و اما روزه هاى ممنوع

و اما روزه هاى ممنوع

يکى روزه روز عيد فطر و عيد قربان است و يکى ديگر روز سى ام شعبان است که روز گرفتن آن به نيت رمضان ممنوع است و يکى روزه ايام تشويق 11 و 12 و 13 ذى الحجه براى کسى است که در منى است چه مناسک حج را انجام دهد و چه ندهد و يکى ديگر روزه کسى است که نذر کرده بوده اگر موفق بفلان معصيت شود يک و يا چند روز روزه بگيرد يکى ديگر روزه از سخن گفتن است و به اصطلاح روزه سکوت است به اين معنا که نيت کند بعنوان روزه يکروز و يا بعضى از يکروز را سخن نگويد و اما اگر بدون نيت سخن نگويد هرچند که سکوتش در تمام روز باشد اشکال ندارد يکى ديگر روزه وصال است به اين معنا که دو روز را با شب ميانى آن روزه بگيرد و بوجه قوى تر روزه وصال که ممنوع است هم شامل اين مورد مى شود که کسى نيت کند يک روز و يک شب را تا سحر امساک کند و هم شامل روزه کسى مى شود که نيت کند دو روز و يک شب را امساک کند و اما افطار نکردن و تاءخير آن تا سحر و حتى تا شب دوم بدون نيت روزه وصال نيست و اشکال ندارد هرچند که نزديکتر به احتياط اين است که از اينکار نيز اجتناب کند همچنانکه احتياط اين است که زوجه بدون اذن شوهر روزه مستحبى نگيرد بلکه در جائيکه روزه مزاحم حق شوهر است و بلکه در صورت نه او هرچند مزاحم حق او نباشد احتياط ترک نشود.