پوشانيدن بدن در نماز
مسأله 796 :
مرد بايد در حال نماز اگرچه کسي او را نمي‌بيند، عورتين خود را بپوشاند و بهتر است از ناف تا زانو را هم بپوشاند.
مسأله 797 :
زن بايد در موقع نماز تمام بدن حتّي سر و موي خود را بپوشاند؛ ولي پوشاندن صورت به مقداري که در وضو شسته مي‌شود ودستها تا مچ وشست پاها تا مچ پا لازم نيست، امّا براي آن که يقين کند که مقدار واجب را پوشانده است، بايد مقداري از اطراف صورت وقدري پايين تر از مچ را هم بپوشاند.
مسأله 798 :
موقعي که انسان قضاي سجده فراموش شده يا تشهّد فراموش شده را بجا مي‌آورد، بلکه بنابر احتياط در موقع سجده سهو هم بايد خود را مثل موقع نماز بپوشاند.
مسأله 799 :
اگر انسان عمداً در نماز عورتش را نپوشاند، نماز باطل است و اگر چنانچه از روي ندانستن مسأله بوده باشد، نماز او باطل است.
مسأله 800 :
اگر در بين نماز بفهمد که عورتش پيداست، بايد آن را بپوشاند و احتياط واجب آن است که نماز را تمام کند ودوباره بخواند، ولي اگر بعد از نماز بفهمد که در نمازعورت او پيدا بوده، نمازش صحيح است.
مسأله 801 :
اگر در حال ايستاده لباسش عورت او را مي‌پوشاند ولي ممکن است در حال ديگر مثلاً در حال رکوع وسجود نپوشاند، چنانچه موقعي که عورت او پيدا مي‌شود به وسيله‌اي غير از دست آن را بپوشاند، نماز او صحيح است، ولي احتياط مستحبّ آن است که با آن لباس نماز نخواند.
مسأله 802 :
انسان مي‌تواند در نماز خود را بعلف وبرگ درختان بپوشاند، ولي احتياط مستحبّ آن است موقعي خود را با اينها بپوشاند که چيز ديگري نداشته باشد.
مسأله 803 :
بنابر احتياط واجب انسان در حال ناچاري نمي‌تواند در نماز خود را با گِل بپوشاند.
مسأله 804 :
اگر چيزي ندارد که در نماز خود را با آن بپوشاند، چنانچه احتمال دهد که پيدا مي‌کند، بنابر احتياط واجب بايد نماز را تأخير بيندازد و اگر چيزي پيدا نکرد در آخر وقت مطابق وظيفه‌اش نماز بخواند و اگر نماز در اوّل وقت خواند وعذر او مستمرّ شد، صحّت نماز او محلّ تأمّل است.
مسأله 805 :
کسي که مي‌خواهد نماز بخواند، اگر براي پوشاندن خود حتّي برگ درخت وعلف نداشته باشد يا چاله‌اي هم که در آن بايستد پيدانکند، واحتمال هم ندهد که تا آخر وقت چيزي پيدا کند که خود را با آن بپوشاند، در صورتي که احتمال بدهد که نامحرم او را مي‌بيند، بايد نشسته نماز بخواند ورکوع وسجود را با اشاره بجا آورد وبراي رکوع وسجود به قدري خم شود که عورتش پيدا نباشد واشاره سجود پايين‌تر از اشاره رکوع باشد و در صورت تمکّن لازم آن است که مهر را بالا بياورد و پيشاني را بر آن بگذارد و اگر اطمينان دارد که نامحرم او رانمي‌بيند، احتياط واجب آن است که دو نماز ايستاده بخواند وموقعي که ايستاده است احوط آن است که قُبُل خود را با دست بپوشاند و در يکي از آن دو نماز رکوع وسجود را بجا آورد و در ديگري به جاي رکوع وسجود با سر اشاره نمايد.