نماز مسافر
مسافر بايد نماز ظهر و عصر و عشا را با هشت شرط شکسته بجا آورد يعنى دو رکعت بخواند:
شـرط اول - آنـکه سفر او کمتر از هشت فرسخ شرعى نباشد, و فرسخ شرعى مقدارى کمتر از پنج کيلو متر و نيم است .
مسأله 1281 :
کـسـى کـه رفتن و برگشتن او هشت فرسخ است , چنانچه رفتن او و همچنين بـرگـشتنش کمتر از چهار فرسخ نباشد, بايد نماز راشکسته بخواند.
و نيز اگر رفتن سه فرسخ و برگشتن پنج فرسخ , يا به عکس باشد, بايد نماز را شکسته بخواند.
مسأله 1282 :
اگر رفتن و برگشتن هشت فرسخ باشد اگرچه روزى که مى رود, همان روز يا شب آن برنگردد, بايد نماز را شکسته بخوانداگرچه بهتر آن است که تمام نيز بخواند.
مسأله 1283 :
اگـر سفر مختصرى از هشت فرسخ کمتر باشد, يا انسان نداند که سفر او هشت فـرسـخ است يا نه , نبايد نماز را شکسته بخواند, وچنانچه شک کند که سفر او هشت فرسخ است يا نه , تحقيق کردن برايش لازم نيست و بايد نمازش را تمام بخواند.
مسأله 1284 :
اگر دو عادل يا شخص موثقى خبر دهد که سفر انسان هشت فرسخ است , بايد نماز را شکسته بخواند.
مسأله 1285 :
کسى که يقين دارد سفر او هشت فرسخ است , اگر نماز را شکسته بخواند و بعد بفهمد که هشت فرسخ نبوده , بايد آن را چهاررکعتى بجا آورد, و اگر وقت گذشته , قضا نمايد.
مسأله 1286 :
کسى که يقين دارد سفرش هشت فرسخ نيست , يا شک دارد که هشت فرسخ هست يـا نـه , چنانچه در بين راه بفهمد که سفر اوهشت فرسخ بوده , اگرچه کمى از راه باقى باشد, بايد نماز را شکسته بخواند, و اگر تمام خوانده دوباره شکسته بجا آورد.
مسأله 1287 :
اگر بين دو محلى که فاصله آنها کمتر از چهار فرسخ است , چند مرتبه رفت و آمد کند, اگرچه روى هم رفته هشت فرسخ شودبايد نماز را تمام بخواند.
مسأله 1288 :
اگر محلى دو راه داشته باشد, يک راه آن کمتر از هشت فرسخ و راه ديگر آن هشت فرسخ يا بيشتر باشد, چنانچه انسان ازراهى که هشت فرسخ است به آنجا برود, بايد نماز را شکسته بخواند, و اگر از راهى که هشت فرسخ نيست برود, بايد تمام بخواند.
مسأله 1289 :
اگر شهر ديوار دارد, بايد ابتداى هشت فرسخ را از ديوار شهر حساب کند, و اگر ديوار ندارد, بايد از خانه هاى آخر شهرحساب نمايد.