نماز قضاى پدر و مادر
سوال 311 :
پدر و مادرى نسبت به انجام فريضه نماز و روزه سهل انگارى دارند، يا اصلاً نمى خوانند، و از نظر اعتقادى، شيعه اثنا عشرى هستند. اين که فقها فرموده اند: «نماز و روزه قضاى پدر و مادر بر ذمّه پسر بزرگ است» در صورتى که والدين اين مسأله را بدانند و عمداً به تکاليف خود عمل ننمايند، آيا واقعاً با انجام نماز و روزه قضاى پدر و مادر توسّط پسر بزرگ آنها، برىء الذّمه مى شوند؟ آيا اين يک شگرد نيست و باعث سوء استفاده نمى شود؟ البتّه ما تابع حکم خدا هستيم که حضرتعالى مرقوم خواهيد داشت.
جواب :
نماز و روزه در صورتى بر فرزند بزرگتر واجب است که به خاطر عذرى ترک شده باشد نه عمداً; بنابراين مشکلى پيش نمى آيد.
سوال 312 :
شخصى بر اثر سکته مغزى چند سال حواسّ درستى نداشته، به گونه اى که اگر به او تذکّر مى دادند نماز را بدون شرايط مى خواند و الاّ خودش نماز نمى خواند، آيا چنين فردى مانند شخص بى هوش است که نمازش قضا ندارد، يا نمازهاى او بر پسر بزرگتر واجب است؟
جواب :
در فرض مسأله نماز از او ساقط است و قضا بر عهده فرزند او نيست; امّا اگر عقل و شعور کافى دارد، ولى گرفتار فراموشى مى شود احتياط واجب آن است که فرزند بزرگتر بعد از فوت او نمازهايش را قضا کند.