احکام کفارات

احکام کفارات

مسأله 1076 ـ احتياط اين است که کفاره محرمات احرام عمره در مکه ذبح شود، و کفاره محرمات احرام حج در منى. ولى در شرايط فعلى که گوشت آن مصرف فقراى مؤمن نمى شود، جايز بلکه مطابق احتياط است که هر دو مورد را در وطن ذبح کنند، و به مصرف فقراى مؤمن برسانند.

مسأله 1077 ـ حيوانى که به عنوان کفاره ذبح مى شود لازم نيست داراى شرايط قربانى باشد.

مسأله 1078 ـ مصرف کفارات فقرا و مساکين هستند. و احتياط اين است که خود کفاره دهنده از آن نخورد. و اگر خورد بنابر احتياط واجب قيمت آن مقدار را که خورده صدقه بدهد، و نزديکان او نيز اگر فقير نيستند از آن نخورند.

مسأله 1079 ـ کفاره را بايد به مؤمن غيرسيد بدهند، بلى

(372صفحه)

اگر کفاره دهنده سيد باشد مى تواند کفاره را به سيد فقير بدهد.

مسأله 1080 ـ فرزندان و کسانى که نفقه آنها بر کفاره دهنده واجب است هر چند خود آنها و کفاره دهنده فقير باشند نمى توانند از گوشت کفاره مصرف کنند.

مسأله 1081 ـ پوست و کله و پاچه حيوانى که به عنوان کفاره ذبح مى شود نيز بايد به مصرف فقرا برسد. لذا نمى توان آنها را به عنوان اجرت به ذابح داد، بلى اگر ذابح فقير باشد مى توان به عنوان مصرف به او داد.

مسأله 1082 ـ جايز نيست حيوان زنده را به عنوان کفاره به فقير بدهند. بلکه بايد ذبح کنند وآن را به صورت خام بين فقرا تقسيم کنند، يا بپزند و آنها را اطعام کنند.

مسأله 1083 ـ پرداختن پول کفاره به فقرا يا خريدن گوشت به مقدار کفاره و توزيع آن بين فقرا کفايت نمى کند، بلکه بايد کفاره ذبح و بين فقرا تقسيم شود.

(373صفحه)