ج - احکام محصور
مسأله 1063) کسى که براى انجام عمره محرم شده و به علّت بيمارى نمى‌تواند به مکّه برود اگر بخواهد از احرام بيرون بيايد بايد قربانى کند و بنابر احتياط واجب کيفيّت قربانى به اين گونه است که قربانى يا پول آن را توسّط فردى مورد اطمينان به مکّه بفرستد و با او قرار بگذارد که قربانى را در روز و ساعت معيّنى ذبح کند و پس از آن که وقت موعود فرا رسيد تقصير کند. و احتياط آن است که نايب در ذبح، قصد تحليل منوب‌عنه را بنمايد. و بنابر احتياط در اين حکم، فرقى ميان عمره مفرده و عمره تمتّع نيست.
مسأله 1064) کسى که احرام حجّ بسته و به علّت بيمارى نتوانسته به عرفات و مشعر برود بايد قربانى کند و بنابر احتياط واجب بايد قربانى يا پول آن را به منى بفرستد که در آن جا ذبح کنند و قرار بگذارد که قربانى را در روز عيد انجام دهند و پس از آن، خودش تقصير کند. در اين صورت بجز مسايل جنسى ديگر محرّمات احرام بر او حلال مى‌شود.
مسأله 1065) پس از آن که محصور قربانى و تقصير نمود همه محرّمات احرام براى او حلال مى‌شود، مگر مسايل جنسى.
مسأله 1066) کسى که حجّ واجب بر عهده اوست هرگاه به علّت بيمارى محصور شود و به کيفيّتى که پيشتر گفته شد از احرام بيرون بيايد مسايل جنسى بر او حلال نمى‌شود، مگر اين که خودش در ضمن يک حجّ يا عمره مفرده، طواف و سعى و طواف نساء انجام دهد، ولى اگرخودش نتواند اعمال را انجام دهد، بعيد نيست که هرگاه نايب بگيرد و اعمال را از طرف او انجام دهد، مسايل جنسى بر او حلال شود. امّا در مورد حجّ استحبابى يا نيابتى تبرّعى يا استيجارى يا حجّ سال اوّل استطاعت که در سال بعد هم استطاعت باقى نمانده، بعيد نيست هرگاه نايب از طرف او طواف نساء بجا آورد، کافى باشد، ولى احتياط آن است که در صورت امکان خودش انجام دهد.
مسأله 1067) اگر پيش از آن که بيمار با قربانى کردن و تقصير از احرام بيرون بيايد بهبود يابد به گونه‌اى که توانايى رفتن به مکّه را داشته باشد، بايد به مکّه برود. در اين صورت اگر براى عمره تمتّع احرام بسته باشد و بتواند به اعمال عمره و حجّ برسد، اعمال را انجام مى‌دهد، و اگر وقتش تنگ باشد به گونه‌اى که اگر بخواهد اعمال عمره را انجام دهد وقت وقوف در عرفات فوت مى‌شود بايد به عرفات برود و حجّ اِفراد بجا بياورد و پس از آن عمره مفرده انجام دهد و احتياط آن است که قصد عدول به حجّ اِفراد هم بکند، و اين حجّ از حجّت‌الاسلام کفايت مى‌کند. ولى اگر زمانى به مکّه رسيد که وقت حجّ گذشته يعنى نمى‌تواند وقوف اختيارى يا اضطرارى شبانه يا روزانه مشعر را انجام دهد، عمره تمتّع او به عمره مفرده تبديل مى‌شود و بايد آن را بجا بياورد و از احرام بيرون آيد و در سال بعد چنانچه شرايط وجوب حج را داشته باشد، حج بجا بياورد و احتياط آن است که براى انجام عمره مفرده، قصد عدول به عمره مفرده هم بکند.
مسأله 1068) کسى که بيمار نيست ولى پس از احرام بستن به عللى مانند شکستگى پا يا کمر يا خونريزى نمى‌تواند به مکهّ برود حکم محصور را دارد. ولى کسى که به عللى مانند دورى راه يا نداشتن وسيله در اثناى سفر يا دسترسى نداشتن به پول و مخارج يا گم کردن راه نمى‌تواند به مکّه برود گرچه بعيد نيست حکم محصور را داشته باشد، ولى مسأله بى‌اشکال نيست، بنابراين احتياط واجب آن است که در احرام باقى بماند و اگر نتوانست به حجّ برسد عمره مفرده بجا بياورد و از احرام خارج شود و اگر حجّش واجب بوده با وجود شرايط وجوب، در سال آينده اعاده کند.
مسأله 1069) اگر محصور در احرام حجّ باشد، زمانى که براى ذبح تعيين مى‌کند بنابر احتياط واجب روز دهم است و نمى‌تواند آن را تا ايّام تشريق به تأخير بيندازد و اگر در احرام عمره تمتّع باشد احتياط آن است که قبل از رفتن حجّاج به عرفات باشد.
مسأله 1070) اگر محصور با کسى قرار بگذارد تا براى او قربانى کند و سپس با اعتماد بر اين که او قربانى را انجام داده، اعمالى را که خودش يا نايبش براى مُحلّ شدن بايد بجا بياورد، انجام دهد و مرتکب يکى از محرّمات احرام شود گناه نکرده و کفّاره هم ندارد، ولى بايد ذبح کند و تا زمانى که ذبح صورت نگرفته بايد از همه محرّمات اجتناب نمايد. و احتياط واجب آن است از زمانى که متوجّه شد ذبح صورت نگرفته، از محرّمات احرام اجتناب کند، هرچند بنابر احتمالى، وجوب اجتناب از زمانى است که کسى را براى ذبح کردن مى‌فرستد.