجاست آن نباشد، از نظر شرعى محکوم به طهارت است.
سوال 297 :
استفراغ افراد زير از جهت پاک يا نجس بودن، چه حکمى دارد؟ الف: طفل شيرخوار
ب: طفلى که هم شير مى‌خورد و هم غذا
ج: انسان بالغ
ج: در همه موارد پاک است.
سوال 298 :
ملاقى شبهه محصوره چه حکمى دارد؟ ج: اگر با بعضى از اطراف تماس پيدا کند، حکم متنجس را ندارد.
سوال 299 :
شخصى که دين او مشخص نيست و از کشور ديگرى براى کار وارد کشور اسلامى شده و مغازه اغذيه فروشى داير کرده و کار او فروش مواد خوراکى است، هنگام فروش، ماده غذائى با بدن او که رطوبت مسريه دارد تماس پيدا مى‌کند، آيا بايد از او درباره دينش سوال کرد يا اين که اصل پاک بودن اشياء جارى مى‌شود؟ ج: سوال از دين او واجب نيست و اصلِ طهارتِ اشياء نسبت به وى و چيزى که با وجود رطوبت با بدن او در تماس است، جارى مى‌شود.
سوال 300 :
اگر يکى از اعضاى خانواده يا شخصى که به منزل انسان رفت و آمد دارد به طهارت و نجاست اهميت ندهد و باعث نجس شدن گسترده خانه و اثاثيه آن شود بطورى که شستن و آب کشيدن آنها ممکن نباشد، تکليف اهل منزل دراين باره چيست؟ و با اين فرض چگونه ممکن است که انسان پاک بماند، بخصوص در نماز که پاکى شرط صحت آن است؟ حکم شرعى در اين مورد چيست؟ ج: تطهير تمام خانه لازم نيست و براى صحت نماز، پاک بودن لباس نمازگزار و محل گذاشتن پيشانى کافى است. نجاست خانه و اثاثيه آن موجب اثبات تکليف بيشترى بر انسان غير از لزوم رعايت طهارت در نماز و خوردن و آشاميدن، نمى‌شود.