گفتار در احکام بيتوته در منى
مساءله 1 - چنانچه شخصى در روز عيد مناسک خود را در مکه انجام داد واجب است به منى برگردد تا شب يازدهم و دوازدهم را در آنجا بيتوته کند و مقدار واجب از اين بيتوته دو شب از غروب تانصف شب است .
مساءله 2 - بيتوته شب سيزدهم از اول تانيمه شب برچند طايفه واجب است : يکى از آنان کسى است که در حال احرام عمره يا احرام حج از شکار پرهيز نکرده باشد و احتياط آنست که کسى هم که شکار را گرفته ولى آنرا نکشته شب سيزدهم را بيتوته کند، و اما اگر اين دوکار يعنى کشت صيد و يا گرفتن آنرا مرتکب نشده باشد بيتوته اين شب بر او واجب نيست هرچند که ساير محرمات صيد چون خوردن گوشت آن و يا نشان دادن آن به شکارچى و اشاره کردن به آن و غير اينها را مرتکب شده باشد طائفه ديگر کسى است که در حال احرام حج يا احرام عمره با زنى جماع کرده باشد چه از جلو وچه از عقب هرچند که آن زن همسرش نباشد واجب است شب سيزدهم رابيتوته کند ولى چنانچه تنها بوسه و لمس و غيره را مرتکب شده باشد بيتوته لازم نيست . ويکى ديگر کسى است که روز دوازدهم از منى به سوى مکه کوچ نکرده تا خورشيد غروب کرده باشد که با درک غروب خورشيد بيتوته شب سيزدهم در منى واجب مى شود.
مساءله 3 - بيتوته در منى در شبهائى که گفته شد بر چند طائفه واجب نيست :
اول : بيماران و پرستاران آنها بلکه هر کسى که عذرى دارد که با وجود آن بيتوته کردنش در منى دشوار باشد.
دوم : کسى که در مکه مال قابل اعتنائى دارد و مى ترسد اگر در منى بيتوته کند آن مال از بين برود و يادزد آن را بربايد.
سوم : چوپان و دامدارى که بايد شبها دام خود را بچراند.
چهارم : کسانى که مسئول رساندن آب به حاجيان در مکه هستند.
پنجم : کسى که در مکه تا طلوع فجر عبادت بوده وغير از عبادت و ضروريات يعنى خوردن و نوشيدن به قدر احتياج وتجديد وضو و امثال آن کار ديگرى نداشته باشد اما براى کسى که درغير مکه حتى در بين راه مکه و منى مشغول عبادت بوده ترک بيتوته بنابراحتياط جائز نيست .
مساءله 4 - برکسى که بدون هيچ عذرى اول شب در منى حضور يافته بنابراحتياط واجب است تا قبل از نيمه شب خود را بدانجا برساند و تاطلوع فجر در آن جا بيتوته کند.
مساءله 5 - بيتوته يکى از عبادات است که نيت با همه شرائطش در آن واجب است .
مساءله 6 - کسى که بيتوته واجب در منى را ترک کرده واجب است براى هر شبى يک گوسفند کفاره دهد، چه اينکه ترکش عمدا باشد و يا جهلا و يا نسيانا بلکه اين کفاره حتى بر آن چند طائفه اى که در مساءله سوم برشمرديم که ترک بيتوته برايشان جائز بود غير طائفه پنجم نيز واجب است البته وجوب آن براى طائفه سوم وچهارم بر اساس احتياط است .
مساءله 7 - در گوسفندى که در اين کفاره بايد ذبح شود آن شرائطى که در قربانى هست معتبر نيست و ذبح آن مکان مخصوصى ندارد بنابراين کسى که اين کفاره بعهده اش آمده مى تواند بعد از مراجعت در محل خود آن را ذبح کند.
مساءله 8 - کسى که در تمام شب خارج منى نبوده اگر قسمت اول شب تا نيمه شب را منى بوده اشکالى نيست دراينکه کفاره اى به عهده اش نمى آيد (چون واجب آن همان مقدار است )و اگر قبل از نيمه شب و يامقدارى از اول شب را خارج منى رفته باشد احتياط آنست که کفاره بدهد.
مساءله 9- کسى که برايش جائز است روز دوازدهم از منى کوچک کند واجب است تاظهر آن روز در منى بماند و بعد از ظهر کوچ کند و اما کسى که روز سيزدهم هم کوچ مى کند اين محدوديت راندارد و هروقت بخواهد مى تواند خارج شود.