احکام حنوط کردن میت (آیت الله سید علی محمد دستغیب)

احکام حنوط

مسأله 580 :

بعد از غسل، واجب است ميّت را حنوط کنند، يعنى به پيشانى و کف دستها و سر زانوها و سر دو انگشت بزرگ پاهاى او کافور بمالند. و مستحب است به سر بينى ميّت هم کافور بمالند و بايد کافور ساييده و تازه باشد و اگر به واسطه کهنه بودن، عطر او از بين رفته باشد کافى نيست.

مسأله 581 :

در حنوط ميّت، مراعات ترتيب بين اعضاى سجود لازم نيست اگرچه مستحب است اوّل کافور را به پيشانى ميّت بمالند.

مسأله 582 :

بهتر آن است که ميّت را پيش از کفن کردن، حنوط نمايند اگرچه در بين کفن کردن هم مانعى ندارد، ولى بعد از کفن نباشد.

مسأله 583 :

کسى که براى حج احرام بسته است، اگر پيش از تمام کردن سعى‌بين صفا و مروه بميرد، حنوط کردن او جايز نيست و نيز اگر در احرام عمره پيش از آن که موى خود را کوتاه کند بميرد نبايد او را حنوط کنند.

مسأله 584 :

زنى که شوهر او مرده و هنوز عدّه‌اش تمام نشده اگرچه حرام است خود را خوشبو کند، ولى چنانچه بميرد حنوط او واجب است.

مسأله 585 :

مکروه است ميّت را با مشک و عنبر و عود و عطرهاى ديگر خوشبو کنند يا براى حنوط اينها را با کافور مخلوط نمايند.

مسأله 586 :

مستحب است، قدرى تربت حضرت سيدالشهدا(ع) با کافور مخلوط کنند، ولى بايد از آن کافور به جاهايى که بى احترامى مى‌شود نرسانند و نيز بايد تربت به قدرى زياد نباشد، که وقتى با کافور مخلوط شد، آن را کافور نگويند.

مسأله 587 :

اگر کافور به اندازه غسل و حنوط نباشد بنابر احتياط واجب غسل را مقدّم دارند و اگر براى هفت عضو نرسد بنابر احتياط واجب پيشانى را مقدّم دارند.

مسأله 588 :

مستحب است دو چوب تر و تازه يکى را در ترقوّه طرف چپ بين پيراهن و لنگ و يکى را در ترقوّه طرف راست به بدن ميّت برسانند.