اگر زن صاحب عادت عددیه یا وقتیه عددیه بعد از زایمان به مدت یک ماه یا بیشتر خون ببیند، وظیفه ی وی چیست؟

اگر زن صاحب عادت عددیه یا وقتیه عددیه بعد از زایمان به مدت یک ماه یا بیشتر خون ببیند، وظیفه ی وی چیست؟

پاسخ

  • خویی، بهجت،تبریزی، فاضل، وحید و مکارم: تعداد روزهای عادتش را نفاس و بقیه را تا ده روز استحاضه قرار دهد و پس از آن چنانچه خونهایی که دیده است، در روزهای عادتش باشد یا صفات حیض را داشته باشد، تعداد روزهای عادتش را حیض و بقیه را استحاضه قرار می دهد. [1]
  • امام و نوری: تعداد روزهای عادتش را نفاس و بقیه را تا ده روز استحاضه قرار دهد و پس از آن تعداد روزهای عادتش را حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد. [2]
  • سیستانی: تعداد روزهای عادتش را نفاس و بقیه را تا ده روز استحاضه قرار دهد اگر چه عادت وقتیه هم داشته باشد و خون در این ده روز مصادف با روزهای عادت ماهانه اش باشد و بعد از گذشت ده روز، اگر عادت وقتیه داشته باشد و خونی را که می بیند در روزهای عادتش نباشد، باید منتظر روزهای عادتش شود هر چند انتظارش یکماه یا بیشتر طول بکشد و هر چند خون در این مدت دارای نشانه های حیض باشد. [3]
  • صافی : تعداد روزهای عادتش را نفاس و بقیه را تا ده روز استحاضه قرار دهد اگر چه خون در روزهای عادت ماهانه اش باشد و بعد از گذشت ده روز سه صورت دارد: 1 - خونی را که می بیند در روزهای عادتش باشد، در اینصورت به مقدار عادتش را حیض (چه نشانه حیض داشته باشد و چه نداشته باشد) و بقیه را استحاضه قرار می دهد. 2 – خونی را که می بیند در روزهای عادتش نباشد و نشانه حیض را داشته باشد، حکم این صورت مانند صورت قبل است 3 - خونی را که می بیند در روزهای عادتش نباشد و نشانه حیض را نیز نداشته باشد، در اینصورت باید بنا بر احتیاط واجب تا زمانی که حیض بودن آن خون ممکن است (و می توان آن را حیض محسوب کرد) آنچه را بر حائض حرام است ترک کند و آنچه بر مستحاضه واجب است را انجام دهد.[4]
  • شبیری: تعداد روزهای عادتش را نفاس قرار می دهد و بعد از آن مستحب است تا ده روز استظهار کند (احتیاطاً خود را نفساء به شمار آورد) و بعد از ده روزی که خون را نفاس قرار داده، اگر خون ادامه داشت، تا ده روز را استحاضه قرار می دهد و چنانچه خون ادامه داشت، مساله دو صورت دارد: الف - اگر زن دارای عادت عددیه باشد و خونش نشانه حیض داشته باشد، حیض است و گرنه استحاضه می باشد. ب - اگر زن دارای عادت وقتیه عددیه باشد و خونش نشانه حیض داشته باشد، یا در ایام عادتش باشد و یا یکی دو روز قبل از عادتش باشد حیض، و گرنه استحاضه است.[5]
  • منابع:

    1. خویی، تبریزی و وحید: منهاج الصالحین، الطهارة، م 255؛ بهجت: وسیلة النجاة، م 313؛ فاضل: العروة الوثقی، کتاب الطهارة، فصل فی النفاس، م 7؛مکارم: العروة الوثقی، کتاب الطهارة، فصل فی النفاس، م 7 و رساله، م494.
    2. امام: تحریرالوسیلة، ج1، کتاب الطهارة، فصل فی النفاس، م 4؛نوری: العروة الوثقی، کتاب الطهارة، فصل فی النفاس، م 7.
    3. سیستانی: العروة الوثقی، کتاب الطهارة، فصل فی النفاس، م 7 و رساله، م509.
    4. صافی: هدایة العباد، ج1، کتاب الطهارة، م 301 و رساله، م 525.
    5. شبیری: رساله، م 523 و 524.

    این موضوعات را نیز بررسی کنید:

    Powered by TayaCMS