وجوب جنگ در راه خدا
قرآن کريم :
1 - )يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ جَاهِدِ الْکُفَّارَ وَالْمُنَافِقِينَ وَاغْلُظْ عَلَيْهِمْ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ‌وَبِئْسَ الْمَصِيرُ(358)).
"اى پيامبر! با کافران و منافقان جهاد کن و بر آنها سخت بگير و جايگاه‌شان جهنّم‌است و چه بدسرنوشتى است."
2 - )يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ‌لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ(359)).
"اى کسانى که ايمان آورده‌ايد، تقواى الهى پيشه کنيد و وسيله‌اى براى تقرّب به‌او بجوييد و در راه او جهاد کنيد، شايد از اين طريق رستگار شويد."
3 - )يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا هَلْ أَدُلُّکُمْ عَلَى تِجَارَةٍ تُنجِيکُم مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ *تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَتُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بَأَمْوَالِکُمْ وَأَنفُسِکُمْ ذلِکُمْ خَيْرٌ لَکُمْ‌إِن کُنتُمْ تَعْلَمُونَ(360)).
"اى کسانيکه ايمان آورده‌ايد! آيا شما را به تجارتى راهنمايى کنم که شما را ازعذاب دردناک رهايى مى‌بخشد! * به خدا و رسولش ايمان بياوريد و با اموال‌وجانهايتان در راه خدا جهاد کنيد. اين براى شما بهتر است اگر بدانيد."
4 - )يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا ارْکَعُوا وَاسْجُدُوا وَاعْبُدُوا رَبَّکُمْ وَافْعَلُوا الْخَيْرَ لَعَلَّکُمْ‌تُفْلِحُونَ * وَجَاهِدُوا فِي اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ هُوَ اجْتَبَاکُمْ وَمَا جَعَلَ عَلَيْکُمْ فِي الدِّينِ مِنْ‌حَرَجٍ مِّلَّةَ أَبِيکُمْ إِبْرَاهِيمَ هُوَ سَمَّاکُمُ الْمُسْلِمِينَ مِن قَبْلُ وَفِي هذَا لِيَکُونَ الرَّسُولُ‌شَهِيداً عَلَيْکُمْ وَتَکُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ فَأَقِيمُوا الصَّلاَةَ وَآتُوا الزَّکَاةَ وَاعْتَصِمُوا بِاللَّهِ‌ِهُوَ مَوْلاَکُمْ فَنِعْمَ الْمَوْلَى وَنِعْمَ النَّصِيرُ(361)).
"اى کسانيکه ايمان آورده‌ايد! رکوع کنيد و سجود به جا آوريد و پروردگارتان راعبادت کنيد و کار نيک انجام دهيد شايد رستگار شويد * و در راه خدا جهاد کنيد و حق‌جهادش را ادا نماييد. او شما را برگزيد و در دين، کار سنگين و سختى بر شما قرارنداد، از آيين پدرتان ابراهيم پيروى کنيد، خداوند شما را در کتابهاى پيشين و در اين‌کتاب آسمانى "مسلمان" ناميد تا پيامبر گواه بر شما باشد و شما گواهان بر مردم!پس نماز را برپا داريد و زکات را بدهيد و به خدا تمسّک جوييد که او مولاى شما است‌چه مولاى خوب و ياور شايسته‌اى."
5 - )لاَ يَسْتَوِي الْقَاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ غَيْرُ أُولِي الضَّرَرِ وَالْمُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ‌اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِينَ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ عَلَى الْقَاعِدِينَ دَرَجَةًوَکُلّاً وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنَى وَفَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِينَ عَلَى الْقَاعِدِينَ أَجْرَاً عَظِيماً(362)).
"هرگز افراد با ايمانى که بدون بيمارى و ناراحتى از جهاد بازنشستند، بامجاهدانى که در راه خدا با مال و جان خود جهاد کردند يکسان نيستند. خداوندمجاهدانى را که با مال و جان خود جهاد کردند بر قاعدان برترى مهمى بخشيد. و به‌هر يک از اين دو گروه خداوند وعده پاداش نيک داده و مجاهدان را بر قاعدان با پاداش‌عظيمى برترى بخشيده است."
6 - )أَجَعَلْتُمْ سِقَايَةَ الْحَاجِّ وَعِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ کَمَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِوَجَاهَدَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ لاَيَسْتَوُونَ عِندَ اللَّهِ وَاللَّهُ لاَيَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ * الَّذِينَ آمَنُواوَهَاجَرُوا وَجَاهَدَوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِندَ اللَّهِ وَأُولئِکَ‌هُمُ الْفَائِزُونَ(363)).
"آيا سيراب کردن حجّاج و آباد ساختن مسجدالحرام را همانند عمل کسى قرارداديد که به خدا و روز قيامت ايمان آورده و در راه او جهاد کرده است؟ اين دو نزد خدامساوى نيستند، و خداوند گروه ظالمان را هدايت نمى‌کند * آنها که ايمان آوردندوهجرت کردند و با اموال و جانهايشان در راه خدا جهاد نمودند، مقام‌شان نزد خدابرتر است و آنها پيروز و رستگارند."
7 - )أَمْ حَسِبْتُمْ أَن تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمَّا يَعْلَمِ اللَّهُ الَّذِينَ جَاهَدُوا مِنْکُمْ وَيَعْلَمَ‌الصَّابِرِينَ(364)).
"آيا چنين پنداشتيد که تنها با ادّعاى ايمان وارد بهشت خواهيد شد در حاليکه‌خداوند هنوز مجاهدان از شما و صابران را مشخّص نساخته است؟"
حديث شريف :
1 - امام صادق‌عليه السلام روايت مى‌کند که پيامبر خداصلى الله عليه وآله فرمود:
"الخير کلّه في السيف، وتحت ظلّ السيف، ولا يقيم الناس إلّا السيف، والسيوف‌مقاليد الجنّة والنار"(365).
"همه خير و خوبى در شمشير و در سايه شمشير است و مردم را جز شمشير،استوار نمى‌گرداند. شمشيرها کليدهاى بهشت و دوزخ اند."
2 - باز هم امام صادق‌عليه السلام از پيامبر خداصلى الله عليه وآله نقل مى‌کند که آن‌حضرت‌فرمود:
"للجنّة باب يقال له باب المجاهدين، يمضون إليه فإذا هو مفتوح وهم متقلّدون‌بسيوفهم، والجمع في الموقف والملائکة ترحّب بهم، قال: فمن ترک الجهاد ألبسه اللَّه ذلّاًوفقراً في معيشته ومحقاً في دينه، إنّ اللَّه أعزّ اُمّتي بسنابک خيلها ومراکز رماحها"(366).
"بهشت دروازه‌اى دارد که به آن "دروازه مجاهدين" گفته مى‌شود. مجاهدان به‌سوى آن مى‌روند در حاليکه آن گشوده است و آنان شمشيرهاى خود را به کمربسته‌اند. همگى در محشر هستند و فرشتگان به آنان خوشامد مى‌گويند. حضرت‌فرمود: کسى که جهاد را ترک کند، خداوند به او لباس ذلّت و فقر در زندگى‌اش‌مى‌پوشاند و دينش نيز نابود مى‌شود. به يقين خداوند امّت مرا به سُم اسبان آنان‌ومحل فرورفتن نيزه‌هاى آنان، عزّت بخشيده است."
3 - پيامبر خداصلى الله عليه وآله فرمود:
"خيول الغزاة في الدنيا خيولهم في الجنة، وإن أردية الغزاة لسيوفهم"(367).
"اسبان جنگجويان در دنيا، اسبان آنها در آخرت هستند و زيبايى و پوشش‌مجاهدان، شمشيرهاى آنان است."
4 - پيامبر خداصلى الله عليه وآله فرمود:
"أخبرني جبرئيل بأمر قرّت به عيني وفرح به قلبي، قال: يا محمّد، من غزى من‌اُمّتک في سبيل اللَّه فأصابه قطرة من السماء أو صداع، کتب اللَّه له شهادة يوم القيامة"(368).
"جبرئيل مرا به چيزى خبر داد که چشم من به آن روشن و دل من به آن شاد شد.جبرئيل گفت: اى‌محمّد! هرکس از امّت تو در راه خدا بجنگد پس قطره‌اى از آسمان به‌او اصابه کند يا سردردى او را بگيرد، خداوند شهادت را براى او در روز قيامت‌مى‌نويسد."
5 - امام صادق‌عليه السلام فرمود:
"إنّ اللَّه عزّ وجلّ بعث رسوله بالإسلام إلى الناس عشر سنين، فأبوا أن يقبلوا حتّى‌أمره بالقتال، فالخير في السيف وتحت السيف، والأمر يعود کما بدء"(369).
"خداوند متعال پيامبر خود را براى دعوت مردم به اسلام فرستاد و ده سال‌گذشت و مردم از پذيرفتن اسلام امتناع ورزيدند تا اينکه خدا پيامبرش را مأمور به‌جنگ و پيکار نمود. پس خير و خوبى در شمشير و در سايه شمشير است و اين ماجراتکرار مى‌شود همانطور که آغاز گشت."
6 - حضرت على‌عليه السلام فرمود:
"إنّ اللَّه فرض الجهاد وعظّمه وجعله نصره وناصره، واللَّه ما صلحت دنيا ولا دين‌إلّا به"(370).
"خداوند جهاد را واجب کرده و آن را بزرگ داشته و آن را يارى و ياور خود قرارداده است. سوگند به خدا، دين و دنيا جز به شمشير اصلاح نخواهد شد."
7 - امام صادق‌عليه السلام از پيامبر خدا نقل مى‌کند که فرمود:
"اغزوا تورثوا أبناءکم مجداً"(371).
"بجنگيد تا به فرزندان خود، مجد و عظمت به ارث بگذاريد."