شرايط طلاق
مسأله 2135 :
مردى که همسر خود را طلاق مى دهد بايد عاقل و بنابر احتياط واجب بالغ باشد و به اختيار خود طلاق دهد بنابراين طلاق از روى اجبار باطل است و نيز بايد قصد جدّى داشته باشد، بنابراين اگر صيغه طلاق را به شوخى بگويد صحيح نيست.
مسأله 2136 :
بنابر احتياط واجب بايد صيغه طلاق به عربى صحيح خوانده شود و واجب است دو مرد عادل آن را بشنوند، اگر خود شوهر بخواهد صيغه طلاق را بخواند و اسم زن او مثلاً فاطمه است مى گويد: «زَوْجَتِي فاطِمَةُ طالِقٌ» (يعنى همسرم فاطمه از همسرى رهاست) و اگر ديگرى را وکيل کند آن وکيل بايد بگويد: «زَوْجَةُ مُوَکِّلِي فاطِمَةُ طالِقٌ» يعنى همسر موکّل من رهاست.
مسأله 2137 :
زن بايد هنگام طلاق از خون حيض و نفاس پاک باشد و نيز شوهرش در آن پاکى با او نزديکى نکرده باشد و اگر درحال حيض و نفاس که پيش از اين پاک بوده با او نزديکى نموده باشد بنابراحتياط، طلاق کافى نيست، بلکه بايد دوباره عادت شود و پاک گردد (شرح اين دو شرط در مسائل آينده خواهد آمد).
مسأله 2138 :
طلاق دادن در حال حيض يا نفاس در سه صورت صحيح است:
1ـ شوهر بعد از ازدواج مطلقاً با او نزديکى نکرده باشد. 2ـ باردار باشد. 3ـ زن غايب باشد و مرد نتواند يا برايش مشکل باشد که پاک بودن زن را بفهمد.
[414]
مسأله 2139 :
هرگاه زن را از خون حيض پاک مى دانسته و طلاقش داده، بعد معلوم شود که هنگام طلاق در حال حيض بوده طلاق او باطل است و بعکس اگر او را در حال حيض بداند و طلاق دهد، بعد معلوم شود پاک بوده، طلاق او صحيح است.
مسأله 2140 :
هرگاه کسى مى داند همسرش در حال حيض يا نفاس بوده اگر غايب شود، مثلاً مسافرت کند و بخواهد او را طلاق دهد و نتواند از حالش باخبر شود بايد تا مدّتى که معمولاً از حيض يا نفاس پاک مى شود صبر کند.
مسأله 2141 :
هرگاه با همسرش نزديکى کرده و بخواهد طلاقش دهد بايد صبر کند حيض ببيند و پاک شود، ولى اگر باردار باشد مى تواند بعد از نزديکى کردن بلافاصله او را طلاق دهد، همچنين اگر يائسه باشد يعنى بيشتر از پنجاه سال داشته باشد.
مسأله 2142 :
هرگاه با همسرش که از حيض و نفاس پاک بوده نزديکى کند سپس مسافرت نمايد و راهى براى تحقيق از حال زن نباشد چنانچه بخواهد او را طلاق دهد احتياط واجب آن است که حدّاقل يک ماه صبر کند و بعد طلاق دهد.
مسأله 2143 :
زنى که به واسطه بيمارى يا غير آن عادت ماهانه نمى بيند هرگاه مرد بخواهد او را طلاق دهد بايد از زمانى که با او نزديکى کرده تا سه ماه از نزديکى خوددارى کند و بعد او را طلاق دهد.
مسأله 2144 :
ازدواج موقّت طلاق ندارد، هر زمان مدّتش تمام شود يا مرد مدّت را به او ببخشد از قيد همسرى او رها مى شود و پاک بودن از عادت ماهانه و همچنين شاهد گرفتن لازم نيست.