امر به معروف و نهی از منکر چه مراتبی دارد؟

1. اظهار ناراحتی قلبی به طوری که شخص معصیت کار بفهمد به خاطر انجام دادن گناه یا ترک واجب به این نحو با او عمل شده است، مثل اینکه از او رو برگرداند، یا با چهره ی عبوس با او ملاقات کند، یا رفت و آمد با او را ترک کند و از او اعراض کند به نحوی که معلوم شود این امور برای آن است که او ترک معصیت کند.
2. امر و نهی زبانی.
3. انکار با دست؛ و آن عبارت است از اعمال قدرت. [1]

1. اظهار کراهت از عمل شخص گناهکار.
2. امر و نهی با حُسن خلق و کلام حسن.
3. امر و نهی با غلظت و کلام خشن و سرزنش کردن.
4. زدن به مقداری که موجب ترک معصیت گردد به شرطی که منجر به کشتن و مجروح کردن نشود.

منابع:

1. امام: تحریرالوسیلة، ج 1، کتاب الامر بالمعروف و النهی عن المنکر، مراتبها؛ خویی، تبریزی و وحید: منهاج الصالحین، ج 1، کتاب الامر بالمعروف و النهی عن المنکر، مرابتها؛ بهجت: رساله، م 1610؛سیستانی: المسائل المنتخبة، احکام امر به معروف و نهی از منکر، س 633؛نوری: رساله، مراتب امر به معروف و نهی از منکر.
2. فاضل: جامع المسائل، ج 1، س 930؛صافی: رساله، باب امر به معروف و نهی از منکر، درجات امر به معروف و نهی از منکر.
3. مکارم: رساله، م 2419.