25- شکار حيوانات وحشى
مسأله 478 ـ خوردن گوشت شکار بر محرم حرام است، و فرقى نمى کند که خودش شکار کند يا ديگرى، محرم شکار کند يا محّل.
(154صفحه)
مسأله 479 ـ همان گونه که صيد براى محرم حتى در خارج حرم جايز نيست. براى محل نيز صيد در حرم جايز نمى باشد.
مسأله 480 ـ کمک به شکارچى به هر صورت که باشد ـ حتى به مقدار نشان دادن شکار به او ـ حرام است.
مسأله 481 ـ اگر محرم شکار را صيد کند بنابر احتياط واجب در حکم ميته است، و اگر صيد را ذبح کند از نظر خوردن در حکم ميته است و حتى شخص محّل هم نمى تواند از آن استفاده کند.
مسأله 482 ـ شکار حيوانات دريايى ـ يعنى حيوانى که محل زندگى آن عرفاً در دريا است ـ مانعى ندارد.
مسأله 483 ـ ذبح و خوردن حيوانات اهلى مثل مرغ، گاو و گوسفند مانعى ندارد.
مسأله 484 ـ پرندگان از حيوانات صحرايى محسوب مى شوند. و ملخ هم در حکم شکار صحرايى است.
مسأله 485 ـ به احتياط واجب محرم نبايد زنبور عسل يا زنبورهاى ديگر را بکشد، مگر اينکه از آزار آنها بترسد.
(155صفحه)
مسأله 486 ـ محرم نبايد صيد را نگهدارى کند. هر چند خودش مالک آن باشد، و حتى اگر قبل از احرام آن را داشته بايد رها کند.
مسأله 487 ـ اگر پرنده اى که پر در نياورده يا پر او را چيده باشند در دست محرم باشد واجب است از آن محافظت کند تا پر درآورد و بعد او را رها کند. بلکه بعيد نيست محافظت بچه صيد تا بزرگ شدن و رها کردن آن واجب باشد.
مسأله 488 ـ حيواناتى که شکار آن براى محرم حرام است تخم و جوجه آنها نيز براى محرم حرام است.
مسأله 489 ـ کشتن مارمولک و اين قبيل حيوانات در حال احرام مانعى ندارد.
مسأله 490 ـ مسائل و فروع متفرقه شکار و کفاره هر يک از شکارها بسيار است، ولى چون چندان محل ابتلاء نيست از تفصيل آن خوددارى مى کنيم.
(156صفحه)