تلقیح (آیت الله حسین مظاهری)

تلقيح

مسأله :

وارد نمودن منى مرد در رحم زوجه او با وسيله اشکال ندارد، لکن بايد از مقدمات حرام احتراز نمايند، پس اگر مرد با رضايت زن اين عمل را خودش انجام دهد، و منى خود را به وجه حلالى به دست بياورد مانعى ندارد.

مسأله :

اگر منى مرد را در رحم زنش وارد نمودند چه به وجه حلال يا حرام، و از آن، کودکى متولد شد، اين کودک مال مرد و زن است و همه احکام فرزند را دارد.

مسأله :

جايز نيست منى مرد اجنبى را در رحم زن اجنبيه داخل کنند، چه با اجازه زن باشد يا نه، و چه شوهر داشته باشد يا نه، و چه با اجازه شوهر باشد يا نباشد.

مسأله :

اگر منى مردى را داخل رحم زن اجنبيه نمودند و معلوم شد بچّه از آن منى است، پس اگر اين عمل به طور شبهه بوده مثل آنکه گمان مى‌کرد زن خودش است و زن نيز گمان مى‌کرد منى شوهر است و بعد از عمل معلوم شد از شوهر نيست، اشکالى نيست که بچّه شرعاً از اين مرد و زن است و تمام احکام فرزندى را دارد و لکن اگر از روى علم و عمد باشد بچّه حرام‌زاده است و کليه احکام ولد زنا بر او بار است.

مسأله :

اگر نطفه مرد و نطفه زن او را در رحم مصنوعى پرورش دادند و بچّه‌اى توليد شد اين بچّه حلال‌زاده و ملحق به پدر و مادر است و نيز اگر نطفه مردى را با نطفه زن اجنبيه پرورش دادند و بچّه توليد شد اين بچّه ولد شبهه است و ملحق به پدر و مادر است و صورت اوّل و دوّم در احکام با هم فرقى ندارند.