استفتائات قربانى
«1082» س - جمعى از حجاج پول روى هم مى‌گذارند و کسى با پول مشترک براى همه آنان تعدادى گوسفند مى‌خرد و در وقت ذبح هر گوسفند را براى يک نفر قصد مى‌کند و قربانى مى‌کند، آيا اين ترتيب ذبح اشکال دارد يا خير، و آيا در صورت تفاوت گوسفندان در قيمت با اينکه همه به يک اندازه پول داده‌اند چه وضعى پيدا مى‌شود؟
ج - اگر صاحبان پول راضى باشند اشکال ندارد.
«1083» س - کسانى که گوسفند خود را بغير مؤمن داده‌اند و او ذبح نموده است و بعد،حلق و اعمال مترتبه را انجام داده‌اند و بعد متوجه شده‌اند، وظيفه آنان چيست؟
ج - اعاده لزومى ندارد، و حلق و اعمال مترتبه صحيح است.
«1084» س - کسى قربانى را بغير مؤمن داده و او کشته است و بعد متوجه شده و در عين توجه عمداً بدون تجديد قربانى حلق کرده و اعمال مترتبه بر حلق را انجام داده، آيا محل شده است يا نه، و آيا قربانى بايد بکند يا همه اعمال را اعاده نمايد؟
ج - به نظر ما ذابح بايد مسلمان باشد و لذا ذبح کفايت مى‌کند و اعمال مترتبه هم صحيح است.
«1085» س - آيا ذبح در مسلخ جديد کفايت مى‌کند؟
ج - ذبح در مسلخ جديد مجزى است.
«1086» س - آيا در شرايط قربانى تحقيق لازم است که يقين به بودن شرايط حاصل شود يا لازم نيست؟
ج - در شرايطى که مربوط به نقص عارض بر حيوان بعد از تمام بودن آن است مثل خصى نبودن يا معيوب نبودن حيوان تفحص لازم نيست و در صورت شک مى‌تواند بدون تحقيق ذبح کند، ولى در شرايط مثل سن حيوان يا مسلمان بودن ذابح لازم است يقين حاصل شود.
«1087» س - در مکه جيب کسى را زدند و پولش را بردند، شکايت کرد، بعد طى مراحل قانونى، حاکم آنجا حکم کرد پولش را از دزد بگيرند و به او بدهند، آيا جايز است پول را بگيرد و گوسفند قربانى را با آن بخرد يا نه؟
ج - اگر مى‌داند که پول خود او است، مانع ندارد.
«1088» س - شخصى بدون گرفتن وکالت در ذبح، از طرف عيالش يا شخص ديگرى قربانى مى‌نمايد به اين خيال که اذن فحوى از او دارد و مطمئن است که وقتى به عيالش يا رفيقش بگويد من در قربانگاه براى تو قربانى کرده‌ام او راضى است و خوشحال هم مى‌شود، اين نحو قربانى کافيست يا نه؟
ج - کافى نيست مگر او را وکيل کرده باشد.
«1089» س - روز عيد بعض اشخاص به قربانگاه مى‌روند و بدون اينکه در قربانى نيابت داشته باشند خودشان براى رفقايشان قربانى مى‌کنند، آيا اين قربانى کافى است يا نه؟ و اگر کافى نيست، پول قربانى به عهده چه کسى است؟
ج - کفايت نمى‌کند، و پول از مال کسى خارج مى‌شود که خرج کرده است مگر آنکه غرورى در بين باشد.
«1090» س - در قربانگاه، حجاج و صاحب گوسفند يک قرارى با هم مى‌گذارند که هر چند رأس گوسفندى که مى‌خواهند هر يکى به فلان مبلغ و نام مى‌برد، حاجى هم قبول مى‌کند و يکى يکى را به نيت افرادى که وکالت دارد مى‌کشد، بعد مى‌رود با صاحب گوسفند حساب مى‌کند، آيا در قربانى اشکالى نيست؟
ج - اشکال ندارد.
«1091» س - در قربانگاه ده نفر حاجى با صاحب گوسفند قرار مى‌گذارند که ده گوسفند را جدا مى‌کنيم و قربانى مى‌کنيم از قرار يکى دويست ريال سعودى مثلا، در اين بين چند نفر ديگر از رفقاى آنان مى‌آيند و بدون قرار جديد با صاحب گوسفند، به تعدادشان گوسفند قربانى مى‌کنند و بنا دارند که بعد از قربانى طبق قرار داد ساير، افراد، به صاحب گوسفند پول بدهند، آيا قربانيهاى آنان درست است يا خير؟
ج - اگر يقين به رضايت صاحب گوسفند دارند، مانع ندارد.
«1092» س - غير مؤمن مشغول سر بريدن قربانى بود، شخصى که براى او قربانى مى‌شد دست گذاشت روى دست ذابح و فشار مى‌داد در بردن و آوردن چاقو، به نحوى که بريدن سر گوسفند به هر دو اسناد داده مى‌شد، آيا اين قربانى صحيح است؟
ج - صحيح است چون به نظر ما مسلمان بودن ذابح کافى است.
«1093» س - در روز عيد قربان معمولاً در هر کاروانى چند نفر براى قربانى از طرف ديگران نايب مى‌شوند و مى‌آيند قربانگاه، اگر کسى شک کند که براى فلان شخص هم قربانى کردم يا نه، وظيفه نايب چيست؟
ج -بايد قربانى کند.
«1094» س - آيا ذبح با کاردهاى استيل که معلوم نيست آهن است يا نه چگونه است ؟
ج - با هر فلز برنده‌اى صحيح است.
«1095» س - اگر انسان مريض نتواند در حج تمتع قربان کند و به ديگرى نيابت دهد و نايب و وکيل فراموش کند و در مدينه يا در ايران يادش بيايد که قربانى نکرده است، وظيفه‌اش چيست؟
ج - بر حج او اشکالى نيست، ولى قربانى بر ذمه‌اش باقى است که بايد در سال آينده در منى انجام دهد، و اگر در ماه ذيحجة فهميد بايد در صورت امکان در همان ماه قربانى کند.
«1096» س - شخصى براى خود و نيابت افرادى به قربانگاه رفت و ده رأس گوسفند خريد و قربانى کرد، بعد از رسيدن به منزل يقين پيدا کرد پول 9 رأس گوسفند را داده است، وظيفه‌اش نسبت به پول يک رأس که نداده چيست؟ ضمناً با مراجعه به قربانگاه صاحب گوسفند را پيدا نکرد، آيا جايز است که در آن پول تصرف کند و بعد از مراجعت به ايران پول ايرانى به حاکم شرع بدهد و يا صدقه بدهد يانه؟ و در صورتى که تصرف در آن جايز باشد اکنون که به ايران برگشته، آيا بايد ريال سعودى يا قيمت آن را به ارز يا ارز آزاد بدهد؟
ج - احتياط واجب آن است که آنرا به حاکم شرع داده و حاکم شدع آنرا صدقه دهد و قيمت آن را بايد به ارز آزاد در ريال پرداخت نمايد.
«1097» س - شخصى قربانى نمى‌کند به اعتقاد اينکه گوشت گوسفند تلف مى‌شود و از آنان استفاده نمى‌شود، و يا همين کيفيت تقصير کرده اعمال حج را انجام مى‌دهد، وظيفه او چيست؟
ج -اگر جاهل بوده و فکر مى‌کرده که عملش صحيح است، از احرام خارج شده ولى قربانى بر ذمه او است و طواف و نماز را اعاده نمايد على الأحوط.
«1098» س - آيا محرم مى‌تواند قبل از ذبح گوسفند خود براى ديگرى ذبح نمايد؟
ج - مانع ندارد.
«1099» س - اگر کسى مؤمن بودن ذابح را قبل از ذبح احراز کرد و بعداً معلوم شد خلاف بوده است، آيا آن قربانى کفايت مى‌کند؟
ج -کفايت مى‌کند.
«1100» س - اگر قربانى از وجه غير مخمس باشد چه صورت دارد؟
ج - اگر با عين پول خمس نداده باشد کفايت نيمکند چون نوعاً بصورت ذمه خريدارى مى‌شود قربانى صحيح است.
«1101» س - در صورت عدم وجود گوسفند سالم، آيا مى‌توان گوسفند مرضوض الخصيتين )گوسفندى که تخمهاى آن را کوبيده‌اند( را ذبح نمود؟
ج - اگر غير خصى و مرضوض يافت نشود، ذبح خصى و مرمضوض کافى است.
«1102» س - شخصى به اعتماد نايب خود در رمى، ذبح کرده و حلق نموده است، بعد معلوم شده که نايب از جانب او رمى ننموده است، آيا ذبح و حلق او صحيح است؟
ج- کفايت نمى‌کند.
«1103» س - شخصى در قربانى کسى را نايب خود کرد، و پس از آن به ديگرى نيابت داد، ولى شخص اول ذبح نمود، آيا صحيح است؟
ج - اگر اولى را از وکالت عزل نکرده کافى است، و مجرد نيابت دادن به دومى، عزل اولى از نيابت نيست.
«1104» س - شخصى با جهل به اشتراط مؤمن بودن ذابح، قربانى خود را به ديگرى واگذار کرده که ذبح نمايد، بعد از ذبح متوجه مسأله شده است، وظيفه او چيست؟
ج - لازم نيست دوباره قربانى کند، چون مؤمن بودن ذابح شرط نيست.
«1105» س - کسى را وکيل در قربانى نموده، آيا وکيل مى‌تواند به ديگرى وکالت دهد؟
ج - اگر وکالت داده که وکيل، خودش قربانى کند، نمى‌تواند به ديگرى بدهد.
«1106» س - اگر ذبح قربانى شخصى توسط غير مؤمن صورت گرفته باشد، آيا تکرار آن بايد در ايام تشريق باشد؟
ج - ايمان شرطيت ندارد، فلذا تکرار قربانى لازم نيست.
«1107» س - محرمى که لباس احرامش بر اثر ذبح نجس شده، مى‌تواند به مقدارى که براى ديگران ذبح مى‌کند، در لباس احرام نجس باشد؟
ج - در صورت امکان بنابر احتياط واجب لباس خود را تطهير کند، و اگر نکرد ضررى به احرام يا ذبح نمى‌زند.
«1108» س - در مناسک نوشته: واجب است احتياطاً که قربانى را از روز عيد تأخير نياندازند، حالا اگر کسى بدون عذر تأخير انداخت، به غير از حرمت تکليفى، عواقب ديگرى هم دارد؟
ج - قربانى او صحيح است، ولى بايد ترتيب بين قربانى و حلق و اعمال مکه مراعات شود.
«1109» س - بعد از فرى اوداج اربعه، اگر گردن قربانى را در حالى که هنوز زنده است قطع نمود چه صورتى دارد؟
ج - کار حرامى است، لکن ذبيحه حلال است، و کفايت از قربانى مى‌کند.
«1110» س - مى‌فرماييد اگر ذبح در منى تا آخر ذيحجه ممکن شود بايد ذبح را تأخير بياندازد، آيا اجازه مى‌دهيد که حلق را همان روز عيد انجام دهد، يا بايد حلق و تقصير را تا بعد از قربانى تأخير بيندازد، هر چند ده روز طول بکشد؟
ج - بايد مراعات ترتيب شود على الأحوط.
«1111» س - آيا حکم گوسفندى که تخمهاى آن را کوبيده‌اند، با گوسفندى که تخمهايش را تابيده‌اند يکى است يا نه؟ و در هر صورت اگر تخمهاى گوسفندى را تابيده باشند، آيا براى هدى مجزى است يا نه؟ لطفاً نظر خودتان را بيان فرماييد.
ج - اشکال ندارد اگر چه احتياط مستحب آن است که از آن استفاده نشود.
«1112» س - حيوانى را که براى هدى ذبح مى‌کنند، اگر قطع اوداج اربعه بکنند و آن را رها نمايند و حيوان به خودى خود پشت به قبله شود، و يا بعد از اوداج اربعه، قبل از جان دادن، حيوان را روى بقيه اجساد حيوانات ذبح شده پرت نمايند و حيوان در اثر اين کار، از قبله منحرف شود و در آن حال جان دهد، حکمش چيست؟
ج - رو به قبله بودن در حال قطع اوداج اربعه کافى است .
«1113» س - اگر کسى پس از ذبح قربانى و انجام باقى مناسک و يا قبل از آن متوجه شود که سن هدى کمتر از حد نصاب است وظيفه چيست؟
ج - اعاده لازم است.
«1114» س - اگر روحانى کاروان مى‌داند که احرامى او در روز عيد در مسلخ به خون آلوده مى‌شود و به جهت اينکه روحانى است و بايد بر اعمال حجاج نظارت داشته باشد مدت چند ساعت لباس احرامى او خون آلود است آيا با علم به نجس و طولانى بودن آن تکليف او چيست؟
ج - اگر معذور از تبديل يا تطهير است اشکال ندارد.
«1115» س - روحانى کاروانى نايب است و مى‌داند که براى نظارت بر اعمال حج حجاج در قربانگاه لباس او به خون آلوده مى‌شود و به جهت مسئوليتى که دارد، در قربانگاه معطل مى‌گردد، آيا به علم به اين جهت نيابتش در حج اشکالى دارد؟
ج - نيابت اشکالى ندارد.
«1116» س بعضى از محله‌هاى جديد مکه، در منى ساخته شده است، آيا در آنجا مى‌شود قربانى نمود يا خير؟
ج - اگر منى است مانع ندارد، ولى بدون احراز اينکه در منى است، صحيح نيست.
«1117» س انسان شک مى‌کند که در سال يا سالهاى گذشته ذابح قربانى اش مؤمن بوده يانه، الان وظيفه‌اش چيست؟
ج- ايمان شرطيت ندارد فلذا اعاده لازم نيست.
«1118» س بعضى از مديران کاروانها يا اشخاص خير ديگر که براى قربانى از اشخاص پول مى‌گيرند و احياناً خودشان سر بريدن را ياد ندارند لذا قربانى‌ها را غير مؤمن ذبح مى‌کند، اولاً آيا از منوب عنه مجزى است يا نه، و ثانياً آيا نايب ضامن است يا خير؟
ج - کفايت مى‌کند و نايب ضامن نمى‌باشد.