پوشانيدن بدن در نماز
مسأله 796 :
مرد بايد در حال نماز اگر چه کسى او را نمى بيند عورتين خود را بپوشاند و بهتر آن است که از ناف تا زانو را هم بپوشاند.
مسأله 797 :
زن بـايـد در مـوقع نماز , تمام بدن حتى سر و موى خود را بپوشاند , و احتياط مستحب آن است که کف پاها را هم بپوشاند.
ولى پوشاندن صورت به مقدارى که در وضو شسته مى شود و دستها تا مچ و روى پاها تا مچ پا لازم نيست .
امـا براى آن که يقين کند که مقدار واجب را پوشانده است , بايد مقدارى از اطراف صورت و قدرى پايين تر از مچ ها را هم بپوشاند.
مسأله 798 :
موقعى که انسان قضاى سجده فراموش شده يا تشهد فراموش شده را به جا مى آورد بايد خود را مثل موقع نماز بپوشاند.
و احتياط مستحب آن است که در موقع به جا آوردن سجده سهو نيز خود را بپوشاند.
مسأله 799 :
اگـر انسان عمدا يا از روى ندانستن مسأله , از روى تقصير در نماز عورتش را نپوشاند نمازش باطل است .
مسأله 800 :
اگر شخصى در بين نماز بفهمد که عورت او پيدا است .
بـايـد او را بـپوشاند و لازم نيست که نماز را اعاده نمايد , ولى احتياط آن است که در حالى که فهميده که عـورت او پـيدا است چيزى از اجزا نماز را به جا نياورد , و اگر 801 - اگر لباس در حال ايستادن عورت را مى پوشاند , ولى ممکن است در حال بعد از نماز بفهمد که در نماز عورت او پيدا بوده نمازش صحيح است .
ديـگـر , مثلا در حال رکوع و سجود نپوشاند , چنانچه موقعى که عورت او پيدا مى شود , به وسيله اى آن را بپوشاند , نماز او صحيح است , ولى احتياط مستحب آن است که با آن لباس نماز نخواند.
مسأله 802 :
انـسان مى تواند در نماز خود را به علف و برگ درختان بپوشاند ولى احتياط مستحب آن است وقتى خود را به اينها بپوشاند که چيز ديگرى نداشته باشد.
مسأله 803 :
انـسـان در حـال نـاچـارى که چيزى براى پوشانيدن عورت خود ندارد مى تواند براى نمايان نبودن پوست عورت گل و مانند آن را به او بزند.
مسأله 804 :
اگـر چـيزى ندارد که در نماز خود را با آن بپوشاند , چنانچه مايوس از پيدا کردن آن نباشد بهتر آن است که نماز خود را تاخير بيندازد و اگر چيزى پيدا نکرد در آخر وقت مطابق وظيفه اش نماز بخواند ولى اگر نماز را در اول وقت خواند و عذرش تا آخر وقت ادامه پيدا نکرد احتياط واجب آن است که نماز را اعاده کند.
مسأله 805 :
کـسـى کـه مى خواهد نماز بخواند , اگر براى پوشاندن خود حتى برگ درخت و علف و گل و لجن نـداشـتـه بـاشـد و مـايـوس بـاشد که تا آخر وقت چيزى پيدا کند که خود را با آن بپوشاند , در صورتى که اطـمـيـنان دارد که ناظر محترم او را نمى بيند ايستاده و با رکوع و سجود اختيارى نماز بخواند و چنانچه احتمال دهد که ناظر محترم او را مى بيند بايد به طورى نماز بخواند که عورت او نمايان نباشد مثل اين که نـشـسـتـه نماز بخواند يا آن که رکوع يا سجود اختيارى را ترک کرده با اشاره رکوع و سجود به جا آورد , و احتياط لازم آن است که شخص عارى در حال نماز عورت خود را با بعضى از اعضاى بدن خود بپوشاند مثل دو ران در حال نشستن و دو دست در حال ايستاده .