شرايط لباس نمازگزار
مسأله 796 :
لباس نمازگزار شش شرط دارد: اوّل آن که پاک باشد. دوم آن که مباح (غير غصبى) باشد. سوم آن که از اجزاء مردار نباشد. چهارم آن که از حيوان حرام گوشت نباشد. پنجم و ششم آن که اگر نمازگزار مرد است، لباس او ابريشم خالص و طلاباف نباشد. و تفصيل اينها در مسائل آينده گفته مى‌شود.
شرط اوّل
مسأله 797 :
لباس نمازگزار بايد پاک باشد و اگر کسى عمداً با بدن يا لباس نجس نماز بخواند، نمازش باطل است.
مسأله 798 :
کسى که نمى‌داند با بدن و لباس نجس نماز باطل است، اگر با بدن يا لباس نجس نماز بخواند، نمازش باطل مى‌باشد.
مسأله 799 :
اگر به واسطه تقصير در ندانستن مسأله، چيز نجسى را نداند نجس است و با آن نماز بخواند نمازش باطل است.
مسأله 800 :
اگر نداند که بدن يا لباسش نجس است و بعد از نماز بفهمد نجس بوده نماز او صحيح است، ولى احتياط مستحب آن است که اگر وقت دارد، دوباره آن نماز را بخواند.
مسأله 801 :
اگر فراموش کند که بدن يا لباسش نجس است و در بين نماز يا بعد از آن يادش بيايد بايد نماز را دوباره بخواند و اگر وقت گذشته قضا نمايد.
مسأله 802 :
کسى که در وسعت وقت مشغول نماز است، اگر در بين نماز، بدن يا لباس او نجس شود و پيش از آن که چيزى از نماز را با نجاست بخواند، ملتفت شود که نجس شده، يا بفهمد بدن يا لباس او نجس است و شکّ کند که همان وقت نجس شده يا از پيش نجس بوده، در صورتى که آب کشيدن بدن يا لباس يا عوض کردن لباس يا بيرون آوردن آن، نماز را به هم نمى‌زند، بايد در بين نماز بدن يا لباس را آب بکشد يا لباس را عوض نمايد يا اگر چيز ديگرى عورت او را پوشانده، لباس را بيرون آورد، ولى چنانچه طورى باشد که اگر بدن يا لباس را آب بکشد يا لباس را عوض کند يا بيرون آورد، نماز به هم مى‌خورد و اگر لباس را بيرون آورد برهنه مى‌ماند، بايد نماز را بشکند و با بدن و لباس پاک نماز بخواند.
مسأله 803 :
کسى که در تنگى وقت مشغول نماز است اگر در بين نماز لباس او نجس شود و پيش از آن که چيزى از نماز را با نجاست بخواند بفهمد که نجس شده، يا بفهمد که لباس او نجس است و شکّ کند که همان وقت نجس شده يا از پيش نجس بوده، در صورتى که آب کشيدن يا عوض کردن يا بيرون آوردن لباس، نماز را به هم نمى‌زند و مى‌تواند لباس را بيرون آورد، بايد لباس را آب بکشد يا عوض کند، يا اگر چيز ديگرى عورت او را پوشانده، لباس را بيرون آورد و نماز را تمام کند، امّا اگر چيز ديگرى عورت او را نپوشانده و لباس را هم نمى‌تواند آب بکشد يا عوض کند، اگر وقت ندارد با همان لباس نجس نماز بخواند و اگر وقت وسعت دارد نماز را رها کند و با لباس طاهر دوباره نماز بخواند. ولى چنانچه طورى است که اگر لباس را آب بکشد يا عوض کند، نماز به هم مى‌خورد و بواسطه سرما و مانند آن نمى‌تواند لباس را بيرون آورد، بايد با همان حال نماز را تمام کند و نمازش صحيح است.
مسأله 804 :
کسى که در تنگى وقت مشغول نماز است، اگر در بين نماز بدن او نجس شود و پيش از آن که چيزى از نماز را با نجاست بخواند ملتفت شود که نجس شده، يا بفهمد بدن او نجس است و شکّ کند که همان وقت نجس شده يا از پيش نجس بوده در صورتى که آب کشيدن بدن نماز را به هم نمى‌زند، بايد آب بکشد و اگر نماز را بهم مى‌زند، بايد با همان حال نماز را تمام کند و نماز او صحيح است.
مسأله 805 :
کسى که در پاک بودن بدن يا لباس خود شکّ دارد چنانچه نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد که بدن يا لباسش نجس بوده، نماز او صحيح است.
مسأله 806 :
اگر بدن يا لباس را آب بکشد و يقين کند که پاک شده است و با آن نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد پاک نشده، نمازش صحيح است.
مسأله 807 :
اگر خونى در بدن يا لباس خود ببيند و يقين کند که از خونهاى نجس نيست، مثلاً يقين کند که خون پشه است، چنانچه بعد از نماز بفهمد از خونهايى بوده که نمى‌شود با آن نماز خواند، نماز او صحيح است.
مسأله 808 :
هرگاه يقين کند خونى که در بدن يا لباس اوست خون نجسى است که نماز با آن صحيح است، مثلاً يقين کند خون زخم و دُمَل است، اگر چنانچه بعد از نماز بفهمد خونى بوده که نماز با آن باطل است نمازش صحيح است.
مسأله 809 :
اگر نجس بودن چيزى را فراموش کند و بدن يا لباسش با رطوبت به آن برسد و در حال فراموشى نماز بخواند و بعد از نماز يادش بيايد، نماز او صحيح است. ولى اگر بدنش با رطوبت به چيزى که نجس بودن آن را فراموش کرده برسد و بدون اين که خود را آب بکشد، غسل کند و نماز بخواند، بنابر احتياط غسل و نمازش باطل است؛ مگر اينکه با غسل کردن بدن هم پاک شود. و نيز اگر جايى از اعضاى وضو با رطوبت به چيزى که نجس بودن آن را فراموش کرده برسد و پيش از آن که آنجا را آب بکشد، وضو بگيرد و نماز بخواند، بنابر احتياط وضو و نمازش باطل مى‌باشد؛ مگر اينکه با وضو گرفتن اعضاء وضو نيز پاک شود.
مسأله 810 :
کسى که يک لباس دارد، اگر بدن و لباسش نجس شود و به اندازه آب کشيدن يکى از آنها آب داشته باشد، بايد بدن را آب بکشد و با لباس نجس نماز بخواند.
مسأله 811 :
کسى که غير از لباس نجس، لباس ديگرى ندارد و وقت تنگ است يا احتمال نمى‌دهد که لباس پاک پيدا کند با لباس نجس نماز بخواند.
مسأله 812 :
کسى که دو لباس دارد، اگر بداند يکى از آنها نجس است و نتواند آنها را آب بکشد و نداند کدام يک آنهاست، چنانچه وقت دارد بايد با هر دو لباس نماز بخواند. مثلاً اگر مى‌خواهد نماز ظهر و عصر بخواند بايد با هر کدام يک نماز ظهر و يک نماز عصر بخواند ولى اگر وقت تنگ است با يکى از دو لباس نماز بخواند کافى است.
شرط دوم
مسأله 813 :
لباس نمازگزار بنابر احتياط واجب بايد مباح باشد و کسى که مى‌داند پوشيدن لباس غصبى حرام است، اگر عمداً در لباس غصبى نماز بخواند، بنابر احتياط واجب آن نماز را با لباس غير غصبى اعاده نمايد. ولى غصبى بودن چيزهايى که به تنهايى عورت را نمى‌پوشاند و همچنين چيزهايى که فعلاً نمازگزار آنها را نپوشيده مانند دستمالى که در جيب گذاشته، اگر چه بشود عورت را با آنها پوشانيد به نماز ضررى نمى‌زند هر چند احتياط در ترک است.
مسأله 814 :
کسى که مى‌داند پوشيدن لباس غصبى حرام است، ولى نمى‌داند نماز را باطل مى‌کند، اگر عمداً با لباس غصبى نماز بخواند بنابر احتياط واجب آن نماز را با لباس غير غصبى بخواند.
مسأله 815 :
اگر نداند يا فراموش کند که لباس او غصبى است و با آن نماز بخواند نمازش صحيح است، ولى اگر خودش آن لباس را غصب کرده باشد و بعداً فراموش کرده و با آن نماز خوانده به احتياط واجب بايد آن نماز را اعاده کند.
مسأله 816 :
اگر نداند يا فراموش کند که لباس او غصبى است و در بين نماز بفهمد چنانچه چيز ديگرى عورت او را پوشانده است و مى‌تواند فوراً يا بدون اين که پى در پى بودن نماز به هم بخورد، لباس غصبى را بيرون آورد، بايد آن را بيرون آورد و نمازش صحيح است و اگر چيز ديگرى عورت او را نپوشانده يا نمى‌تواند لباس غصبى را فوراً بيرون آورد، يا اگر بيرون آورد پى در پى بودن نماز به هم مى‌خورد در صورتى که به مقدار يک رکعت هم وقت داشته باشد بايد نماز را بشکند و با لباس غير غصبى نماز بخواند و اگر به اين مقدار وقت ندارد، با همان لباس نماز را تمام کند و قضا نمايد.
مسأله 817 :
اگر کسى براى حفظ جانش با لباس غصبى نماز بخواند، يا مثلاً براى اين که دزد لباس غصبى را نبرد با آن نماز بخواند، نمازش صحيح است، مگر اينکه خودش غاصب باشد.
مسأله 818 :
اگر با عين پولى که خمس يا زکات آن را نداده لباس بخرد، نماز خواندن در آن لباس باطل است، مگر اينکه در حال نماز التفات به غصبى بودن لباس نداشته باشد و همچنين اگر حکم مسأله را نداند.
شرط سوم
مسأله 819 :
لباس نمازگزار بايد از اجزاء حيوان مرده‌اى که خون جهنده دارد، يعنى حيوانى که اگر رگش را ببرند خون از آن جستن مى‌کند، نباشد. بلکه اگر از حيوان مرده‌اى مانند ماهى، که خون جهنده ندارد لباس تهيه کند، احتياط مستحب آن است که با آن نماز نخواند.
مسأله 820 :
بنا بر احتياط واجب بايد چيزى از مردار مانند گوشت و پوست آن که روح داشته، همراه نمازگزار نباشد، گرچه لباس او هم نباشد.
مسأله 821 :
اگر چيزى از مردار حلال گوشت مانند مو و پشم که روح ندارد همراه نمازگزار باشد، يا با لباسى که از آنها تهيه کرده‌اند، نماز بخواند نمازش صحيح است.
شرط چهارم
مسأله 822 :
لباس نمازگزار بايد از حيوان حرام گوشت نباشد و اگر مويى از آن هم همراه نمازگزار باشد، نماز او باطل است.
مسأله 823 :
اگر آب دهان يا بينى يا رطوبت ديگرى از حيوان حرام گوشت مانند گربه بر بدن يا لباس نمازگزار باشد چنانچه تر باشد نماز باطل و اگر خشک شده و عين آن برطرف شده باشد، نماز صحيح است.
مسأله 824 :
اگر مو و عرق و آب دهان کسى بر بدن يا لباس نمازگزار باشد اشکال ندارد. و همچنين است اگر مرواريد و موم و عسل همراه او باشد.
مسأله 825 :
اگر شکّ داشته باشد که لباسى از حيوان حلال گوشت است يا حرام گوشت، چه در کشورهاى اسلامى تهيه شده باشد چه در کشورهاى غير اسلامى، نماز خواندن با آن مانعى ندارد.
مسأله 826 :
اگر انسان احتمال دهد تکمه صدفى و مانند آن از حيوان است نماز خواندن با آن مانعى ندارد و اگر بداند صدف است و احتمال بدهد صدف گوشت نداشته باشد نماز خواندن با آن مانع ندارد.
مسأله 827 :
با پوست سنجاب و خز نماز خواندن اشکال ندارد.
مسأله 828 :
اگر با لباسى که نمى‌داند از حيوان حرام گوشت است نماز بخواند نمازش صحيح است، ولى اگر فراموش کرده باشد، بنابر احتياط مستحب آن نماز را دوباره بخواند.
شرط پنجم
مسأله 829 :
پوشيدن لباس طلاباف براى مرد حرام و نماز با آن باطل است ولى‌براى زن در نماز و غير نماز اشکال ندارد.
مسأله 830 :
زينت کردن به طلا مثل آويختن زنجير طلا به سينه و انگشتر طلا به دست کردن و بستن ساعت مچى طلا به دست براى مرد حرام و نماز خواندن با آنها باطل است و احتياط واجب آن است که از استعمال عينک طلا هم خوددارى کند ولى زينت کردن به طلا، براى زن در نماز و غير نماز اشکال ندارد.
مسأله 831 :
اگر مردى نداند يا فراموش کند که انگشترى يا لباسش از طلا است و با آن نماز بخواند نمازش صحيح است.
مسأله 832 :
اگر انگشتر يا زنجيز طلا و مانند آن به همراه مرد باشد ولى آن را نپوشيده باشد، اشکال ندارد و نماز را باطل نمى‌کند.
شرط ششم
مسأله 833 :
لباس مرد نمازگزار نبايد از ابريشم خالص باشد و در غير نماز هم پوشيدن آن براى مرد حرام است و چيزى که پوشش لازم نمازگزار راتأمين نمى‌کند مانند کمربند و عرقچين نيز به احتياط واجب نبايد از ابريشم خالص باشد.
مسأله 834 :
اگر آستر تمام لباس يا آستر مقدارى از آن ابريشم خالص باشد، پوشيدن آن براى مرد حرام و نماز در آن باطل است.
مسأله 835 :
لباسى را که نمى‌داند از ابريشم خالص است يا چيز ديگر، پوشيدن آن اشکال ندارد و نماز با آن صحيح است.
مسأله 836 :
دستمال ابريشمى و مانند آن اگر در جيب مرد باشد اشکال ندارد و نماز را باطل نمى‌کند.
مسأله 837 :
پوشيدن لباس ابريشمى براى زن در نماز و غير نماز اشکال ندارد.
مسأله 838 :
پوشيدن لباس غصبى و ابريشمى خالص و طلاباف و لباسى که از مردار يا حيوان حرام گوشت تهيه شده در حال ناچارى مانعى ندارد. و نيز کسى که لباس ديگرى غير از اينها ندارد و تا آخر وقت هم نمى‌تواند تهيه کند، مى‌تواند با اين لباسها نماز بخواند.
مسأله 839 :
اگر چيزى ندارد که در نماز عورت خود را با آن بپوشاند، واجب است اگرچه به کرايه يا خريدارى باشد، تهيه نمايد. ولى اگر تهيه آن به قدرى پول لازم دارد که نسبت به دارايى او زياد است، يا طورى است که اگر پول را به مصرف لباس برساند، به حال او ضرر دارد، مى‌تواند به دستورى که براى برهنگان گفته شد نماز بخواند.
مسأله 840 :
کسى که لباس ندارد اگر ديگرى لباس به او ببخشد يا عاريه دهد، چنانچه قبول کردن آن براى او مشقّت نداشته باشد، بايد قبول کند بلکه اگر عاريه کردن يا طلب بخشش براى او سخت نيست بايد از کسى که لباس دارد، طلب بخشش يا عاريه نمايد.
مسأله 841 :
بنابر احتياط واجب بايد انسان از پوشيدن لباس شهرت که پارچه يا رنگ يا دوخت آن براى کسى که مى‌خواهد آن را بپوشد معمول نيست، خوددارى کند ولى اگر با آن لباس نماز بخواند اشکال ندارد.
مسأله 842 :
احتياط واجب آن است که در بيرون از خانه مرد لباس زنانه و زن لباس مردانه نپوشد، ولى اگر با آن لباس نماز بخواند اشکال ندارد.
مسأله 843 :
کسى که بايد خوابيده نماز بخواند، اگر برهنه باشد و لحاف يا تشک او نجس يا ابريشم خالص يا از اجزاء حيوان حرام گوشت باشد، احتياط واجب آن است که در نماز خود را با آنها نپوشاند.