1ـ خوردن و آشاميدن
سوال 420 :
آيا خوردن و آشاميدن سهوى، در روزه قضا و مستحبّى موجب بطلان روزه است؟
جواب :
موجب بطلان روزه نيست، مانند روزه ماه مبارک رمضان.
سوال 421 :
در سحرگاه ماه مبارک رمضان اغلب طعم و بوى بعضى از غذاها، يا خمير دندان، براى مدّتى در دهان مى ماند، در اين موارد پس از چند بار بيرون ريختن آب دهان، اگر باز هم طعم يا بوى اينها در دهان باقى بماند تکليف چيست؟
جواب :
اگر دهان به خوبى شستشو داده شود، که اجزاى غذا باقى نماند، اشکالى ندارد.
سوال 422 :
مادّه اى است به نام «نسوار» که از تنباکو و آهک تهيّه مى شود، مادّه مزبور را در دهان مى گذارند و مقدارى هم سبب بى حالى مى شود، استفاده از آن براى روزه دار چه حکمى دارد؟
جواب :
شىء مزبور مطمئنّاً براى روزه اشکال دارد و در غير حال روزه نيز استفاده از آن شرعاً بدون اشکال نيست.
سوال 423 :
آيا شستشوى معده از طريق سوند معده، باعث ابطال روزه بيمار مى شود؟ (توضيح اين که شستشوى معده با مايعات از طريق سوند انجام مى گيرد، سپس مايع وارد شده از طريق سوند به بيرون کشيده مى شود).
سوال 424 :
آيا تزريق خون به بدن موجب ابطال روزه مى شود؟
جواب :
احتياط اتمام آن روزه و قضاى آن است.
سوال 425 :
در ترميم و قالب گيرى دندان، از موادّى استفاده مى شود که قابل حل شدن با آب دهان است و مزّه آن چشيده مى شود، آيا براى روزه اشکال دارد؟
جواب :
اگر آب دهان را بيرون بريزد اشکالى ندارد.
سوال 426 :
هنگامى که انسان روزه دار است، چنانچه کُنْدُر، سقّز يا آدامسى که مزّه شيرينى آن رفته باشد بجود، آيا روزه او باطل است؟
جواب :
با توجّه به اين که اجزاى آن تدريجاً جدا مى شود، جايز نيست.
سوال 427 :
حکم روزه بيمارانى که از دارو استفاده مى کنند، در فروض زير چيست؟
الف) تزريق آمپول يا سرم از طريق رگ انجام مى شود و دارو:
1ـ فقط جنبه تقويتى داشته باشد.
2ـ جنبه درمانى و تقويتى داشته باشد.
3ـ جنبه غير تقويتى داشته باشد.
جواب :
تمام انواع تزريقات براى روزه دار اشکال دارد; مگر تزريقات موضعى، مانند آمپولهايى که براى سِر کردن عضوى مى زنند.
ب) استفاده از قطره، در سه فرض فوق نسبت به دارو، از طريق چشم، گوش، يا بينى چه حکمى دارد؟
جواب :
اگر به حلق وارد نشود، يا شک داشته باشيم، اشکالى ندارد.
جواب :
وارد کردن دارو از طريق سوند معده (لوله اى که از طريق دهان يا بينى وارد معده بيمار مى شود) چه حکمى دارد؟
جواب :
جايز نيست; مگر در مواقع ضرورت که آن نيز موجب بطلان روزه است