ملاک آمیزشی که روزه را باطل می کند، در کسی که مقداری از آلتش قطع شده، چیست؟

پاسخ

• خویی، تبریزی، وحید و صافی: کسی که مقداری از آلتش قطع شده و ختنه گاه ندارد، اگر به مقدار ختنه گاه داخل شود، آمیزش محقق می شود اگر چه بنابر احتیاط واجب در چنین شخصی با داخل شدن کمتر از آن مقدار هم آمیزش اتفاق می افتد.[1]
• امام، فاضل و سیستانی: کسی که مقداری از آلتش قطع شده و ختنه گاه ندارد، اگر به مقداری داخل شود که به آن داخل شدن آلت گفته شود، روزه باطل می شود هر چند مقدار آن کمتر از ختنه گاه باشد فاضل: و لکن در مورد کسی که مقداری از ختنه گاهش قطع شده باشد، ملاک داخل شدن تمام آن مقداری از ختنه گاه است که باقی مانده است.[2]
• بهجت، مکارم و نوری: کسی که مقداری از آلتش قطع شده و ختنه گاه ندارد، در صورتی که به مقدار ختنه گاه داخل شود، روزه باطل می شود و اگر کمتر از آن داخل شود و منی هم بیرون نیاید، روزه باطل نمی شود. فاضل: و لکن در مورد کسی که مقداری از ختنه گاهش قطع شده باشد، ملاک داخل شدن تمام آن مقداری از ختنه گاه است که باقی مانده است.[2]

منابع:

1. خویی، تبریزی و وحید: منهاج الصالحین، کتاب الطهارة، غسل الجنابة، سبب الثانی؛ صافی: هدایة العباد، ج 1، کتاب الصوم، م 1279.
2. امام: تحریرالوسیلة، ج 1، کتاب الصوم، القول فیما یجب الامساک عنه، الامر الثالث؛ فاضل و سیستانی: العروة الوثقی، کتاب الصوم، المفطرات، الامر الثالث.
3. بهجت: وسیلة النجاة، م 1086؛ مکارم و نوری: العروة الوثقی، کتاب الصوم، المفطرات، المفطر الثالث.