احکام خوردنی ها و آشامیدنی ها (امام خمینی (ره))

احکام خوردنی ها و آشامیدنی ها

مساله 2624 :

خوردن گوشت مرغى که مثل شاهين چنگال دارد، حرام است و خوردن گوشت پرستو و هدهد مکروه مى‌باشد.

مساله 2625 :

اگر چيزى را که روح دارد، از حيوان زنده جدا نمايند، مثلا دنبه يا مقدارى گوشت از گوسفند زنده ببرند، نجس و حرام مى‌باشد.

مساله 2626 :

پانزده چيز از حيوانات حلال گوشت، حرام است: 1- خون 2- فضله 3- نرى 4- فرج 5- بچه‌دان 6- غدد که آن را دشول مى‌گويند 7- تخم که آن را دنبلان مى‌گويند 8- چيزى که در مغز کله است و به شکل نخود مى‌باشد 9- مغز حرام که در ميان تيره پشت است 10- پى که در دو طرف تيره پشت است 11- زهره دان 12- سپرز (طحال) 13- بول دان (مثانه) 14- حدقه چشم 15- چيزى که در ميان سم است و به آن "ذات الاشاجع" مى‌گويند.

مساله 2627 :

خوردن سرگين و آب دماغ حرام است، و احتياط واجب آن است که از خوردن چيزهاى خبيث ديگر که طبيعت انسان از آن متنفر است، اجتناب کنند. ولى اگر پاک باشد، و مقدارى از آن به طورى با چيز حلال مخلوط شود که در نظر مردم نابود حساب شود، خوردن آن اشکال ندارد.

مساله 2628 :

خوردن کمى از تربت‌حضرت سيد الشهدا عليه السلام براى شفا و خوردن گل داغستان و گل ارمنى براى معالجه اگر علاج منحصر به خوردن اينها باشد اشکال ندارد.

مساله 2629 :

فرو بردن آب بينى و خلط سينه که در دهان آمده، حرام نيست، و نيز فرو بردن غذايى که موقع خلال کردن از لاى دندان بيرون مى‌آيد، اگر طبيعت انسان از آن متنفر نباشد، اشکال ندارد.

مساله 2630 :

خوردن چيزى که براى انسان ضرر دارد، حرام است.

مساله 2631 :

خوردن گوشت اسب و قاطر و الاغ مکروه است، و اگر کسى با آنها وطى کند، يعنى نزديکى نمايد، حرام مى‌شود، و بايد آنها را از شهر بيرون ببرند و در جاى ديگر بفروشند.

مساله 2632 :

اگر با گاو و گوسفند و شتر نزديکى کنند بول و سرگين آنها نجس مى‌شود و آشاميدن شير آنها هم حرام است و بايد بدون آن که تاخير بيفتد آن حيوان را بکشند و بسوزانند و کسى که با آن وطى کرده، پول آن را به صاحبش بدهد، بلکه اگر به بهيمه ديگرى هم نزديکى کند، شير آن حرام مى‌شود.

مساله 2633 :

آشاميدن شراب، حرام و در بعضى از اخبار بزرگترين گناه شمرده شده است، و اگر کسى آن را حلال بداند، در صورتى که ملتفت باشد که لازمه حلال دانستن آن تکذيب خدا و پيغمبر مى‌باشد، کافر است. از حضرت امام جعفر صادق عليه‌السلام روايت‌شده است که فرمودند: شراب ريشه بديها، و منشا گناهان است، و کسى که شراب مى‌خورد عقل خود را از دست مى‌دهد و در آن موقع خدا را نمى‌شناسد و ازهيچ گناهى باک ندارد، و احترام هيچ کس را نگه نمى‌دارد، و حق خويشان نزديک را رعايت نمى‌کند، و از زشتيهاى آشکار، رو نمى‌گرداند، و روح ايمان و خدا شناسى از بدن او بيرون مى رود و روح ناقص خبيثى که از رحمت‌خدا دور است، در او مى‌ماند و خدا و فرشتگان و پيغمبران و مؤمنين، او را لعنت مى‌کنند، و تا چهل روز نماز او قبول نمى‌شود، و روز قيامت روى او سياه است، و زبان از دهانش بيرون مى‌آيد، و آب دهان او به سينه‌اش مى ريزد و فرياد تشنگى او بلند است.

مساله 2634 :

سر سفره‌اى که در آن شراب مى‌خورند اگر انسان يکى از آنان حساب شود، بنابر احتياط واجب نبايد نشست و چيز خوردن از آن سفره حرام است.

مساله 2635 :

بر هر مسلمان واجب است مسلمان ديگرى را که نزديک است از گرسنگى يا تشنگى بميرد، نان و آب داده و او را از مرگ نجات دهد.