شرط اول لباس نمازگزار (آیت الله حسین وحید خراسانی)

لباس نمازگزار

لباس نمازگزار شش شرط دارد :

( اول ) آن که پاک باشد .

( دوم ) آن که مباح باشد .

( سوم ) آن که از اجزاء مردار نباشد .

( چهارم ) آن که از حيوان حرام گوشت نباشد .

( پنجم و ششم ) آن که اگر نمازگزار مرد است لباس او ابريشم خالص و طلاباف نباشد ، و تفصيل اينها در مسائل آينده خواهد آمد .

" شرط اول "

مسأله 805 :

لباس نمازگزار بايد پاک باشد ، و اگر کسى در حال اختيار با بدن يا لباس نجس نماز بخواند ، نمازش باطل است .

مسأله 806 :

کسى که از روى تقصير نمى داند با بدن يا لباس نجس نماز باطل است ، اگر با بدن يا لباس نجس نماز بخواند ، نمازش باطل است .

مسأله 807 :

اگر به واسطهء ندانستن مسأله ، نجس بودن چيز نجسى را نداند - مثل آن که نداند عرق کافر غير کتابى نجس است - و با آن نماز بخواند ، در صورتى که جاهل مقصر باشد ، نمازش باطل است .

مسأله 808 :

اگر نداند که بدن يا لباسش نجس است و بعد از نماز بفهمد نجس بوده ، نمازش صحيح است ، و بنابر احتياط مستحب اگر در وقت بفهمد اعاده کند .

مسأله 809 :

اگر فراموش کند که بدن يا لباسش نجس است و در بين نماز يا بعد از آن يادش بيايد ، نماز را دوباره بخواند ، و اگر وقت گذشته قضا نمايد .

مسأله 810 :

کسى که در وسعت وقت مشغول نماز است ، اگر در بين نماز بدن يا لباسش نجس شود ، و پيش از آن که چيزى از نماز را با نجاست بخواند ملتفت شود که نجس شده ، يا بفهمد بدن يا لباس او نجس است و شک کند که همان وقت نجس شده يا از پيش نجس بوده ، در صورتى که آب کشيدن بدن يا لباس يا عوض کردن لباس يا بيرون آوردن آن ، نماز را به هم نمى زند بايد در بين نماز بدن يا لباس را آب بکشد يا لباس را عوض نمايد ، يا اگر چيز ديگرى عورت او را پوشانده لباس را بيرون آورد ، ولى چنانچه طورى باشد که اگر بدن يا لباس را آب بکشد يا لباس را عوض کند يا بيرون آورد نماز به هم مى خورد ، يا اگر لباس را بيرون آورد عورتش برهنه مى ماند ، نمازش باطل بوده ، و بايد دوباره با بدن و لباس پاک نماز بخواند .

مسأله 811 :

کسى که در تنگى وقت مشغول نماز است ، اگر در بين نماز لباس او نجس شود ، و پيش از آن که چيزى از نماز را با نجاست بخواند بفهمد که نجس شده ، يا بفهمد که لباس او نجس است و شک کند که همان وقت نجس شده يا از پيش نجس بوده ، در صورتى که آب کشيدن يا عوض کردن يا بيرون آوردن لباس مقدور است و نماز را به هم نمى زند ، بايد لباس را آب بکشد ، يا عوض کند ، يا اگر چيز ديگرى عورت او را پوشانده لباس را بيرون آورد و نماز را تمام کند ، اما اگر چيز ديگرى عورت او را نپوشانده و لباس را هم نمى تواند آب بکشد يا عوض کند ، احتياط واجب آن است که با همان لباس نجس نماز را تمام کند .

مسأله 812 :

کسى که در تنگى وقت مشغول نماز است ، اگر در بين نماز بدن او نجس شود ، و پيش از آن که چيزى از نماز را با نجاست بخواند ملتفت شود که نجس شده ، يا بفهمد بدن او نجس است و شک کند که همان وقت نجس شده يا از پيش نجس بوده ، در صورتى که آب کشيدن بدن نماز را به هم نمى زند ، بدن را آب بکشد ، و اگر نماز را به هم مى زند ، بايد با همان حال نماز را تمام کند و نماز او صحيح است .

مسأله 813 :

کسى که در پاک بودن بدن يا لباس خود شک دارد و يقين يا آنچه در حکم يقين است بر نجاست سابقهء آن ندارد ، چنانچه نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد که بدن يا لباسش نجس بوده ، نماز او صحيح است .

مسأله 814 :

اگر لباس را آب بکشد و يقين يا آنچه در حکم يقين است بر پاکى آن پيدا شود و با آن نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد پاک نشده ، نمازش صحيح است .

مسأله 815 :

اگر خونى در بدن يا لباس خود ببيند و يقين کند که از خونهاى نجس نيست ، مثلا يقين کند که خون پشه است ، چنانچه بعد از نماز بفهمد از خونهايى بوده که نمى شود با آن نماز خواند ، نمازش صحيح است .

مسأله 816 :

اگر يقين کند خونى که در بدن يا لباس اوست ، خون نجسى است که نماز با آن صحيح است ، مثلا يقين کند خون زخم و دمل است ، چنانچه بعد از نماز بفهمد خونى بوده که نماز با آن باطل است ، نمازش صحيح است .

مسأله 817 :

اگر نجس بودن چيزى را فراموش کند و بدن يا لباسش با رطوبت به آن برسد ، و در حال فراموشى نماز بخواند و بعد از نماز يادش بيايد نمازش صحيح است ، ولى اگر بدنش با رطوبت به چيزى که نجس بودن آن را فراموش کرده برسد و بدون اين که خود را آب بکشد غسل کند و نماز بخواند ، غسل و نمازش باطل است ، مگر اين که طورى باشد که به غسل نمودن ، بدن هم پاک شود - مثل اين که با آب معتصم غسل کند ، يعنى آبى که به ملاقات با نجس نجس نشود ، مانند آب کر و جارى - و نيز اگر جايى از اعضاى وضو با رطوبت به چيزى که نجس بودن آن را فراموش کرده برسد ، و پيش از آن که آن جا را آب بکشد وضو بگيرد و نماز بخواند ، وضو و نمازش باطل مى باشد ، مگر اين که طورى باشد که به وضو گرفتن ، اعضاى وضو نيز پاک شود ، مثل اين که با آب معتصم وضو بگيرد .

مسأله 818 :

کسى که يک لباس دارد ، اگر بدن و لباسش نجس شود و به اندازه ء آب کشيدن يکى از آنها آب داشته باشد ، بنابر احتياط بايد بدن را آب کشيده و با لباس نجس نماز بخواند ، مگر اين که نجاست بدن کمتر از نجاست لباس باشد ، يا نجاست بدن يک مرتبه شستن و نجاست لباس دو مرتبه شستن لازم داشته باشد ، که در اين دو صورت لازم است تطهير لباس را مقدم بدارد .

مسأله 819 :

کسى که غير از لباس نجس لباس ديگرى ندارد ، بايد با لباس نجس نماز بخواند و نمازش صحيح است .

مسأله 820 :

کسى که دو لباس دارد ، اگر بداند يکى از آنها نجس است و نداند کدام يک آنها است ، چنانچه وقت دارد بايد با هر دو لباس نماز بخواند ، مثلا اگر مى خواهد نماز ظهر و عصر بخواند ، بايد با هر کدام يک نماز ظهر و يک نماز عصر بخواند ، ولى اگر وقت تنگ است با يکى از آن دو نماز بخواند ، و بعد از وقت با لباس ديگر يا لباس پاک نماز را به جا آورد .